| శ్రీమద్భగవద్గీతా (మూల శ్లోకములు)
|
శ్రీ గీతామృత తరంగిణి(తెలుగు పద్యములు)
శ్రీ పూడిపెద్ది కాశీవిశ్వనాథ శాస్త్రి (1948-1952)
|
గీతా మకరందము(తెలుగు తాత్పర్యము)
శ్రీ విద్యాప్రకాశానందగిరి స్వామి, శ్రీ శుకబ్రహ్మాశ్రమము
కాళహస్తి(1979)
|
శ్రీభగవానువాచ|
అనుష్టుప్.
ఇదం తు తే గుహ్యతమం
ప్రవక్ష్యామ్యనసూయవే|
జ్ఞానం విజ్ఞానసహితం
యజ్జ్ఞాత్వా మోక్ష్యసేऽశుభాత్|| 9-1 ||
|
శ్రీ భగవానుల వాక్యము.
కందము.
పరమ రహస్య మ్మిది
యెరిగింతును నీకు , పార్థ ! యిది తెలిసినచో,
పరిపూర్ణ శుభములందుచుఁ ,
దిరిగిక జన్మంబు లేని తెన్ను గనఁగనౌ . ౧
|
శ్రీ భగవంతుడు చెప్పెను.
( ఓ అర్జునా ! ) దేనిని తెలిసికొనినచో అశుభ రూపమగు ఈ సంసారబంధమునుండి నీవు విడివడుదువో అట్టి అతిరహస్యమైన , అనుభవజ్ఞానసహితమైన ఈ బ్రహ్మజ్ఞానమును అసూయలేనివాడవగు నీకు లెస్సగా జెప్పుచున్నాను ( వినుము ) .
|
అనుష్టుప్.
రాజవిద్యా రాజగుహ్యం
పవిత్రమిదముత్తమమ్|
ప్రత్యక్షావగమం ధర్మ్యం
సుసుఖం కర్తుమవ్యయమ్|| 9-2 ||
|
తేటగీతి.
అనుసరింపఁగ సులభమైనను రహస్య
రాజమియ్యది ; విద్యల రాజమౌచు ,
నవ్యయంబును , విహిత ధర్మార్థదమ్ముఁ
గాంచ నగును , ముంజేతి కంకణము భంగి . ౨
|
ఈ బ్రహ్మజ్ఞానము విద్యలలోకెల్ల శ్రేష్ఠమైనదియు , రహస్యములలోకెల్ల అతిరహస్యమైనదియు , ధర్మయుక్తమైనదియు , ప్రత్యక్షముగ తెలియదగినదియు , అనుష్ఠించుటకు మిగుల సులభమైనదియు , నాశరహితమైనదియు అయియున్నది .
|
అ.
అశ్రద్దధానాః పురుషా
ధర్మస్యాస్య పరన్తప|
అప్రాప్య మాం నివర్తన్తే
మృత్యుసంసారవర్త్మని|| 9-3 ||
|
తేటగీతి.
ఇట్టి విజ్ఞాననమును మూఢుఁ డెఱుగ లేక ,
నన్నుఁ గన నేఱఁ డెన్ని జన్మములనైనఁ ;
గుమ్మరావమ్ము సారెపై దిమ్మఁ దిరిగి ,
చచ్చి పుట్టును , చర్విత చర్వణముగ . ౩
|
ఓ అర్జునా ! ఈ ( ఆత్మజ్ఞానమను ) ధర్మమునందు శ్రద్ధలేనట్టి మనుజులు నన్ను పొందనివారై మృత్యురూపమైన సంసారమార్గమునందే మఱలుచున్నారు ( తిరుగు చున్నారు లేక నిక్కముగ వర్తించుచున్నారు ) .
|
అ.
మయా తతమిదం సర్వం
జగదవ్యక్తమూర్తినా|
మత్స్థాని సర్వభూతాని
న చాహం తేష్వవస్థితః|| 9-4 ||
|
చంపకమాల.
సకల చరాచరంబులఁ బ్రసారితమై , నిబిడీకృతంబు మా
మకమగు సత్త్వమంచెఱుఁగుమా ! సకలంబును నా స్వరూపమే ,
ప్రకృతి వశంబు నాకగు పరంతప ! నేను రవంతయేని దా
నికి వశమై మెలంగ , నిది నిక్కము, నీవు గ్రహింప జెప్పితిన్. ౪
|
ఈ సమస్త ప్రపంచము అవ్యక్త రూపుడనగు నాచే వ్యాపింపబడి యున్నది . సమస్త ప్రాణికోట్లు నాయందున్నవి . నేను వానియందుండుట లేదు . ( నాకవి ఆధారములు కావు . )
|
అ.
