పూర్వభాగము ఆ.1.
11
| ఘములో ముఖ్యులఁ బల్వురం దునుమ శోకం బంది దైతేయమా | 80 |
క. | ఆతడు ప్రసన్నుఁ డై య, న్నాతిన్ వర మడుగు మనిన నాకేశు ననిన్ | 81 |
తే. | అమ్మహాత్ముఁ డాయమతోడ సబల నీవు, శుచిత నెప్పుడు నేమఱ కచలవృత్తిఁ | 82 |
వ. | అయ్యుగ్మలి యయ్యుగ్రవృత్తంబు నడప నొడంబడియెం. గశ్యపమునియు గర్భ | 83 |
మ. | తనయా [2]యెంతయు మేలు సేసి తిటు మత్సామీప్యసంసేవివై | 84 |
క. | 85 |
వ. | సంవత్సరశతం బతిక్రాంతం బైన నొక్కనాఁ డమ్ముదిత పాదశౌచంబు సేయమఱచి | 86 |
క. | మా రుద యని పలుకుచు నతి, దారుణరోషంబుతోడఁ దచ్ఛకలము ల | 87 |
క. | అసురజనని కడునార్తిని, వసమఱి యిటు సేయఁదగునె వాసవ యనఁగాఁ | 88 |
చ. | అడుగులయందు శౌచవిధి యాత్మ నొనర్పఁ దలంప కీవు కా | 89 |
చ. | అనవుడు నింద్రుతో ననియె నమ్మునిపత్ని యొకింతయేనిఁ గీ | |