| శ్రీమద్భగవద్గీతా (మూల శ్లోకములు)
|
శ్రీ గీతామృత తరంగిణి(తెలుగు పద్యములు)
శ్రీ పూడిపెద్ది కాశీవిశ్వనాథ శాస్త్రి (1948-1952)
|
గీతా మకరందము(తెలుగు తాత్పర్యము)
శ్రీ విద్యాప్రకాశానందగిరి స్వామి, శ్రీ శుకబ్రహ్మాశ్రమము
కాళహస్తి(1979)
|
శ్రీభగవానువాచ|
అ.
మయ్యాసక్తమనాః పార్థ !
యోగం యుఞ్జన్మదాశ్రయః|
అసంశయం సమగ్రం మాం
యథా జ్ఞాస్యసి తచ్ఛృణు|| 7-1 ||
|
శ్రీభగవానుల వాక్యము.
ఉత్పలమాల.
నన్ను సతంబు నీ మనమునన్ భజియించెడు నీకు , సందియం
బెన్నఁగ లేని చందము , మదీయ విభూతి మహత్త్వ సత్త్వ సం
పన్న బలోద్ధితమ్ముల ప్రభావము , నిండు మనంబుతో వినన్ ,
నన్ను సమగ్రమున్ దెలియు నట్టులఁ జెప్పెద , నాలకింపవే. ౧
|
శ్రీ భగవంతుడు చెప్పెను.
ఓ అర్జునా ! నాయందాసక్తి గల మనస్సు గలిగి నన్నే ఆశ్రయించి యోగము నాచరించుచు నిస్సందేహముగ సంపూర్ణముగ నన్నెట్లు తెలిసికొనగలవో దానిని ( ఆ పద్ధతిని ) చెప్పెదను వినుము.
|
అనుష్టుప్.
జ్ఞానం తేऽహం సవిజ్ఞాన
మిదం వక్ష్యామ్యశేషతః|
యజ్జ్ఞాత్వా నేహ భూయోऽన్యద్
జ్జ్ఞాతవ్యమవశిష్యతే|| 7-2 ||
|
కందము.
ఇది తెలియ , నిహము నందిక
నెది తెలియఁగఁ దగిన జ్ఞాన మేదియుఁ గనరా ;
దిది , స్వానుభవ జ్ఞానము
విదిత మ్మొనరింతుఁ బార్థ ! విజ్ఞానంబున్. ౨
|
దేనిని తెలిసికొనినచో మరల యీ ప్రపంచమున తెలిసికొనదగినది మరియొకటి మిగిలియుండదో అట్టి అనుభవసహితమగు జ్ఞానమును సంపూర్ణముగ నీకు జెప్పెదను.
|
అనుష్టుప్.
మనుష్యాణాం సహస్రేషు
కశ్చిద్యతతి సిద్ధయే|
యతతామపి సిద్ధానాం
కశ్చిన్మాం వేత్తి తత్త్వతః|| 7-3 ||
|
ఉత్పలమాల.
వేనకు వేల నొక్కఁడు గవేషణసేయఁ బ్రయత్న మూను ; వి
జ్ఞానము నొందువారల నొకండగు వేల సమగ్రమైన సు
జ్ఞానమునన్ ననున్ దెలియు , సాంద్రమనంబున సత్త్వశుద్ధి సం
ధానముఁ జేసి ; వాఁడె , కడుధన్యుఁడగున్ జగమందు నందఱన్. ౩
|
అనేకవేలమంది మనుజులలో ఏ ఒకానొకడో మోక్షసిద్ధికై యత్నించుచున్నాడు. అట్లు యత్నించువారైన అనేకమందిలో ఏ ఒకానొకడు మాత్రమే నన్ను వాస్తవముగ తెలిసికొనగల్గుచున్నాడు.
|
అ.
భూమిరాపోऽనలో వాయుః
ఖం మనో బుద్ధిరేవ చ|
అహంకార ఇతీయం మే
భిన్నా ప్రకృతిరష్టధా|| 7-4 ||
|
తేటగీతి.
పంచభూత మాత్రమ్ము లంచితముగ ,
మనసు , బుద్ధి , యహంకార మను నెనిమిది ;
ప్రకృతి విధములు నామాయ పాండవేయ !
