118
శ్రీ భీమేశ్వరపురాణము
| గీ. | నిర్గుణుని నిత్యశుద్ధుని నిర్వికారు, నాత్మఁ గనుట నిరాకార మనఁగఁ బరఁగు | 166 |
| క. | గురుఁడే యభవుఁ డభవుఁడే, గురుఁడని యభవునకు గురునకును భేద మెదం | 167 |
| గీ. | రాజసము మాని శిష్యుండు ప్రకటభక్తి | 168 |
| గీ. | సర్వభూతములందును సమతఁ బూని, సత్త్వవిదుఁడయి యెవ్వాఁడు సంచరించు | 169 |
| సీ. | పాపంబు పుణ్యంబు పాథఃప్రపూరంబు, దుర్వారమైనట్టి దుఃఖ మడుసు | |
| గీ. | సమధికం బైనసంసారజలధియందు, మునుఁగుచును దేలుచును గడముట్టఁబడని | 170 |
| క. | కామక్రోధావేశ, వ్యామోహాదుల నిజాన్వయాచారంబుల్ | 171 |
| క. | సుఖములు దుఃఖంబులుగా, సుఖములుగా దుఃఖములను జూతురు కుమతుల్ | 172 |
| సీ. | మనసుఁ గామక్రోధమదలోభముల కిచ్చి, సడలింరు రన్వయాచారసరణి | |
| గీ. | నిరయమునఁ బెద్దకాలంబు నికృతిఁ బొంది, యిలకు వచ్చి జనింతురు హీనజాతి | 173 |
| గీ. | ఎట్టిహీనాత్మునకునైన నేన శరణ, మెట్టిపుణ్యాత్మునకునైన నేన దిక్కు | 174 |
| వ. | అనిన విని భవాని యెద్దాని నెఱింగి భవార్ణవంబువలన నిర్ముక్తులై పురాతనయోగీంద్రులు సనకసనందనసనత్కుమారసనత్సుజాతాదులు నిశ్శ్రేయసంబు నొంది రమ్మహాజ్ఞానంబు సవిస్తరంబుగా నానతిమ్మనిన నమ్మహాదేవుం డిట్లనియె. | 175 |