న చ మత్స్థాని భూతాని
పశ్య మే యోగమైశ్వరమ్|
భూతభృన్న చ భూతస్థో
మమాత్మా భూతభావనః|| 9-5 ||
|
కందము.
నా దివ్య సత్త్వ సంపద
లాధారముఁ గాదు , మఱియు నాధేయముగా
లేదీ భూతచయము లా
పాదించెడు కితవ భావ బలిమియె సుమ్మా ! ౫
|
ప్రాణికోట్లు నాయందుండునవియు కావు . ఈశ్వర సంబంధమగు నా యీ యోగమహిమను జూడుము . నా యాత్మ ( స్వరూపము ) ప్రాణికోట్ల నుత్పన్నమొనర్చునదియు , భరించునదియు నైనను ఆ ప్రాణులయం దుండుట లేదు . ( వాని నాధారముగ జేసికొని యుండునది కాదు ) .
|
అ.
యథాకాశస్థితో నిత్యం
వాయుః సర్వత్రగో మహాన్|
తథా సర్వాణి భూతాని
మత్స్థానీత్యుపధారయ|| 9-6 ||
అ.
సర్వభూతాని కౌన్తేయ
ప్రకృతిం యాన్తి మామికామ్|
కల్పక్షయే పునస్తాని
కల్పాదౌ విసృజామ్యహమ్|| 9-7 ||
|
|ఉత్పలమాల.
వ్యోమమునందు గాలి యెటులుండి దిగంతము లెల్ల నిండునో ,
యేమియు నంటకుండు నటు , లీమహి నేను ధరింతు సృష్టినిన్ ,
బ్రామి , నశింపఁ జేసి , మఱలన్ సృజియింతు , ననారతంబు ; క
ల్పామిత సంఖ్య నిట్టు లనయంబునుఁ జర్విత చర్వణమ్ము గా. ౬
|
ఏ ప్రకారముగ అంతటను సంచరించునదియు , గొప్పదియు నగువాయు వెల్లప్పుడును ఆకాశమునందున్నదో , ఆ ప్రకారమే సమస్త ప్రాణికోట్లున్ను నాయందున్నవని తెలిసికొనుము . అర్జునా ! సమస్త ప్రాణికోట్లు ప్రళయకాలమున నాప్రకృతిని ( మాయను ) జేరి అందు అణగియుండును . తిరిగి సృష్టికాలమున వానిని నేను సృజించుచుందును .
|
అ.
ప్రకృతిం స్వామవష్టభ్య
విసృజామి పునః పునః|
భూతగ్రామమిమం కృత్స్న
మవశం ప్రకృతేర్వశాత్|| 9-8 ||
|
కందము.
ప్రకృతికి వశమై , భూత
ప్రకరంబులు జననమంది , లయ మొందెడు ; మా
మక మాయా ప్రకృతి బలం
బకలంకము ; భూత తతి తదాధీనమ్మౌ. ౭
|
ప్రకృతికి ( మాయకు లేక స్వకీయకర్మకు ) అధీనమై యుండుటవలన అస్వతంత్రమైనట్టి ఈ సమస్త ప్రాణిసముదాయమును నేను స్వకీయప్రకృతిని అవలంబించి మఱల మఱల సృష్టించుచున్నాను .
|
అ.
న చ మాం తాని కర్మాణి
నిబధ్నన్తి ధనఞ్జయ|
ఉదాసీనవదాసీన
మసక్తం తేషు కర్మసు|| 9-9 ||
|
కందము.
ఈ మూడు కర్మలం దెటు
నేమాత్రము నాకు స్పృహ జనింపక నుందున్ ;
ఈ మాయ కర్మ లెవ్వియుఁ
జే ముట్టఁగ లేవు దరినిఁ జేరి కిరీటీ ! ౮
|
ఓ అర్జునా ! ( ఆ ప్రకారము జీవులను సృష్టించిన వాడనైనను ) ఆ సృష్ట్యాది కర్మలయందు తగులుకొననివాడనై సాక్షీభూతుడుగ నుండునట్టి నన్ను ఆ కర్మలెవ్వియు బంధింప నేరవు .
|
అ.
