ఔర్వుం డనుమునివలన నౌర్వానలంబు సంభవించిన ప్రకారము
వ. |
అబ్భంగి నరణికరణి మధియింపఁ[1]బడు నయ్యూరువువలన నౌర్వుం డనుపేర
[2]నిరింధనుం డగుననలుండు తనయుం డై జనియించి యాకసంబు దాఁకిన యెఱమంటలు దెసలు వొదువ నొండొండ పెరుఁగుచుం దనతండ్రి యగునౌర్వమహాముని
యెదుర నిలిచి.
| 113
|
క. |
కడుఁ [3]బెల్లగునాఁకలి నా, యొడ లెరియింపంగఁ దొడఁగె నొక్కట జగముల్
[4]పొడిపొడిగా దరికొనియెద, నెడపక యించుక యనుజ్ఞ యిము మహాత్మా.
| 114
|
వ. |
అనునవసరంబున లోకపితామహుండు సనుదెంచి యోర్వునిచేత నభివాదితుం
డై నీపుత్రున కాహారంబును నివాసస్థానంబును నొసంగెద జగద్దాహంబున
దొడంగక యుండ వారింపు మనిన నతండు దేవా యేను గృతార్థుండ నైతి నిబ్బా
లునిదెసఁ ద్రైలోక్యనాథుండ వగునీవు భావంబు సదయంబుగా నిలుపుటం
[5]గడవ మే లెయ్యది యట్ల చేయుదు ననుటయు నవ్విశ్వగురుండు.
| 115
|
ఉ. |
అంబుధిలోన బాడబముఖాకృతి [6]నీతఁడు దాల్చి పెల్చఁ దో
యంబులు గ్రోలుచుండుఁ బ్రళయావధియందు మదీయరౌద్రతే
జంబును దన్నుఁ బొందఁగ నసహ్యసముద్ధతితో సమస్తలో
కంబులు నీఱుసేయు నది గార్యము నావుడు నమ్మునీంద్రుఁడున్.
| 116
|
వ. |
అవ్విధం[7]బ యొనర్పం గొడుకు నాజ్ఞాపించె నతండును దనతేజంబు లోకబాధ
కంబు గాకుండ నుపసంహరించి సాగరంబునకుం జనియెఁ జతుర్ముఖాదులు తమ
తమ[8]నెలవుల కరిగిరి హిరణ్యకశిపుఁ డౌర్వునిం బూజించి సర్వాంగప్రణతుం డై.
| 117
|
తే. |
అజుఁడు సనుదెంచి ప్రార్థించునట్టితపము, లోకమున నెవ్వరికిఁ జెల్లు నీక కాక
యేను భవదీయశిష్యుఁడ నెడరువొందు, నప్పటికి రక్ష యగువిద్య యానతిమ్ము.
| 118
|
వ. |
అనిన నమ్మహాతపోధనుండు నీవు సర్వభువనజైత్రుండవు మిత్రుండ వై న న్నాశ్ర
యించితి గావున మత్పుత్రుచేత నిర్మిత యైన[9]యనింధనాగ్నిరూప యగు విద్య
మాయ నీ కిచ్చితి సోమ[10]స్పర్శనంబు దక్కం దక్కిన యెయ్యవియు దీనికిం బ్రతికా
రంబులుగావు నీయన్వయంబున జనియించిన వారికెల్లను రిపునిగ్రహంబు వొందిన
యప్పటికి నిది వశగత యై యుండు ననియే నట్లు దైత్యపతివడసిన యవ్విశేషం
బిప్పుడు మయప్రయోగంబున నస్మద్బాధకం బైనయది.
| 119
|
క. |
సితకరునిఁ బనుపు మేనును, నతఁడు నయిన నిపుడ దీని నడఁతు మనిన నా
శతమన్యుఁ డబ్ధిపతిభా, షితములకుం బ్రీతుఁడై శశిం జూచి తగన్.
| 120
|
- ↑ గడంగిన
- ↑ ననింధనుండగు
- ↑ జడ్డగు
- ↑ వొడివొడి
- ↑ గడుప
- ↑ వడవాముఖే౽స్య వసతిః సముద్రాస్యే భవిష్యతి. 1-45-60.
- ↑ బొనర్పం
- ↑ నివాసంబులకుం జనిరి
- ↑ నిరింధనాగ్ని
- ↑ స్పర్శంబు