బ్రహ్మానందము/రామావధూటితారావళి
శ్రీరస్తు
రామావధూటితారావళి
| సీ. | శ్రీరాధికాకుచాశ్లేషజసంతోషవివశుఁడౌ శ్రీకృష్ణవిభున కెరఁగి | |
| గీ. | వివిధరతితంత్రపాండిత్యభవమహానుభవములె పదార్థములుగ నేర్పఱిచి సీస | |
| సీ. | చక్కని కెమ్మోవి సరసంపుఁబలుకులు బారైనకురులు పొల్పారు బొమలు | |
| గీ. | కలిగి చెలువొందునీమోముఁ దలఁచి వలచి తాల్మి చెడి బెట్టుకై కొంతధైర్య మూని | |
| సీ. | కనుమూసినంతలోఁ గలకల నవ్వుచు వచ్చి కౌఁగిటఁ జేర్చి ముచ్చటాడి | |
| గీ. | నంబు రాత్రులు నిటులుండె నా యవస్థ యిట్లు కలలోన నన్నలయించకుంటె | |
| సీ. | నీమోము నీగోము నీమోవి నీతావి నీసౌరు నీతీరు నీకుఁ దగునె | |
| గీ. | నీకుఁ దగినట్టి పురుషుఁడ నేన నాకుఁ దగినసుందరి వీవ కాఁదలఁచి చాల | |
| సీ. | ఒకనాఁటికలలోన సకియ నీకాలిపాజేబులో జందెంబు చిక్కినట్లు | |
| గీ. | లిన్నివిధమలు నచ్చట నున్న నాఁటివన్నె లన్నియుఁ గలలోన వచ్చి యిచట | |
| సీ. | నమ్మినవాని నన్యాయంబు సేయుట కాశిలో గోహత్యగాదె కలికి | |
| గీ. | నిన్ను నమ్మితి వలచితి నీవు నన్నుఁ బ్రేమఁ జేపట్టితివి యిఁక విడువ ననుచు | |
| సీ. | చంద్రఖండంబుపైఁ జంద్రఖండము రేక నుదుటఁ గుంకుమవంకఁ బదిలపఱిచి | |
| గీ. | యంగజప్రభు విజయకాహళులపగిదిఁ గాళ్ళ నందెలు పాంజెబుల్ ఘల్లురనుచు | |
| సీ. | ఒకనాఁడు మేడపై నొంటిగా కిటికిటీలెల్ల బిగించి శయంచువేళఁ | |
| గీ. | సరసులైనట్టి నీవంటిజాణ లిట్లు చెలులమానంబులను బయల్ సేయఁదగునె | |
| సీ. | చిననాఁటి నుండి విజృంభించి సఖులతోఁ బొందు లొనర్చితిఁ గుందరదన | |
| గీ. | యింతపాపంబు జగతిలో నెచటనైనఁ గలదె నాపాప మిటు పండెఁగాక యైనఁ | |
| సీ. | ఒకనాఁటి కలలోన నుదయమే నినుఁ బట్టి రతిగోల ‘నిపుడు నిస్త్రాణఁజేయు | |
| గీ. | యిటుల దంధనసేయునంతటను నిద్ర మేలుకొని గుండెఝల్లన మేనుమఱచి | |
| సీ. | ‘బోఁటి నేఁ డూరికిఁ బోవలె’ ననుచు నే నొక్కింత పలుకంగ నుస్సురనుచు | |
| గీ. | నొట్టునుండి తప్పక హుటాహుటిగ రండి యనుచుఁ గౌఁగిటఁ జేర్చి బాష్పాంబు లొలుక | |
| సీ. | ఫలహారమును జేసి పవళింపఁగా వచ్చి విడెమిచ్చి “నేఁడు నేఁ దలకుఁ బోసు | |
| గీ. | బట్టఁబో రామలక్ష్మి బార్శ్వముననుండి ‘హుమ్మ’నుచుఁ బల్క నంత నే నులికిపడఁగ | |
| సీ. | ధరలోన జన్మ మెత్తంగ నేమి ఫలంబు సరసవిద్యల నెల్ల జదువవలయుఁ | |
| | జేసిన నేమాయెఁ జిడిముడి లేక విచ్చలవిడి ముచ్చట్ల మెలఁగవలయు | |
| గీ. | నటుల వర్తింప నేమాయె నవ్విధమునఁ జెడని ప్రేమలతోఁ దను ల్విడువవలయు | |
| సీ. | మేడలోఁ జన్నీళ్ళు మెండుగాఁ జల్లించి తడియొత్తి చిఱిచాఁప లిడి సుమృదుల | |