బంధహేతు లివియె , ప్రపంచ మందు ౪
|
భూమి , జలము , అగ్ని , వాయువు , ఆకాశము , మనస్సు , బుద్ధి , అహంకారము - అని ఈ ప్రకారముగ ఎనిమిది విధములుగ నా యీ ప్రకృతి ( మాయ ) విభజింపబడినది.
|
అ.
అపరేయమితస్త్వన్యాం
ప్రకృతిం విద్ధి మే పరామ్|
జీవభూతాం మహాబాహో !
యయేదం ధార్యతే జగత్|| 7-5 ||
|
కందము.
ఇవి గాక జీవభూతం
బవు పరమోత్కృష్టమైన ప్రకృతిఁ దెలియుమా !
భువనము లెల్ల ధరించుచు ,
నవగతమై భూతచయములందుఁ జరించున్ . ౫
|
గొప్పబాహువులుగల ఓ అర్జునా ! ఈ ( అపరా ) ప్రకృతి చాల అల్పమైనది . దీనికంటె వేఱైనదియు , ఈజగత్తునంతను ధరించునదియు , జీవరూపమైనదియు నగు మఱియొక ప్రకృతిని ( పరాప్రకృతిని ) శ్రేష్ఠమైనదిగా నెఱుంగుము .
|
అ.
ఏతద్యోనీని భూతాని
సర్వాణీత్యుపధారయ|
అహం కృత్స్నస్య జగతః
ప్రభవః ప్రలయస్తథా|| 7-6 ||
|
తేటగీతి.
ఈ పరాపర ప్రకృతులే యెల్ల భూత
తతి సముద్భవ కారణాంతములగును ;
నా యధీనములివి , జగన్నాథుఁడ నయి ,
ప్రభవ లయముల కారణ ప్రదుఁడ నౌదు. ౬
|
( జడ , చేతనములగు ) సమస్త భూతములున్ను యీ రెండు విధములగు ( పరాపర ) ప్రకృతుల వలననే కలుగునవియని తెలిసికొనుము. ( ఆ రెండు ప్రకృతుల ద్వారా ) నేనే ఈ సమస్త ప్రపంచము యొక్క ఉత్పత్తికి , వినాశమునకు కారణభూతుడనై యున్నాను.
|
అ.
మత్తః పరతరం నాన్య
త్కిఞ్చిదస్తి ధనఞ్జయ|
మయి సర్వమిదం ప్రోతం
సూత్రే మణిగణా ఇవ|| 7-7 ||
|
కందము.
నా కంటె జగంబుల నిక
నే కారణమున్ గనంగ నెఱుఁగవు , పార్థా !
సాకల్యము మణిగణములఁ
జే కూర్చెడు సూత్రమౌచు , సృష్ఠి ధరింతున్. ౭
|
ఓ అర్జునా ! నాకంటె వేఱుగ మఱియొకటి ఏదియు లేనే లేదు . దారమందు మణులవలె నాయందీ సమస్త ప్రపంచము కూర్చబడినది.
|
అ.
రసోऽహమప్సు కౌన్తేయ !
ప్రభాస్మి శశిసూర్యయోః|
ప్రణవః సర్వవేదేషు
శబ్దః ఖే పౌరుషం నృషు|| 7-8 ||
|
తేటగీతి.
ఉదకములయందు రసమేనె ; వ్యోమమందు
శబ్దమును ; శశి సూర్య భాసములు నేనె ;
వేదములయందు ప్రణవమ్మున్ , నీరవరుల
పౌరుషమ్మును నేనౌదు పార్థ ! నిజము. ౮
|
అర్జునా ! నేను జలమందు రుచియు , చంద్రసూర్యులందు కాంతియు , సమస్తవేదములందు ఓంకారమును , ఆకాశమందు శబ్దమును , మనుజులందు పరాక్రమమును అయియున్నాను.
|
అ.
పుణ్యో గన్ధః పృథివ్యాం చ
తేజశ్చాస్మి విభావసౌ|
జీవనం సర్వభూతేషు
తపశ్చాస్మి తపస్విషు|| 7-9 ||
|
తేటగీతి.
