Jump to content

శ్రీ గీతామృత తరంగిణి/పురుషోత్తమప్రాప్తి యోగము

వికీసోర్స్ నుండి
శ్రీమద్భగవద్గీతా (మూల శ్లోకములు) శ్రీ గీతామృత తరంగిణి(తెలుగు పద్యములు)

శ్రీ పూడిపెద్ది కాశీవిశ్వనాథ శాస్త్రి (1948-1952)

గీతా మకరందము(తెలుగు తాత్పర్యము)

శ్రీ విద్యాప్రకాశానందగిరి స్వామి, శ్రీ శుకబ్రహ్మాశ్రమము కాళహస్తి(1979)

శ్రీభగవానువాచ|
అనుష్టుప్.
ఊర్ధ్వమూలమధఃశాఖ
మశ్వత్థం ప్రాహురవ్యయమ్|
ఛన్దాంసి యస్య పర్ణాని
యస్తం వేద స వేదవిత్|| 15-1 ||

శ్రీ భగవానుల వాక్యము .
తేటగీతి .
ఊర్ధ్వ మూలము , తరుశాఖ లుండుఁ గ్రింద ,
వేదములె యాకులౌచు , ననాదియైన
యీ జగంబను నశ్వత్థ భూజ మలరు ,
నిది యెఱింగిన వాఁడె కోవిదుఁడు పార్థ ! ౧

దేనికి వేదములు ఆకులుగ నున్నవో , అట్టి సంసారమును అశ్వత్థ వృక్షము ( రావిచెట్టు )ను పైన వేళ్ళు గలదిగను ,క్రింద కొమ్మలు గలదిగను , ( జ్ఞానప్రాప్తి పర్యంతము ) నాశములేనిదిగను ( పెద్దలు ) చెప్పుదురు . దాని నెవడు తెలిసికొనుచున్నాడో , ఆతడు వేదార్థము నెఱిగిన వాడు ( అగుచున్నాడు ) .

ఉపజాతి.
అధశ్చోర్ధ్వం ప్రసృతాస్తస్య శాఖా
గుణప్రవృద్ధా విషయప్రవాలాః|
అధశ్చ మూలాన్యనుసన్తతాని
కర్మానుబన్ధీని మనుష్యలోకే|| 15-2 ||

ఉత్పలమాల .
కొమ్మలు క్రిందుమీఁదఁ బెనఁగొంచు బలిష్ఠగుణ ప్రవృద్ధమై
గ్రమ్ముకొనున్ , జిగుళ్ళు చిగురందుఁ గడున్ విషయాను రక్తి మన్ ,
యిమ్మహి కర్మబంధముల నీడ్చి బిగించును మానవాళి , మూ
లమ్మను రాగ తాపముల లంపటులైన కతంబు ఫల్గునా ! ౨

ఆ ( సంసార ) వృక్షముయొక్క కొమ్మలు ( సత్త్వరజస్తమోగుణములచే ) వృద్ధి బొందింపబడినవియు , ( శబ్దాది విషయములనెడు చిగుళ్ళుగలవియునై ), క్రిందికిని ( స్థావరము మొదలుకొని ) మీదికిని ( బ్రహ్మలోకము వఱకు ) వ్యాపించియున్నవి . మనుష్యలోకమునందు కర్మసంబంధమును ( కర్మవాసనలను ) గలుగజేయునవియగు దాని వేళ్ళు క్రిందను ( మీదనుగూడ ) బాగుగ విస్తరించి( దృఢముగ ) నాటుకొని యున్నవి .