| గీ. | భోజన మొనర్చి నేను రాఁ బొలుపు మీఱ శయ్యపైఁ జేర్చి యుచితోపచారములను | |
| సీ. | కమలాక్షి నీమోముఁ గనుఁగొన్న నాకన్ను లేమియుఁ గనుఁగొన నేవగించు | |
| గీ. | సరసిరుహగంధి నీమేని పరిమళంబుఁ గొన్న నానాస యెదియు మూకొనఁగఁబోదు | |
| సీ. | సౌధంబుపై నీళ్ళు చల్లించి చిమ్మించి చాపలు పఱిపించి చారురత్న | |
| గీ. | రమణ నీరీతి వేసవిరాత్రులందు రాగ మెచ్చంగ నిష్టోపభోగములను | |
| సీ. | ఉదయమే లేచి నిల్ వదలలే కై దాఱుగడియలవఱ కుండి కదలి మేడ | |
| గీ. | నీటుగా వచ్చుచోఁ జూచి ‘నేఁడు దృష్టి తాఁకు!’ నని ప్రొద్దు గ్రుంకినతత్ క్షణంబు | |
| సీ. | ఊరు నేఁడే బైలుదేరుట నిశ్చయం బైనచో నెదురు మాటాడలేక | |
| గీ. | చేతిలో నుంచి ‘యూరికి క్షేమముగను బోయి శీఘ్రంబు రమ్మ’ని పొలుపు మీఱ | |
| సీ. | కడుపులోఁ గమ్మనికాంక్ష లూరుచునుండు నిను జ్ఞాపకము సేయఁ గనకగాత్రి | |
| గీ. | యోచనగ నుండు మది కేమి తోఁచకుండు దిగులుగా నుండు మరుమాయ దెలియకుండు | |
| సీ. | ధరలో ననేకసుందరు లుందు రైన వారలయందు నెందు నీవలెనె మంచి | |
| గీ. | దగినసరసునిఁ జేపట్టి తప్పు లొప్పు లెఱిఁగి విడువక ప్రేమచే నేలికొనుట | |
| సీ. | కలగంటి నొకరాత్రి కనకాంగి నీతోటి సమరతిలోఁగేళి సల్పినట్లు | |
| గీ. | ఒక్కరాతిరి కలఁగంటి సొక్కి నేను నీదుకెమ్మోవియానుచో నీవు నాదు | |
| సీ. | నీయాత్మ నాయాత్మ నిజముగా నొకటంచు నామనంబునఁ జాల నమ్మియుంటి | |
| గీ. | వనితరో యిప్పు డిటు కాలవశముచేత మనల కెడబాపు కల్గె నీమది విరక్తిఁ | |
| సీ. | ఘన మైనమోహంబుఁ గలవాఁడ నౌటచే లలన నే నీకింత తెలుపవలసెఁ | |
| గీ. | గాక తమతమ యక్కఱల్ గడపుకొనెడువార లందఱతో పాటివాఁడ నైన | |
| సీ. | కొంతకాలము నీదు గుణగణంబు లెఱుంగనేరక భయముచే నూరకుంటిఁ | |
| గీ. | గాని యీయూరిలోనుండు కాలమందునైన తమిదీఱ రతులలో నలరనైతి | |
| సీ. | నీమోము నే నొక్క నిముసంబు గనుఁగొన శశి యేటి కనిపించుఁ జంద్రవదన! | |
| గీ. | నీదుచెక్కులు నే నొక్కనిమిష మైనఁ గనిన నద్దంబు లేమిటి కనుచుఁ దోఁచు | |
| సీ. | శ్రీమించునెమ్మోము తామరవిరి తళ్కుఁ గన్నులు విరిసినకైరవములు | |
| గీ. | మహహ మురిపించి మంచిపూ లరసి తెచ్చి బొదవి నీమేనుఁ జేసెఁ గాఁబోలు బ్రహ్మ | |
| సీ. | కార్యవశంబు దీర్ఘప్రవాసము సేసి రెండు నొక్కటిసేయు దండిదేవు | |
| గీ. | పాన్పుపైఁ జేర్ప వెనుకటిపాటు లెల్ల మఱచి యానందరసపూర్తి మనము లలర | |
| సీ. | నారంగములు బృహన్నారంగములు గల్గి విలసిల్లు నుద్యానవీథులందుఁ | |
| గీ. | మనముమనముల మోహ ముమ్మరముగాఁగ మరునిఁ బూజించి మించి యేమరక రతుల | |
సంపూర్ణము