ధర గుబాళించు దివ్య గంధమ్ము నేనె ;
యనలమునుఁ గూర్చు తేజమ్ము నౌదు నేనె ;
సర్వజీవస్థితిన్ గూర్చు సత్త్వ మేనె ;
తాపసుల యందుఁ దపమునై తనరు దేనె. ౯
|
( మఱియు నేను ) భూమియందు సుగంధమును , అగ్నియందు ప్రకాశమును , సమస్తప్రాణులయందు ప్రాణమును ( లేక ఆయువును ) , తాపసులయందు తపస్సును అయియున్నాను.
|
అ.
బీజం మాం సర్వభూతానాం
విద్ధి పార్థ సనాతనమ్|
బుద్ధిర్బుద్ధిమతామస్మి
తేజస్తేజస్వినామహమ్|| 7-10 ||
|
తేటగీతి.
సర్వ భూతమ్ములకును బీజమ్ము నేనె ;
బుద్ధిమంతుల బుద్ధి , సంపూర్ణమేనె ;
కడు సమర్థుల యందు ప్రాగల్భ్య మేనె ;
బలయుతులయందు సద్బలంబ నగు దేనె. ౧౦
|
ఓ అర్జునా ! నన్ను సమస్త ప్రాణులయొక్క శాశ్వతమైన బీజముగ నెఱుంగుము . మఱియు , బుద్ధిమంతులయొక్క బుద్ధియు , ధీరులయొక్క ధైర్యమును నేనే అయియున్నాను .
|
అ.
బలం బలవతాం చాహం
కామరాగవివర్జితమ్|
ధర్మావిరుద్ధో భూతేషు
కామోऽస్మి భరతర్షభ|| 7-11 ||
|
తేటగీతి.
ధర్మ బద్ధమ్ములైన విధాన మొంది ,
జీవకోటుల మనమందుఁ జెలగుచున్న ,
యిచ్ఛలెల్లను నేనె యంచెఱుగు మయ్య ,
భూత తతి యెల్ల సద్వృద్ధిఁ బొందుటకును. ౧౧
|
భరతకులశ్రేష్ఠుడవగు ఓ అర్జునా ! నేను బలవంతునియొక్క ఆశ, అనురాగము లేని బలమును , ప్రాణులయందు ధర్మమునకు వ్యతిరేకముకాని కోరికయు అయియున్నాను.
|
అ.
యే చైవ సాత్త్వికా భావా
రాజసాస్తామసాశ్చ యే|
మత్త ఏవేతి తాన్విద్ధి
న త్వహం తేషు తే మయి|| 7-12 ||
|
తేటగీతి.
సత్త్వము , రజంబు , తమముల సంచితమగు
భావములు పుట్టుచుండు నా వలనె , పార్ఝ !
ఆశ్రయం బొందు నన్ను నే నాశ్రయింప
వాని , మచ్చోదితంబు లే గాని పార్థ ! ౧౨
|
సత్త్వరజస్తమోగుణములచే గలిగిన పదార్థములు ( లేక స్వభావములు ) ఎవ్వి కలవో అవి నా వలననే కలిగినవని నీ వెఱుంగుము. అయితే నేను వానియందు లేను . అవి నాయందున్నవి . ( నేను వానికి వశుడనుగాను , అవి నాకు వశవర్తులై యున్నవని భావము ).
|
అ.
త్రిభిర్గుణమయైర్భావై
రేభిః సర్వమిదం జగత్|
మోహితం నాభిజానాతి
మామేభ్యః పరమవ్యయమ్|| 7-13 ||
|
చంపకమాల.
త్రివిధగుణైక భావసమితింగొని , యుద్భవమైన యీ జగం
బవశతనొందు మోహమున ; నవ్యయమైన విభిన్న లక్షణం
బెవఁడు మదీయ సత్త్వ మదియేయని సుంత దలంపఁబోడు, ర
జ్జువుఁగని సర్పమంచనెడి చొప్పున నెల్లెడలన్ భ్రమించుచున్. ౧౩
|
ఈ చెప్పబడిన మూడు విధములగు సత్త్వరజస్తమోగుణములయొక్క వికారములగు స్వభావములచేత ఈ ప్రపంచమంతయు మోహమును ( అవివేకమును ) బొందింపబడినదై , ఆ గుణముకంటె వేఱై ( అతీతుడనై ) నాశరహితుడనైనట్టి నన్ను తెలిసికొనజాలకున్నది .
|
అ.