మయాధ్యక్షేణ ప్రకృతిః
సూయతే సచరాచరమ్|
హేతునానేన కౌన్తేయ !
జగద్విపరివర్తతే|| 9-10 ||
|
తేటగీతి.
నిర్వికారుడనయ్యు , నా సర్వసాక్షి
తత్త్వమే హేతువై జగద్వలయ మెల్ల
మోహితంబయి యజ్ఞానమున మునుంగు ,
ప్రకృతి వశమౌచు నిట్లు నిరంతరంబు . ౯
|
ఓ అర్జునా ! అధ్యక్షుడనై ( సాక్షిమాత్రుడనై ) యున్న నాచేత ప్రకృతి చరాచర ప్రపంచము నంతను సృజించుచున్నది . ఈకారణముచేతనే జగత్తు ప్రవర్తించుచున్నది .
|
అ.
అవజానన్తి మాం మూఢా
మానుషీం తనుమాశ్రితమ్|
పరం భావమజానన్తో
మమ భూతమహేశ్వరమ్|| 9-11 ||
|
కందము.
నా దివ్య తత్త్వ మెఱుఁగఁగ
రా , దీమూఢాళి కింత ప్రల్లదులై , యా
పాదింత్రు నాకుఁ దనువుల్ ,
వాదించుచు , బుద్ధి జాడ్య వశవర్తనులై . ౧౦
|
నాయొక్క పరమతత్త్వమునుఎఱుగని అవివేకులు సర్వభూత మహేశ్వరుడను , ( లోకసంరక్షణార్థము ) మనుష్యదేహమును ఆశ్రయించినవాడనునగు నన్ను అవమానించుచున్నారు ( అలక్ష్యము చేయుచున్నారు ) .
|
అ.
మోఘాశా మోఘకర్మాణో
మోఘజ్ఞానా విచేతసః|
రాక్షసీమాసురీం చైవ
ప్రకృతిం మోహినీం శ్రితాః|| 9-12 ||
|
తేటగీతి.
దైవ సంబంధమైన స్వభావ మంది ,
నాశరహితుని భూతాధి నాథు నన్నుఁ ,
జిత్త మేకాగ్రముగను భజింత్రు సతము ,
నా మపాత్ములె ప్రియతము లవుదు రయ్య ! ౧౧
|
( అట్టివారు ) వ్యర్థములైన ఆశలుగలవారును , వ్యర్థములైన కర్మలు గలవారును , వ్యర్థమైన జ్ఞానముగలవారును , బుద్ధిహీనులును ( అగుచు ) రాక్షస సంబంధమైనదియు , అసురసంబంధమైనదియునగు స్వభావమునే ఆశ్రయించుచున్నారు .
|
అ.
మహాత్మానస్తు మాం పార్థ !
దైవీం ప్రకృతిమాశ్రితాః|
భజన్త్యనన్యమనసో
జ్ఞాత్వా భూతాదిమవ్యయమ్|| 9-13
అ.
సతతం కీర్తయన్తో మాం
యతన్తశ్చ దృఢవ్రతాః|
నమస్యన్తశ్చ మాం భక్త్యా
నిత్యయుక్తా ఉపాసతే|| 9-14 ||
|
చంపకమాల.
నిరతముఁ గీర్తనల్ సలిపి , నృత్య మొనర్చి , మృదంగ తాళ సం
భరితలయల్ సెలంగ , నియమాది యుపాసనలన్ దరించి , కొం
దఱు భజియింతు రెప్పుడు నితః పరమెందు గనంగలేక ; న
న్నరసి ముదంబుఁ గాంతురు మనమ్మున , భక్తి ప్రభావ యుక్తులై . ౧౨
|
ఓ అర్జునా ! మహాత్ములైతే దైవీప్రకృతిని ( దేవసంబంధమైన స్వభావమును ) ఆశ్రయించినవారలై , నన్ను సమస్తప్రాణులకును ఆదికారణునిగను , నాశరహితునిగను ఎఱిఁగి వేఱొకదానియందు మనస్సునుంచనివారలై నన్నే సేవించుచున్నారు . వారు ( పైనదెల్పిన దైవీప్రకృతి గలవారు ) ఎల్లప్పుడు నన్ను గూర్చి కీర్తించుచు , దృఢవ్రతనిష్ఠులై ప్రయత్నించుచు , భక్తితో నమస్కరించుచు , సదా నాయందు చిత్తముంచినవారలై నన్ను సేవించుచున్నారు .
|
అ.
