ఉ. |
[1]తొంబదివేలపద్మములు తోరపుసంఖ్యగ నొప్పునట్టి య
బ్దంబులు దారుణం బగు తపం బొనరించిన నిచ్చ మెచ్చి య
య్యంబుజసూతి యోషధుల నప్పుల విప్రుల నేలువానిఁగాఁ
బంబిన వేడ్కతో నతనిఁ బట్టము గట్టిన నత్యుదగ్రతన్.
| 7
|
శా. |
రాజై యాతఁడు బ్రహ్మ యిచ్చిన యనర్ఘస్యందనం బెక్కి నీ
ర్వ్యాజస్ఫూర్తి త్రిసప్తవారములు పారావారపర్యంతధా
త్రీజైత్రత్వము నొంది యాత్మమహిమన్ శ్రీ లెల్లఁ దన్ జేరఁగా
రాజత్తేజము గాంచెఁ బ్రస్ఫురితసామ్రాజ్యైకపూజ్యస్థతిన్.
| 8
|
వ. |
అట్టి యైశ్వర్యంబునకుఁ బ్రియం బంది ప్రాచేతసుం డగు దక్షుండు తన కూఁతుల
నిరువదియేడ్వురఁ బత్నులంగా నొసంగినం గైకొని యారాజు రాజసమాజపూ
జితం బగు రాజసూయం బొనరించునెడ నత్రి హోతయు [2]భృగుం డధ్వర్యుండు
[3]నారదుం డుద్గాతయు బ్రహ్మ బ్రహ్మయు [4]సనత్కుమారప్రముఖపరివృతుం డగు
నారాయణుండు సదస్యుండును నై రప్పరమపుణ్యుం డగణ్యహిరణ్యరత్నరజ
లరాశిభాసితం బగు త్రైలోక్యంబును యజ్ఞదక్షిణగా నిచ్చె నని చెప్ప విందుము.
| 9
|
తే. |
ద్యుతియుఁ బుష్టియుఁ దుప్టియు ధృతియుఁ బ్రభయు
వసువు కీర్తియు ననుపేరివనిత లతనిఁ
బొంది రట్టియైశ్వర్యవిస్ఫూర్తి నెందుఁ
బరఁగి యతఁడు [5]మదిమది భ్రాంతి గదిరి.
| 10
|
చంద్రుఁడు బృహస్పతి భార్య యగు తారం గొనిన ప్రకారము
చ. |
సురగురు భార్యఁ దార యను సుందరిఁ బుణ్యచరిత్రఁ దత్పతిన్
బరిభవ మొందఁజేసి కనుబల్మి హరించి మహామునీంద్ర ని
ర్జరవరు లెంత చెప్పినను సక్తిమెయిన్ విడువంగ నొల్ల కు
ధ్ధురతయ చూపుచున్ సతతదోహలతన్ విహరించుచున్నెడన్.
| 11
|
వ. |
వాచస్పతిజనకుం డగు నంగిరసునకు శిష్యుండు గావున శుక్రుం డాబృహస్పతి
పక్షం బంగీకరించె. భార్గవస్నేహంబున భర్గుం డజగవం బనుచాపంబు గైకొని యాటో
పంబున గురునివాఁడై నిలిచె. నప్పుడు చంద్రాపరాధంబులోని వారిన కా నిరూపించి.
| 12
|
క. |
పురహరుఁడు బ్రహశిర మను పరమాస్త్రం బమరవరులపైఁ దొడిగినఁ ద
చ్చిరకీర్తి యెల్ల నాశముఁ, బొరసెను బలహీను లైరి పొలుపఱి వారల్.
| 13
|
వ. |
ఇట్లు నిస్తేజు లైన [6]యహితులతెఱం గెఱింగి దైతేయులు గడంగిన.
| 14
|
తే. |
దారుణం బగు సమరంబు దారకామ, యంబు నాఁగ దేవతలకు నసురలకును
|
|
- ↑ 'పద్మానాం దశతీ ర్దశ' అని మూలము. 1-25-18 = వేయి పద్మముల యేండ్లు అర్థ మని నీలకంఠుఁడు.
- ↑ భృగు వధ్వర్యుండు
- ↑ హిరణ్యగర్భుం
- ↑ సనత్కుమారాదిముని
- ↑ మఱిమఱి
- ↑ యమరుల