దైవీ హ్యేషా గుణమయీ
మమ మాయా దురత్యయా|
మామేవ యే ప్రపద్యన్తే
మాయామేతాం తరన్తి తే|| 7-14 ||
|
కందము.
మామకమౌ నీ మాయను
నే మనుజుఁడు దాట లే డి కే గతినై నన్ ;
ధీమంతుఁ డగుచు నన్నే
స్తోమమ్మునఁ గాంచు వాఁడె తొలగునుమాయన్. ౧౪
|
ఏలయనగా , దైవసంబంధమైనదియు ( అలౌకిక సామర్థ్యముకలదియు ) , త్రిగుణాత్మకమైనదియునగు ఈ నాయొక్క మాయ ( ప్రకృతి ) దాటుటకు కష్టసాధ్యమైనది . ( అయినను ) ఎవరు నన్నే శరణుబొందుచున్నారో వారీమాయను దాటివేయగలరు .
|
అ.
న మాం దుష్కృతినో మూఢాః
ప్రపద్యన్తే నరాధమాః|
మాయయాపహృతజ్ఞానా
ఆసురం భావమాశ్రితాః|| 7-15 ||
|
తేటగీతి.
నీచ కృత్యమ్ములే సదా యాచరించి ,
యసుర భావమ్మునందు నరాధముండు ,
నన్ను గననేఱఁ డెన్ని జన్మములనైన ,
నపహృత జ్ఞాని యగుచు మాయను మునుంగు. ౧౫
|
పాపము చేయువారును , మూఢులును , మాయచే అపహరింపబడిన జ్ఞానము గలవారును , రాక్షస స్వభావమును ( అసుర గుణములను ) ఆశ్రయించువారునగు మనుజాధములు నన్ను బొందుటలేదు ( ఆశ్రయించుట లేదు ) .
|
అ.
చతుర్విధా భజన్తే మాం
జనాః సుకృతినోऽర్జున ! |
ఆర్తో జిజ్ఞాసురర్థార్థీ
జ్ఞానీ చ భరతర్షభ|| 7-16 ||
|
తేటగీతి.
నలు విధంబుల భక్తులు నను భజింత్రు
సుకృతములుఁ జేసి , యార్తిని సృక్కువార ,
లర్థి జనులు , జిజ్ఞాసుల య్యతి మునీంద్రు ;
లందుఁ బ్రియతముండగు నాకు నయ్యతివరుండె. ౧౬
|
భరతవంశ శ్రేష్ఠుడవగు ఓ అర్జునా ! ఆపత్తునందున్నవాడు , ( భగవంతుని ) తెలిసికొనగోరువాడు , ధనము ( సంపత్తు ) నభిలషించువాడు , ( ఆత్మ ) జ్ఞానముకలవాడు , అను నీ నాలుగువిధములైన పుణ్యాత్ములగు జనులు నన్ను సేవించుచున్నారు ( భజించుచున్నారు ) .
|
అ.
తేషాం జ్ఞానీ నిత్యయుక్త
ఏకభక్తిర్విశిష్యతే|
ప్రియో హి జ్ఞానినోऽత్యర్థ
మహం స చ మమ ప్రియః|| 7-17 ||
|
తేటగీతి.
జ్ఞానికి న్నాకు భేద మే మేని లేదు ,
స్వీయ రూపమ్మునందు నన్నే యెఱింగి ,
నన్నె భజియించి , నా పొందె యున్నతి గతి
యని తలంచును ; భక్తులం దధికుఁ డతఁడు. ౧౭
|
వారి ( నలుగురి ) లో నిత్యము పరమాత్మతో గూడియుండు వాడును , ఒక్క పరమాత్మయందే భక్తి గలవాడునగు జ్ఞాని శ్రేష్ఠుడగుచున్నాడు . అట్టి జ్ఞానికి నేను మిక్కిలి ఇష్టమైనవాడను ; అతడున్ను నాకు మిగుల ఇష్టుడే .
|
అ.