జ్ఞానయజ్ఞేన చాప్యన్యే
యజన్తో మాముపాసతే|
ఏకత్వేన పృథక్త్వేన
బహుధా విశ్వతోముఖమ్|| 9-15 ||
|
ఉత్పలమాల.
కొందఱు జ్ఞానయజ్ఞమునఁ గొల్తురు పార్థ ! సతమ్ము నన్ను ; సం
క్రందన దేవతాళికిని నాకును భేద మెఱుంగకుండఁ గా
కొందఱు పూజసల్పుదురు ; కొందఱు నన్ను ననంత రూపునిన్
గందురు , సర్వ దేవతలఁ గా భజియింపుచు వ్యష్టి దృష్టితోన్ . ౧౩
|
మఱికొందఱు జ్ఞానయజ్ఞముచే పూజించుచున్నవారై ( తానే బ్రహ్మమను ) అద్వైతభావముతోను , ఇంక కొందఱు ( బ్రహ్మమే వివిధ దేవతాది రూపమున నున్నది . ఆ దేవతలలో నే నొకదానిని సేవించు చున్నానను ) ద్వైతభావముతోను , ఇట్లనేక విధములుగ ( లేక వివిధరూపముల ) నన్ను ఉపాసించుచున్నారు .
|
అ.
అహం క్రతురహం యజ్ఞః
స్వధాహమహమౌషధమ్|
మన్త్రోऽహమహమేవాజ్య
మహమగ్నిరహం హుతమ్|| 9-16 ||
|
తేటగీతి.
యజ్ఞ సత్కృతులేనె , స్వధాన్న మేనె ,
ప్రాణులు భుజించు నన్న రూపమ్ము నేనె ,
పితరులకు దేవతలకు సంప్రీతి నొసఁగు
మంత్రములు నేనె యజ్ఞకర్మలఁ , గిరీటి ! ౧౪
|
( అగ్ని ష్టోమాది రూప ) క్రతువు నేనే , యజ్ఞము నేనే , పితృదేవతల కిచ్చు అన్నము నేనే , ఔషధము నేనే , మంత్రము నేనే , హవిస్సు నేనే , అగ్ని నేనే , హోమకర్మమున్ను నేనే అయియున్నాను .
|
అ.
పితాహమస్య జగతో
మాతా ధాతా పితామహః|
వేద్యం పవిత్రమోంకార
ఋక్సామ యజురేవ చ|| 9-17 ||
|
తేటగీతి.
యజనములయందు నాజ్యంబు నగుదు నేనె ,
అనలమును నేనె , హుతచర్య నగుదు నేనె ,
జగతిఁ దలిదండ్రి దాతను నగుదు నేనె ,
ఋగ్యజుస్సామ మోంకార మేనె , పార్థ ! ౧౫
|
ఈ జగత్తునకు నేనే తండ్రిని , తల్లిని , సంరక్షకుడను , ( లేక , కర్మఫలప్రదాతను ) , తాతను ; మఱియు తెలిసికొనదగిన వస్తువును , పావన పదార్థమును , ఓం కారమును , ఋగ్వేద , యజుర్వేద , సామవేదములను అయియున్నాను .
|
అ.
గతిర్భర్తా ప్రభుః సాక్షీ
నివాసః శరణం సుహృత్|
ప్రభవః ప్రలయః స్థానం
నిధానం బీజమవ్యయమ్|| 9-18 ||
|
తేటగీతి.
కర్మఫలమును , భర్త , జగత్తునకును
ఫ్రభుఁడనై , సర్వసాక్షినై , పరగు దేనె ;
సర్వజీవులకున్ నివాసంబు నేనె ,
ఆర్త జనముల రక్షకుఁడగుదు నేనె . ౧౬
తేటగీతి.