ఉపజాతి .
న రూపమస్యేహ తథోపలభ్యతే
నాన్తో న చాదిర్న చ సమ్ప్రతిష్ఠా|
అశ్వత్థమేనం సువిరూఢమూలం
అసఙ్గశస్త్రేణ దృఢేన ఛిత్త్వా|| 15-3 ||
ఉపజాతి .
తతః పదం తత్పరిమార్గితవ్యం
యస్మిన్గతా న నివర్తన్తి భూయః|
తమేవ చాద్యం పురుషం ప్రపద్యే|
యతః ప్రవృత్తిః ప్రసృతా పురాణీ|| 15-4

చంపకమాల .
తుది మొదలే కనంబడవు , తోచు మనోగత రూప భావనన్
బదిలము వ్రేళ్ళు తన్ని గరువంపు మహీజముఁగాగ బొల్చె , బె
ట్టిదపు నసంగ శస్త్రపు పటిష్ఠతతో గురువేరులన్ దెగం
జిదుపవలెన్ , గిరీటి ! ధృడచిత్తము తోడ , సమూల వృక్షమున్ . ౩
తేటగీతి .
ఎవఁడు సకలమ్మునకు మూలమవుచు నుండు ,
నెవని కడనుండి సకల ప్రవృత్తి యెసగు ,
నట్టి నాదగు సత్పథం బఱయ వలయు ,
నది గమించినఁ దిరిగి రానట్టి చోటు . ౪

ఆ సంసారవృక్షముయొక్క స్వరూపము ఆలాగున ( ఇపుడు వర్ణింపబడిన రీతిగ ) ఈ ప్రపంచమున ( సంసారాసక్తి గలవారిచేత ) తెలియబడకున్నది . దాని ఆదిగాని , అంతముగాని , మధ్యము ( స్థితి ) గాని కనబడకున్నది . గట్టిగ వేళ్ళు పాఱిన ఈ సంసారమను అశ్వత్థవృక్షమును అసంగమను బలమైన ఆయుధముచే నఱకి వైచి ఆ పిమ్మట ఏ స్థానమందు ప్రవేశించినవారు మఱల వెనుకకు ( సంసారమునకు ) రారో , ఎవనినుండి అనాదియైన ఈ సంసారవృక్షముయొక్క ప్రవృత్తి వ్యాపించెనో , ( అట్టి ) ఆదిపురుషుడగు పరమాత్మనే శరణు బొందుచున్నాను - అను నిట్టి ( భక్తి ) భావముతో ఆ పరమాత్మ పదమును వెదకవలయును .

ఇంద్రవజ్ర .
నిర్మానమోహా జితసఙ్గదోషా
అధ్యాత్మనిత్యా వినివృత్తకామాః|
ద్వన్ద్వైర్విముక్తాః సుఖదుఃఖసంజ్ఞైర్-
గచ్ఛన్త్యమూఢాః పదమవ్యయం తత్|| 15-5 ||

తేటగీతి .
ద్వంద్వముల యందు సమభావ మందు వారి ,
మోహ ముడిపిన వారల ముక్త సంగు
లాత్మ తత్త్వమ్ముఁ దెలిసిన యట్టివారి ,
కామ వర్జితులౌ వారి ధామ మద్ది . ౫

అభిమానము ( లేక , అహంకారము ) అవివేకము లేనివారును , సంగము ( దృశ్యపదార్థములం దాసక్తి ) అను దోషమును జయించినవారును , నిరంతరము ఆత్మజ్ఞానము ( బ్రహ్మనిష్ఠ ) గలవారును , కోరికలన్నియు లెస్సగ ( వాసనారహితముగ ) తొలగినవారును , సుఖదుఃఖములను ద్వంద్వములనుండి బాగుగ విడువబడినవారును అగు జ్ఞానులు అట్టి అవ్యయమగు బ్రహ్మపదమును ( మోక్షమును ) బొందుచున్నారు .

అనుష్టుప్ .
న తద్భాసయతే సూర్యో
న శశాఙ్కో న పావకః|
యద్గత్వా న నివర్తన్తే
తద్ధామ పరమం మమ|| 15-6 ||

కందము .
దివిటీల కరణిఁ దోచును ,
ప్రవిమల మగు నాపథంబు భాసిలఁ జేయన్ ,
రవిచంద్ర పావక ద్యుతి
నివృత్తిఁ గనరాని చోటు నిస్తుల పథమున్ . ౬

ఆ ( పరమాత్మ ) స్థానమును సూర్యుడుగాని , చంద్రుడుగాని , అగ్నిగాని ప్రకాశింపజేయజాలరు . దేనిని పొందినచో ( జనులు ) మఱల ( ఈ సంసారమునకు ) తిరిగిరారో అదియే నాయొక్క శ్రేష్ఠమైన స్థానము ( అయియున్నది ) .

