పుట:భీమేశ్వరపురాణము.pdf/16

xii

సీ.⁠

దీనారటంకాలఁ దీర్ఘమాడించితి, దక్షిణాధీశుముత్యాశాలఁ బలుకుతోడై తాంధ్రభాషామహాకావ్య, నైషధగ్రంథసందర్భమునకుఁ బగులఁగొట్టించి తుద్భటవివాదప్రౌఢి, గౌడడిండిమభట్టు కంచుఢక్కఁ జంద్రశేఖరక్రియాశక్తి రాయలయొద్దఁ, బాదుకొల్పితి సార్వభౌమబిరుద మెటుల మెప్పించెదో నన్ను నింకమీఁద, రావుసింగమహీపాలు ధీవిశాలు నిండుకొలువున నెలకొనియుండి నీవు, సకలసద్గుణనికురుంబ శారదాంబ.

⁠

ఇట్లు నాయనింగారి సన్నిధిం జేరి శ్రీనాథుఁడు,

కం.⁠

సర్వజ్ఞ నామధేయము, శర్వున కే రావుసింగ జనపాలునకే యుర్విం జెల్లును నితరుని, సర్వజ్ఞుం డనుట కుక్క సామజమనుటే.

⁠

యనియెనఁట. అంత నాభూకాంతుం డొకసమస్య నొసంగ దాని నిట్లు పూరించెనఁట.

ఉ.⁠

తక్కక రావు సింగవసుధాధిపుఁ డర్థుల కిచ్చుచున్నచో దిక్కిలలేనికర్ణుని దధీచిని ఖేచరువేల్పు మ్రానుఁ బెం పెక్కిన కామధేనువు శిబీంద్రుల నెన్నెదు 'భట్టదిట్టవై కుక్కవొ నక్కవో ఫణివొ క్రోతివొ పిల్లివొ భూతపిల్లివో.

⁠

శ్రీనాధుఁడు సింగమనాయనిఁ జూచినపుడు ముదిమివయసున నుండవలయు. ఏలయన నీవంశమున నెనిమిదవపురుషాంతరమున నుండిన కుమారవేదగిరినాయఁడు మాచారెడ్డిని గొట్టి యాకాలపు దురాచారపద్ధతిని దల దనతమ్మపడిగలోఁ బొదివించెను. మాచారెడ్డి సోదరుఁ డనవేమారెడ్డి యంతటఁ బగఁబూని యాకుమారవేదగిరి నోడించి యతని తలఁ దెగనఱికి దానిం దనతమ్మపడిగలోఁ బొదివించెను. ఆ వేదగిరితమ్ముఁడు లింగమనాయఁడు సింగమనాయని పైతరమువాఁ డా యనవేమారెడ్డిం జంపి యతని తలను దనతమ్మపడిగం బొదిగించినదిగాక సందికంతపోతరాజను కఠారిని సైతముఁ గైకొనెను. ఈ కఠారికై శ్రీనాథుఁడు లింగమనీనిం జేరి.

సీ.⁠

జగనొబ్బగండాంక సంగ్రామనిశ్శంశ, జగతీశరాయవేశ్యాభుజంగ యఖిలకోటలగొంగ యరిరాజమదభంగ, మేలందుధరణీశ మీనజాల మూరురాయరగండ మురియురాజులమిండ, యభివృద్ధిమీఱుచౌహత్తిమల్ల ఘనగాయగోవాళ కామినీపాంచాల, బ్రహ్మాయుశశివంశ పరశురామ

⁠