ఫల రహిత సుహృన్మిత్రునై నిలుతు నేనె ,
ప్రభ వలయములు , సృష్టి మూలమును నేనె ;
నిధియు నిక్షేప బీజమన్నిటికి నేనె ;
నాశరహితంబు సత్త్వ మెన్నంగ నేనె . ౧౭
|
పరమ లక్ష్యమును , భరించువాడును , ప్రభువును , ప్రాణుల నివాసమును , శరణమందదగినవాడును , హితమొనర్చువాడును , సృష్టిస్థితిలయకర్తయు , నిక్షేపమును , నాశరహితమైనబీజమును , ( మూలకారణమును ) నేనే అయియున్నాను .
|
అ.
తపామ్యహమహం వర్షం
నిగృహ్ణామ్యుత్సృజామి చ|
అమృతం చైవ మృత్యుశ్చ
సదసచ్చాహమర్జున ! || 9-19 ||
|
తేటగీతి.
ఇలను నినురూపమునఁ దపియింతు నేనె ,
సలిలము గ్రహించి విడతు వర్షముల గూర్తు ;
నమృతమును నేనె , మృత్యువు నగుదు నేనె ;
ధరణి సత్తు నసత్తు నై తనరు దేనె . ౧౮
|
ఓ అర్జునా ! నేను ( సూర్యకిరణములచే ) తపింపజేయుచున్నాను . మఱియు వర్షమును కురిపించుచున్నాను . వర్షమును నిలుపుదల చేయుచున్నాను . మరణరాహిత్యమున్ను ( మోక్షమున్ను ) , మరణమును నేనే . అట్లే సద్వస్తువున్ను అసద్వస్తువున్ను నేనే ( అయి యున్నాను ) .
|
ఇంద్రవజ్ర.
త్రైవిద్యా మాం సోమపాః పూతపాపా
యజ్ఞైరిష్ట్వా స్వర్గతిం ప్రార్థయన్తే|
తే పుణ్యమాసాద్య సురేన్ద్రలోక-
మశ్నన్తి దివ్యాన్దివి దేవభోగాన్|| 9-20
ఉపజాతి.
తే తం భుక్త్వా స్వర్గలోకం విశాలం
క్షీణే పుణ్యే మర్త్యలోకం విశన్తి|
ఏవం త్రయీధర్మమను ప్రపన్నా
గతాగతం కామకామా లభన్తే|| 9-21 ||
|
ఉత్పలమాల.
వేదవిదుల్ మఖంబులను విశ్రుత సోమరసామృతంబు నా
స్వాద మొనర్చి , పూతులయి , స్వర్గమునన్ నివసించి , పుణ్య సం
పాదన లేశముల్ దరుగ వత్తురు , చర్విత తర్వణంబు లౌ
గాదె , యనారతం బిటులఁ గాముకులౌ సుజనాళి కెప్పుడున్ . ౧౯
|
మూడు వేదముల నధ్యయనము చేసినవారును , కర్మకాండను సకామభావముతో నాచరించువారును , సోమపానము గావించినవారును , పాపకల్మషము తొలగినవారునగు మనుజులు యజ్ఞములచే నన్ను పూజించి స్వర్గము కొఱకై ప్రార్ధించుచున్నారు . వారు ( మరణానంతరము ) పుణ్యఫలమగు దేవేంద్రలోకమును బొంది , అట్టి స్వర్గమందు దివ్యములగు దేవభోగముల ననుభవించుచున్నారు . వారు ( అట్టి స్వర్గాభిలాషులు ) విశాలమగు స్వర్గలోకము ననుభవించి పుణ్యము క్షయింప తిరిగి మనుష్యలోకమున జన్మించుచున్నారు . ఈ ప్రకారముగ ( సకామముగ ) వేదోక్తకర్మమును అనుష్ఠించునట్టి ఆ భోగాభిలాషులు రాకపోకడలను ( జననమరణములను ) పొందుచున్నారు .
|
అ.
అనన్యాశ్చిన్తయన్తో మాం
యే జనాః పర్యుపాసతే|
తేషాం నిత్యాభియుక్తానాం
యోగక్షేమం వహామ్యహమ్|| 9-22 ||
|
ఉత్పలమాల.