అ.
మమైవాంశో జీవలోకే
జీవభూతః సనాతనః|
మనఃషష్ఠానీన్ద్రియాణి
ప్రకృతిస్థాని కర్షతి|| 15-7 ||

తేటగీతి .
ప్రాణికోటి మదీయాంశ భవమెయైన ,
మనసు కర్మేంద్రియము లారు గొని చరింతు ,
రీ శరీరమ్ములను నాశ్రయించు కొనుచు ,
ప్రకృతి వశులౌదు రిట్లు నిరంతరంబు . ౭

నాయొక్కయే అనాదియగు ( నిత్యమగు ) అంశము జీవలోకమందు జీవుడై ప్రకృతియందున్న త్వక్ చక్షు శ్శ్రోత్ర జిహ్వా ఘ్రాణ మనంబు లను ఆఱు ఇంద్రియములను ఆకర్షించుచున్నది .

అ.
శరీరం యదవాప్నోతి
యచ్చాప్యుత్క్రామతీశ్వరః|
గృహీత్వైతాని సంయాతి
వాయుర్గన్ధానివాశయాత్|| 15-8 ||

చంపకమాల .
తనువుల దాల్చినప్పుడు , విదిల్చిన యప్పుడు జీవి నిత్యమున్
దన వెనువెంట నింద్రియ వితానము లారిటి గొంచు నేగు , నా
యనిలుఁడు సూన వాసనక్రియన్ వెనుకాడుచునుండుఁ , గర్మ వా
సనల పరంపరాగమము జన్మల చావుల కారణమ్ము లై . ౮

( దేహేంద్రియాది సంఘాతమునకు ) ప్రభువగు జీవుడు శరీరమును విడుచునప్పుడును , నూతన శరీరమును పొందునపుడును - పుష్పాది స్థానములనుండి గాలి వాసనలను గ్రహించిపోవు చందమున - పంచేంద్రియములు , మనస్సు అను ఆఱింటిని గ్రహించి వెడలుచున్నాడు .

అ.
శ్రోత్రం చక్షుః స్పర్శనం చ
రసనం ఘ్రాణమేవ చ|
అధిష్ఠాయ మనశ్చాయం
విషయానుపసేవతే|| 15-9 ||

తేటగీతి .
చెవులు , గన్నులు , జర్మమ్ము , చవులవాయి
నాసికయుఁ గూడి యారు మనంబు తోడ
దేహములయందు జీవి వర్తించి , విషయ
భోగలాలసుఁడై యుండు , మోహితుఁడయి . ౯

ఈ జీవుడు ( జీవాత్మ ) చెవిని , కంటిని , చర్మమును , ( త్వగింద్రియమును ) నాలుకను , ముక్కును , మనస్సును ఆశ్రయించి ( శబ్దాది ) విషయములను అనుభవించుచున్నాడు .

అ.
ఉత్క్రామన్తం స్థితం వాపి
భుఞ్జానం వా గుణాన్వితమ్|
విమూఢా నానుపశ్యన్తి
పశ్యన్తి జ్ఞానచక్షుషః|| 15-10 ||

ఆటవెలది .
ఉండి యనుభవమ్ము నొందుచున్నది యేది ,
పోవునపుడుఁ దరలి పోవు నేది ,
యెఱుగలేరు మూఢ నరులీ రహస్యమ్ము ;
జ్ఞానులైన వారు కానఁ గలరు . ౧౦

( ఒక శరీరమునుండి మఱియొక శరీరమునకు ) బయలుదేఱుచున్నవాడును , శరీరమునందున్నవాడును , లేక విషయముల ననుభవించుచున్నవాడును , ( సత్త్వాది ) గుణములతో గూడినవాడునగు ఈ జీవాత్మను అజ్ఞానులు చూడజాలరు ( తెలిసికొన జాలరు ) . జ్ఞానదృష్టిగలవారు మాత్రము చూచుచున్నారు ( తెలిసికొనుచున్నారు ) . ( అనగా ఆ యా క్రియలు జరుపుచున్నపు డాతనిని అజ్ఞులెఱుగజాలరనియు , జ్ఞానులుమాత్ర మెఱుగగలరనియు భావము ) .