ఉదారాః సర్వ ఏవైతే
జ్ఞానీ త్వాత్మైవ మే మతమ్|
ఆస్థితః స హి యుక్తాత్మా
మామేవానుత్తమాం గతిమ్|| 7-18
అ.
బహూనాం జన్మనామన్తే
జ్ఞానవాన్మాం ప్రపద్యతే|
వాసుదేవః సర్వమితి
స మహాత్మా సుదుర్లభః|| 7-19 ||
|
చంపకమాల.
తనువులనేక మెత్తి , సుకృతంబు లొనర్చి , క్రమక్రమంబుగాఁ
గనెడు వివేకమున్ బడసి , జ్ఞాని యగున్ ; నను వాసుదేవుగాఁ
గనుచు సమస్త మే నె యని గాంచుఁ జరాచరమౌ జగంబు నె
ల్లను గడుధన్యుఁ డాతఁడె తలంప , మహాత్ముఁడు దుర్లభుండె యౌ. ౧౮
|
వీరందఱున్ను ( పైన దెలిపిన నలుగురు భక్తులు ) మంచివారే . కాని అందు జ్ఞానియో సాక్షాత్ నేనేయని నా అభిప్రాయము . ఏలయనగా అతడు నాయందే చిత్తమును స్థిరముగ నెలకొల్పి నన్నే సర్వోత్తమమైన ప్రాప్యస్థానముగ నిశ్చయించి ఆశ్రయించుకొనియున్నాడు .అనేక జన్మలయొక్క అంతమున మనుజుడు జ్ఞానవంతుడై సమస్తము వాసుదేవుడే ( భగవంతుడే ) యను సద్బుద్ధిగల్గి నన్ను పొందుచున్నాడు - అట్టి మహాత్ముడు లోకములో చాల అరుదు .
|
అ.
కామైస్తైస్తైర్హృతజ్ఞానాః
ప్రపద్యన్తేऽన్యదేవతాః|
తం తం నియమమాస్థాయ
ప్రకృత్యా నియతాః స్వయా|| 7-20 ||
|
తేటగీతి.
అనుగతంబైన పూర్వవాసనల బలిమిఁ
గాంచి , కామితంబుల నొందగా వ్రతంబు
లన్య దేవతారాధన మాచరింతు ,
రపహృత జ్ఞానులై కొంద ఱల్పమతులు. ౧౯
|
( కొందఱు ) తమయొక్క ప్రకృతి ( జన్మాంతరసంస్కారము ) చే ప్రేరేపింపబడినవారై విషయాదులందలి కోరికలచే వివేకమును గోల్పోయి , దేవతారాధనాసంబంధమైన ఆ యా నియమముల నవలంబించి ఇతర దేవతలను భజించుచున్నారు .
|
అ.
యో యో యాం యాం తనుం భక్తః
శ్రద్ధయార్చితుమిచ్ఛతి|
తస్య తస్యాచలాం శ్రద్ధాం
తామేవ విదధామ్యహమ్|| 7-21 ||
|
ఉత్పలమాల.
ఎట్టి స్వరూప దేవతల నెవ్విధిఁ గొల్తురొ , యట్టి శ్రద్ధ తో
బుట్టుక లిత్తు ; నెట్టి తనువు ల్గన నెంచి భజింతు రట్లుఁ జే
పట్టిన దేవతాళిడు నెపంబున ; మామకమైన మాయ లో
గుట్టు నెఱుంగుమా ! ప్రకృతి కోటి గణంబులు దేవతల్ జుమా ! ౨౦
|
ఏయే భక్తుడు ఏయే ( దేవతా ) రూపమును శ్రద్ధతో పూజింపదలంచుచున్నాడో , దానిదానికి తగిన శ్రద్ధనే వానివానికి నేను స్థిరముగ గలుగ జేయుచున్నాను .
|
అ.