నన్నె యనన్య చింత మననం బొనరించు , మదీయ భక్తులన్
గన్నుల రెప్పలై యెపుడుఁ గాచుచు నుందును , చెంతనుండి , య
భ్యున్నతిఁ గూర్చుచున్ , నిరతమున్ సకలార్థము లేనె యిత్తు నం
చెన్నుము ; నా ప్రతిజ్ఞ యిది సిద్ధము , నీ వెఱుగంగఁ జెప్పితిన్. ౨౦
|
ఎవరు ఇతరభావములు లేనివారై నన్నుగూర్చి చింతించుచు ఎడతెగక ధ్యానించుచున్నారో , ఎల్లప్పుడు నాయందే నిష్ఠగల్గియుండు అట్టివారియొక్క యోగక్షేమములను నేను వహించుచున్నాను .
|
అ.
యేऽప్యన్యదేవతా భక్తా
యజన్తే శ్రద్ధయాన్వితాః|
తేऽపి మామేవ కౌన్తేయ
యజన్త్యవిధిపూర్వకమ్|| 9-23 ||
|
ఆటవెలది.
అన్య దేవతలను నారాధన మొనర్చు
భక్తి యుక్తులైన వారుఁ గూడ ,
నన్నెఁ జుమ్ము కొలుచు చున్నార , లజ్ఞాన
భావమంది నిక్కువమ్ము పార్థ ! ౨౧
|
ఓ అర్జునా ! ఎవరు ఇతరదేవతల యెడల భక్తి గలవారై శ్రద్ధతో గూడి వారి నారాధించుచున్నారో , వారున్ను నన్నే అవిధిపూర్వకముగ ( క్రమముతప్పి ) ఆరాధించుచున్న వారగుదురు .
|
అ.
అహం హి సర్వయజ్ఞానాం
భోక్తా చ ప్రభురేవ చ|
న తు మామభిజానన్తి
తత్త్వేనాతశ్చ్యవన్తి తే|| 9-24 ||
|
తేటగీతి.
సర్వ యజ్ఞ భోక్తను నేనె , స్వామి నేనె ;
నన్ను నీ రీతిఁ దెలియకున్నారు వీరు ;
నన్నెఱుంగని కారణాంతరము వలన ,
సుగతి నెఱుంగని ప్రచ్యుతి స్రుక్కువారు . ౨౨
|
ఏలయనగా , సమస్త యజ్ఞములకు భోక్తను , ప్రభువు ( యజమానుడు )ను నేనే అయియున్నాను . అట్టి నన్ను వారు యథార్థముగ తెలిసికొనుట లేదు . ఇందువలన జారిపోవుచున్నారు ( పునర్జన్మను బొందుచున్నారు ) .
|
అ.
యాన్తి దేవవ్రతా దేవాన్
పితౄన్యాన్తి పితృవ్రతాః|
భూతాని యాన్తి భూతేజ్యా
యాన్తి మద్యాజినోऽపి మామ్|| 9-25 ||
|
చంపకమాల.
పితరుల , క్షుద్రదేవతలఁ , బీన్గు పిశాచ గణంబు లన్య దే
వతల భజించు వారలకు , వారె కనంబడి , ప్రీతి గూర్తు ; ర
చ్యుతు ననుఁ బూజఁ జేసెడి మహోదయు లెన్నగ నన్నె పొంది , శా
శ్వత పథమందు నుందు రనిశంబు , పరంతప ! చింత గానకన్. ౨౩
|
దేవతల నారాధించువారు దేవతలను , పితృదేవతల నారాధించువారు పితృదేవతలను , భూతముల నారాధించువారు భూతములను , నన్నారాధించువారు నన్నును పొందుచున్నారు .
|
అ.
పత్రం పుష్పం ఫలం తోయం
యో మే భక్త్యా ప్రయచ్ఛతి|
తదహం భక్త్యుపహృత
మశ్నామి ప్రయతాత్మనః|| 9-26 ||
|
కందము.
పత్ర ఫల పుష్ప తోయము
లాత్రముతో భక్త తతి సమర్పించిన , యా
పత్ర ఫల పుష్ప తోయము
లాత్రముతో స్వీకరింతు , నర్జున ! ప్రీతిన్ . ౨౪
|
ఎవడు నాకు భక్తితో ఆకునుగాని , పువ్వునుగాని , పండునుగాని , జలమునుగాని సమర్పించుచున్నాడో అట్టి పరిశుద్ధాంతఃకరణునియొక్క ఆ పత్రపుష్పాదులను నేను
( ప్రీతితో ) ఆరగించుచున్నాను ( అనుభవించుచున్నాను ) .
|
అ.