అ.
యతన్తో యోగినశ్చైనం
పశ్యన్త్యాత్మన్యవస్థితమ్|
యతన్తోऽప్యకృతాత్మానో
నైనం పశ్యన్త్యచేతసః|| 15-11 ||

ఆటవెలది .
జ్ఞానులైనవారు స్వస్వరూపము నందె
ఆత్మ నరసి ముదము నందు చుంద్రు ;
వికృత మార్గగామి యకృ తాత్ముఁ డగువాఁడు
లోఁ గలట్టి యాత్మ నీగలేడు . ౧౧

( ఆత్మ సాక్షాత్కారమునకై ) ప్రయత్నము చేయుచున్న యోగులు ( తమయందున్నట్టి ) ఈ ఆత్మను చూచుచున్నారు ( అనుభూతమొనర్చుకొనుచున్నారు ) . అట్లు ప్రయత్నముచేయు చున్న వారైనను చిత్త శుద్ధిలేని అవివేకులు ఈ ఆత్మను చూడజాలకున్నారు .

అ.
యదాదిత్యగతం తేజో
జగద్భాసయతేऽఖిలమ్|
యచ్చన్ద్రమసి యచ్చాగ్నౌ
తత్తేజో విద్ధి మామకమ్|| 15-12 ||

తేటగీతి .
అర్క తేజము , శశి తేజ , మగ్ని తేజ
మీ విభాసము లెల్లయు నావె కావె ;
సకలము ప్రకాశము నొనరింతు , జగతి నెల్ల
తేజముల భాసిలం జేయు తేజ మేనె . ౧౨

సూర్యునియం దే తేజస్సు ( ప్రకాశము , చైతన్యము ) ప్రపంచమునంతను ప్రకాశింపజేయుచున్నదో , అట్లే చంద్రునియందును , అగ్ని యందును ఏ తేజస్సు గలదో , అదియంతయు నాదిగా నెఱుఁగుము .

అ.
గామావిశ్య చ భూతాని
ధారయామ్యహమోజసా|
పుష్ణామి చౌషధీః సర్వాః
సోమో భూత్వా రసాత్మకః|| 15-13 ||

తేటగీతి .
ధర ప్రవేశించి , నే భూతతతి ధరింతు ,
దివ్యమగు నా బలంబున , సవ్యసాచి !
సోమ రూపుండనై , రసం బోమి , సకల
యోషధుల పుష్టి గూర్చెదనో కిరీటి ! ౧౩

మఱియు నేను భూమిని ప్రవేశించి శక్తి చేత సమస్త ప్రాణికోట్లను ధరించుచున్నాను ( నిలుపుచున్నాను ) . రసస్వరూపుడగు చంద్రుడనై సస్యములన్నింటిని పోషించుచున్నాను .

అ.
అహం వైశ్వానరో భూత్వా
ప్రాణినాం దేహమాశ్రితః|
ప్రాణాపానసమాయుక్తః
పచామ్యన్నం చతుర్విధమ్|| 15-14 ||

తేటగీతి .
ప్రాణికోటుల దేహంబులందు నుండు
నల్ల వైశ్వానరుండ , జఠరాగ్ని నేనె ;
ప్రాణము నపానవాయువుల్ పదిలపఱచి ,
నలువిధంబుల యన్నముల్ బచనపఱతు . ౧౪

నేను ' వైశ్వానరుడ ' ను జఠరాగ్నిగానయి ప్రాణులయొక్క శరీరమును ఆశ్రయించి ప్రాణాపానవాయువులతో గూడుకొని నాలుగు విధములగు అన్నమును పచనము చేయుచున్నాను .