స తయా శ్రద్ధయా యుక్త
స్తస్యారాధనమీహతే|
లభతే చ తతః కామా
న్మయైవ విహితాన్హి తాన్|| 7-22
అ.
అన్తవత్తు ఫలం తేషాం
తద్భవత్యల్పమేధసామ్|
దేవాన్దేవయజో యాన్తి
మద్భక్తా యాన్తి మామపి|| 7-23
అ.
అవ్యక్తం వ్యక్తిమాపన్నం
మన్యన్తే మామబుద్ధయః|
పరం భావమజానన్తో
మమావ్యయమనుత్తమమ్|| 7-24 ||
|
చంపకమాల.
క్షణికములౌ ఫలంబులకుఁ గాంక్షవహించి , నికృష్ట దేవతల్
దనువుల నాశ్రయింతురు ; తలంపరు అవ్యయుఁ డంచు నన్ను , నీ
కనులకు వ్యక్తి రూపమునఁ గాంచఁ దలంతురు బుద్ధి హీనతన్ ;
ననుఁగన నేర రింద్రియ మనంబుల ; జ్ఞానుల కే లభించెదన్. ౨౧
|
అతడు ( పైన తెలుపబడిన కామ్యభక్తుడు ) అట్టి శ్రద్ధతోగూడుకొనినవాడై ఆ యా దేవతలయొక్క ఆరాధనను గావించుచున్నాడు . మఱియు నాచే విధింపబడిన ఆ యా యిష్టఫలములను ఆ యా దేవతలద్వారా పొందుచున్నాడు . అల్పబుద్ధి కలిగినవారియొక్క ఆ ఫలము నాశవంతమై యున్నది . ( ఏలయనగా ) దేవతలను పూజించువారు దేవతలనే పొందుచున్నారు . నా భక్తులు ( నన్ను పూజించువారు ) నన్నే పొందుచున్నారు . నాశరహితమైనట్టియు , సర్వోత్తమమైనట్టియు , నా స్వరూపమును తెలియని అవివేకులు అవ్యక్తరూపుడనగు ( ప్రపంచాతీతుడనగు ) నన్ను పాంచభౌతికదేహమును పొందినవానినిగా తలంచుచున్నారు .
|
అ.
నాహం ప్రకాశః సర్వస్య
యోగమాయాసమావృతః|
మూఢోऽయం నాభిజానాతి
లోకో మామజమవ్యయమ్|| 7-25 ||
|
తేటగీతి.
యోగ మాయావృతుండనై యోగివరుల
కే లభించెదఁ గాని నేనించు కైన
ప్రాణి కోటులకున్ గాన రాను , పార్థ !
అవ్యయుండ నజుండ నంచఱయ లేరు. ౨౨
|
యోగమాయచే బాగుగా కప్పబడియుండుటచే నేను అందఱికిని కనుపించువాడనుగాను .అవివేకులగు ఈ జనులు నన్ను పుట్టుకలేనివానినిగను , నాశరహితునిగను ఎఱుఁగరు !
|
అ.
వేదాహం సమతీతాని
వర్తమానాని చార్జున|
భవిష్యాణి చ భూతాని
మాం తు వేద న కశ్చన|| 7-26 ||
|
తేటగీతి.
భూతవర్త మాన భవితముల ప్రపత్తి
నెల్ల నెఱిగిన నన్నొక , యించు కైనఁ
దెలియఁ జాలక నున్నారు , తెలివి మాలి
మోహ కలనమ్మునను , మానవులు కిరీటి ! ౨౩
|
ఓ అర్జునా ! నేను భూతభవిష్యద్వర్తమానమందలి ప్రాణులందఱిని ఎఱుఁగుదును . నన్ను మాత్ర మెవడును ఎఱుఁగడు .
|
అ.
ఇచ్ఛాద్వేషసముత్థేన
ద్వన్ద్వమోహేన భారత|
సర్వభూతాని సమ్మోహం
సర్గే యాన్తి పరన్తప ! || 7-27
అ.
యేషాం త్వన్తగతం పాపం
జనానాం పుణ్యకర్మణామ్|
తే ద్వన్ద్వమోహనిర్ముక్తా
భజన్తే మాం దృఢవ్రతాః|| 7-28 ||
|
తేటగీతి.