యత్కరోషి యదశ్నాసి
యజ్జుహోషి దదాసి యత్|
యత్తపస్యసి కౌన్తేయ !
తత్కురుష్వ మదర్పణమ్|| 9-27 ||
|
కందము.
ఎది సలిపిన , నెది తిన్నను ,
నెది విన్నను , మరియు దాన మెది చేసినఁ , గ
న్నది విన్నది తిన్నది నె
మ్మదిలో నన్నెన్నుచున్ సమర్పింపవలెన్ . ౨౫
|
ఓ అర్జునా ! నీ వేదిచేసినను , తినినను , హోమమొనర్చినను , దానము చేసినను , తపస్సు చేసినను , దానిని నా కర్పింపుము .
|
అ.
శుభాశుభఫలైరేవం
మోక్ష్యసే కర్మబన్ధనైః|
సంన్యాసయోగయుక్తాత్మా
విముక్తో మాముపైష్యసి|| 9-28 ||
|
తేటగీతి.
శుభము నశుభము లేని యీ చొప్పు నఱసి ,
కర్మ లొనరింప నంటవు కర్మ బంధ
ములు , పరంతప ! నిష్కామముననుఁ గర్మఁ
జేయు మెప్పుడు నీవు , నన్ జేరగలవు . ౨౬
|
ఈ ప్రకారముగ ' కర్మసమర్పణ ' యోగముతో గూడినవాడవై పుణ్యపాపములు ఫలములుగాగల కర్మబంధములనుండి నీవు విడువబడగలవు . అట్లు విడువబడినవాడవై నన్ను పొందగలవు .
|
అ.
సమోऽహం సర్వభూతేషు
న మే ద్వేష్యోऽస్తి న ప్రియః|
యే భజన్తి తు మాం భక్త్యా
మయి తే తేషు చాప్యహమ్|| 9-29 ||
|
ఉత్పలమాల.
నాకు సమానదృష్టినిఁ గనంబడు భూత చయమ్ము లెల్ల , ద్వే
షైక సరాగ భావముల చందము లేదు , మదీయ రూపమే
లోకము లెల్లఁ గావున ; విలోలత నన్ భజియించు వానికిన్
నాకును భేదమేమియుఁ గనంబడకుండెద , మొక్క రూపునన్. ౨౭
|
నేను సమస్త ప్రాణులందును సమముగా నుండువాడను . నాకొకడు ద్వేషింపదగినవాడుగాని , మఱియొకడు ఇష్టుడుగాని ఎవడును లేడు . ఎవరు నన్ను భక్తితో సేవించుదురో వారు నాయందును , నేను వారియందును ఉందుము .
|
అ.
అపి చేత్సుదురాచారో
భజతే మామనన్యభాక్|
సాధురేవ స మన్తవ్యః
సమ్యగ్వ్యవసితో హి సః|| 9-30
అ.
క్షిప్రం భవతి ధర్మాత్మా
శశ్వచ్ఛాన్తిం నిగచ్ఛతి|
కౌన్తేయ ! ప్రతిజానీహి
న మే భక్తః ప్రణశ్యతి|| 9-31 ||
|
ఉత్పలమాల.
పాపము లాచరించి , పిదపన్ దెలివొంది , గతంబునందు సం
తాపమునొంది , నన్నె సతతంబు భజించి , యనన్యభక్తి నా
ప్రాపునుఁ గోరు భక్తతతి పావనులంచు నుతించి , చాటు ; మే
సై పను నాదు భక్తుల విషాదమటంచు ప్రతిజ్ఞ సేయుమా ! ౨౮
|
మిక్కిలి దురాచారముగలవాడైనప్పటికిని అనన్యభక్తిగలవాడై ఇతరమగు దేనియందును భక్తినుంచక ( ఆశ్రయింపక ) , నన్ను భజించునేని , అతడు సత్పురుషుడనియే ( శ్రేష్ఠుడనియే ) తలంపబడదగినవాడు . ఏలయనగా అతడు స్థిరమైన ( ఉత్తమ ) మనోనిశ్చయము గలవాడు . అతడు ( నన్నాశ్రయించిన పాపాత్ముడు ) శీఘ్రముగ ధర్మబుద్ధి గలవాడగుచున్నాడు . మఱియు శాశ్వతమైన శాంతిని పొందుచున్నాడు . ఓ అర్జునా ! ' నా భక్తుడు చెడడు ' అని ప్రతిజ్ఞ చేయుము .
|
అ.