ఇంద్రవజ్ర .
సర్వస్య చాహం హృది సన్నివిష్టో
మత్తః స్మృతిర్జ్ఞానమపోహనఞ్చ|
వేదైశ్చ సర్వైరహమేవ వేద్యో
వేదాన్తకృద్వేదవిదేవ చాహమ్|| 15-15 ||

తేటగీతి .
ప్రాణికోటుల హృదయాంతరముల నుండి ,
స్మృతియు , విస్మృతి , జ్ఞాన మిచ్చెదను నేనె ;
వేదములు నేనె , వేదాంత వేద్యుఁ డేనె ,
సకల వేదాంతముల ప్రవర్తకుఁడ నేనె . ౧౫

నేను సమస్త ప్రాణులయొక్క హృదయమందున్నవాడను ; నావలననే ( జీవునకు ) జ్ఞాపకశక్తి , జ్ఞానము ( తెలివి ) , మఱపు కలుగుచున్నవి . వేదము లన్నిటి చేతను తెలియదగినవాడను నేనే అయియున్నాను . మఱియు వేదము నెఱిఁగినవాడనుగూడ నేనే అయియున్నాను .

అ.
ద్వావిమౌ పురుషౌ లోకే
క్షరశ్చాక్షర ఏవ చ|
క్షరః సర్వాణి భూతాని
కూటస్థోऽక్షర ఉచ్యతే|| 15-16 ||

తేటగీతి .
పురుషు లిరువురు , క్షరుఁడు నక్షరుఁడు ననగ
క్షరము భూతముల్ , దేహి యక్షరుఁడు , పార్థ !
అల పరాపర ప్రకృతి ద్వయము , కిరీటి !
యీ ద్వయంబగు పురుషుల నెఱిగి కొనుము . ౧౬

ప్రపంచమునందు క్షరుడనియు , అక్షరుడనియు ఇరువురు పురుషులు కలరు . అందు సమస్త ప్రాణులయొక్క దేహములు ( ఉపాధులు ) క్షరుడనియు , కూటస్థుడగు జీవుడు అక్షరుడనియు చెప్పబడుచున్నారు .

అ.
ఉత్తమః పురుషస్త్వన్యః
పరమాత్మేత్యుధాహృతః|
యో లోకత్రయమావిశ్య
బిభర్త్యవ్యయ ఈశ్వరః|| 15-17 ||

తేటగీతి .
ప్రకృతి పురుషులకు నతీతుఁ డొకఁడు కలఁడు ,
అతఁడె ముల్లోకముల భర్త యవ్యయుండు ;
నుత్తమోత్తముఁ డా పురుషోత్తముండు ,
వేద వేదాంతములయందు వినుతిగాంచు . ౧౭

ఎవడు మూడులోకములందును ప్రవేశించి వానిని భరించుచచున్నాడో , అట్టి నాశరహితుడును , జగన్నియామకుడును , ( పైన దెల్పిన క్షరా క్షరులిద్దఱికంటెను ) వేఱైనవాడును నగు ఉత్తమపురుషుడు పరమాత్మయని చెప్పబడుచున్నాడు .

అ.
యస్మాత్క్షరమతీతోऽహ
మక్షరాదపి చోత్తమః|
అతోऽస్మి లోకే వేదే చ
ప్రథితః పురుషోత్తమః|| 15-18 ||

తందము .
క్షరునకుఁ బరమై , యల య
క్షరున కతీతుండ నయిన కతమున నన్నున్
స్థిరచిత్త భక్తి యుక్తులు
పురుషోత్తముఁడని నుతింత్రు ముల్లోకములన్ . ౧౮

నేను క్షర స్వరూపునికంటె మించినవాడను , అక్షర స్వరూపుని ( జీవుని ) కంటె శ్రేష్ఠుడను అయి యున్నందువలన ప్రపంచమునందును , వేదమునందును ' పురుషోత్తము ' డని ప్రసిద్ధి కెక్కియున్నాను .