సర్వభూతమ్ములకుఁ బూర్వసంచితమగు
మూఢ భావమ్ము పుష్కలంబుగఁ జనించి ,
ద్వేష రాగమ్ము లందుద్భవించు ద్వంద్వ
ములకు , మోహితులై పుట్టుకలు ధరింత్రు. ౨౪
|
శత్రువులను తపింపజేయు ఓ అర్జునా ! సమస్త ప్రాణులును పుట్టుకతోడనే రాగద్వేషజనితమగు సుఖదుఃఖాది ద్వంద్వరూపమైన వ్యామోహము వలన మిక్కిలి అజ్ఞానమును బొందుచున్నవి .పుణ్యకార్యతత్పరులగు ఏజనులయొక్క పాపము నశించిపోయినదో , అట్టివారు ( సుఖదుఃఖాది ) ద్వంద్వరూపమగు అజ్ఞానమునుండి విడువబడినవారై దృఢవ్రతులై నన్ను సేవించుచున్నారు .
|
అ.
జరామరణమోక్షాయ
మామాశ్రిత్య యతన్తి యే|
తే బ్రహ్మ తద్విదుః కృత్స్న
మధ్యాత్మం కర్మ చాఖిలమ్|| 7-29 ||
|
కందము.
పుట్టుకఁ జావుల నెఱుఁగని
గుట్టుఁ దెలిసికొన్న వాఁడు కోవిదుఁడై , నా
జట్టున మెలగి సదా జగ
జెట్టి యగుచు సర్వకర్మ సిద్ధి నెఱుంగున్. ౨౫
|
ఎవరు వార్ధక్యమును , మరణమును ( సంసారదుఃఖమును ) పోగొట్టుకొనుట కొఱకు నన్నాశ్రయించి ప్రయత్నము చేయుచున్నారో , వారు సమస్త ప్రత్యగాత్మ స్వరూపమున్ను , సకల కర్మమున్ను ఆ బ్రహ్మమే యని తెలిసికొందురు .
|
అ.
సాధిభూతాధిదైవం మాం
సాధియజ్ఞం చ యే విదుః|
ప్రయాణకాలేऽపి చ మాం
తే విదుర్యుక్తచేతసః|| 7-30 ||
|
తేటగీతి.
సాధి భూతాధి నాథుని , సాధియజ్ఞ
యుతునిగా నన్ను దెలిసిన యతఁడె పార్థ !
మరణ కాలమ్మునం గూడ మఱువ కుండ ,
న న్నెఱుంగుచు ధ్యానించు చున్నవాఁడు. ౨౬
|
అదిభూత , అధిదైవ , అధియజ్ఞములతో గూడియున్న నన్నెవరు తెలిసికొందురో వారు దేహవియోగకాలమందును ( దైవమందు ) నిలుకడ గల మనస్సుగలవారై ( మనోనిగ్రహముగలవారై ) నన్నెఱుఁగగలరు .
|
ఓం తత్సదితి శ్రీమద్భగవద్గీతాసూపనిషత్సు
బ్రహ్మవిద్యాయాం యోగశాస్త్రే శ్రీకృష్ణార్జునసంవాదే
జ్ఞానవిజ్ఞానయోగో నామ సప్తమోऽధ్యాయః|| 7 ||
|
ఓం తత్ సత్
ఇట్లు శ్రీ పూడిపెద్ది కాశీవిశ్వనాథ శాస్త్రి చే అనువదింపబడిన
శ్రీ గీతామృత తరంగిణియందు
శ్రీ జ్ఞాన విజ్ఞాన యోగమను సప్తమ తరంగము
సంపూర్ణం. శ్రీ కృష్ణ పరబ్రహ్మార్పణమస్తు.
|
ఓమ్
ఇది ఉపనిషత్ప్రతిపాదితమును , బ్రహ్మవిద్యయు ,
యోగశాస్త్రమును , శ్రీ కృష్ణార్జున సంవాదమునగు
శ్రీ భగవద్గీతలందు విజ్ఞానయోగమను
ఏడవ అధ్యాయము సంపూర్ణం.
ఓమ్ తత్ సత్.
|