మాం హి పార్థ వ్యపాశ్రిత్య
యేऽపి స్యుః పాపయోనయః|
స్త్రియో వైశ్యాస్తథా శూద్రా
స్తేऽపి యాన్తి పరాం గతిమ్|| 9-32
అ.
కిం పునర్బ్రాహ్మణాః పుణ్యా
భక్తా రాజర్షయస్తథా|||
|
తేటగీతి.
స్త్రీలు వైశ్య శూద్రులు నీచ జీవులయిన
నన్న నన్య భక్తినిఁ గొల్వ నన్నుఁ గందు ;
రన్నచో , బ్రహ్మవేత్తల నెన్నవలెనె ,
సద్గతిన్ గూర్చి వేరేల సన్నుతింప ? ౨౯||
|
ఓ అర్జునా ! ఎవరు పాపజన్మము ( నీచజన్మము ) గలవారై యుందురో , వారును , స్త్రీలును , వైశ్యులును , అట్లే శూద్రులును నన్నాశ్రయించి సర్వోత్తమపదవిని ( మోక్షమును ) నిశ్చయముగ పొందుచున్నారు . ఇక పుణ్యాత్ములగు బ్రాహ్మణుల విషయమునను , భక్తులగు రాజర్షుల విషయమునను మఱల చెప్పనేల ? ( భగవదాశ్రయముచే వారున్ను తప్పక ముక్తినొందుదురని భావము ) .
|
అనిత్యమసుఖం లోక
మిమం ప్రాప్య భజస్వ మామ్|| 9-33 ||
|
కందము.
క్షణ భంగురమును , దుఃఖద
మును నగు సంసారమందు మునుఁగుచుఁ దేలన్
దనువుల నొందగ నేలా ?
అనయమ్ము ననున్ భజింప నారట ముడుగున్ . ౩౦
|
కావున అశాశ్వతమై , సుఖరహితమైనట్టి ఈ లోకమును పొందియున్న నీవు నన్ను భజింపుము .
|
అ.
మన్మనా భవ మద్భక్తో
మద్యాజీ మాం నమస్కురు|
మామేవైష్యసి యుక్త్వైవ
మాత్మానం మత్పరాయణః|| 9-34 ||
|
ఉత్పలమాల.
నన్ను మనంబునందు మననం బొనరింపుము , భక్తి యుక్తులన్
నన్నె సతంబు గొల్చి , యజనంబులు సల్పుము , నీ నమస్కృతుల్
నన్నె తలంచి చేయుము , కనంబడు భూతచయమ్ములెల్ల నే
నున్న స్వరూపమే యని , మహోద్గతి నేనె యటంచు నెంచుమా ! ౩౧
|
నా యందే మనస్సు కలవాడవును , నాభక్తుడవును , నన్నే పూజించువాడవును అగుము . నన్నే నమస్కరింపుము . ఈ ప్రకారముగ చిత్తము నాయందే నిలిపి నన్నే పరమగతిగ నెన్నుకొన్నవాడవై తుదకు నన్నే పొందగలవు .
|
ఓం తత్సదితి శ్రీమద్భగవద్గీతాసూపనిషత్సు
బ్రహ్మవిద్యాయాం యోగశాస్త్రే శ్రీకృష్ణార్జునసంవాదే
రాజవిద్యారాజగుహ్యయోగో నామ నవమోऽధ్యాయః|| 9 ||
|
ఓమ్ తత్ సత్
ఇట్లు శ్రీ పూడిపెద్ది కాశీ విశ్వనాథ శాస్త్రిచే అనువదింపఁబడిన
శ్రీ గీతామృత తరంగిణి యందు
శ్రీ రాజ విద్యా రాజగుహ్య యోగమను నవమ తరంగము
సంపూర్ణము. శ్రీ కృష్ణ పరబ్రహ్మార్పణమస్తు.
|
ఇది ఉపనిషత్ప్రతిపాదితమును , బ్రహ్మవిద్యయు , యోగశాస్త్రమును ,
శ్రీకృష్ణార్జున సంవాదమునగు శ్రీ భగవద్గీతలందు
రాజవిద్యా రాజగుహ్యయోగమను తొమ్మిదవ అధ్యాయము
సంపూర్ణము. ఓమ్ తత్ సత్.
|