అ.
యో మామేవమసమ్మూఢో
జానాతి పురుషోత్తమమ్|
స సర్వవిద్భజతి మాం
సర్వభావేన భారత|| 15-19 ||

చంపకమాల .
స్తుతు లొనరించి , నన్ను పురుషోత్తముఁ డంచు నెఱింగి కొన్న యా
యతులిత భక్తుఁడే గనెడు నన్నిట నన్ను చరాచరంబు , లే
వితమగు మోహముం గనక ; విశ్వమయున్ సకలాత్మకుండ భూ
తతతి స్వరూపుఁడౌ నను సతంబు భజించుచు నుండు , భారతా ! ౧౯

ఓ అర్జునా ! ఎవడు అజ్ఞానము లేనివాడై , ఈ ప్రకారముగ నన్ను పురుషోత్తమునిగా నెఱుఁగుచున్నాడో , అతడు సమస్తమును దెలిసినవాడగుచు పూర్తి మనస్సుతో ( సర్వవిధముల ) నన్ను భజించుచున్నాడు .

అ.
ఇతి గుహ్యతమం శాస్త్ర
మిదముక్తం మయానఘ|
ఏతద్బుద్ధ్వా బుద్ధిమాన్స్యాత్
కృతకృత్యశ్చ భారత ! || 15-20 ||

కందము .
అతి గుహ్యంబగు శాస్త్రపు
విత మెల్లనుఁ బల్కితిని ; వివేకముఁ గనుచున్ ,
మతిమంతుఁడై యెఱింగిన ,
కృత కృత్యుఁడు వాఁడె పో కిరీటి ! జగమునన్ . ౨౦

పాపరహితుడవగు ఓ అర్జునా ! ఈ ప్రకారముగ అతి రహస్యమైనట్టి ఈ శాస్త్రమును నీకు చెప్పితిని . దీనిని చక్కగా తెలిసికొనినవాడు జ్ఞానవంతుడును , కృతకృత్యుడును కాగలడు .

ఓం తత్సదితి శ్రీమద్భగవద్గీతాసూపనిషత్సు
బ్రహ్మవిద్యాయాం యోగశాస్త్రే శ్రీకృష్ణార్జున సంవాదే
పురుషోత్తమయోగో నామ పఞ్చదశోऽధ్యాయః|| 15 ||

ఓం తత్ సత్ .ఇట్లు శ్రీ పూడిపెద్ది కాశీ విశ్వనాథ శాస్త్రిచే
యనువదింపబడినశ్రీ గీతామృత తరంగిణి యందు శ్రీ పురుషోత్తమ
ప్రాప్తి యోగ నామ పంచాదశ తరంగము సంపూర్ణము .
శ్రీ కృష్ణ పరబ్రహ్మార్పణమస్తు.

ఇది ఉపనిషత్ప్రతిపాదితమును , బ్రహ్మ విద్యయు , యోగ శాస్త్రమును ,

శ్రీకృష్ణార్జున సంవాదమునగు పురుషోత్తమ ప్రాప్తియోగమను పదునైదవ అధ్యాయము సంపూర్ణం. ఓమ్ తత్ సత్ .


శ్రీ గీతామృత తరంగిణి
అర్జునవిషాద యోగము | సాంఖ్య యోగము | కర్మ యోగము | జ్ఞాన యోగము | కర్మసన్యాస యోగము | ఆత్మసంయమ యోగము | జ్ఞానవిజ్ఞాన యోగము | అక్షరపరబ్రహ్మ యోగము | రాజవిద్యారాజగుహ్య యోగము | విభూతి యోగము | విశ్వరూపసందర్శన యోగము | భక్తి యోగము | క్షేత్రక్షేత్రజ్ఞవిభాగ యోగము | గుణత్రయవిభాగ యోగము | పురుషోత్తమప్రాప్తి యోగము | దైవాసురసంపద్విభాగ యోగము | శ్రద్దాత్రయవిభాగ యోగము | మోక్షసన్యాస యోగము