28
వాఙ్మయ పరిశిష్టభాష్యం - నేటికాలపుకవిత్వం
పద్యాలే కవిత్వంగాదు కవిత్వంలేని పద్యాలు వుండవచ్చును గద్యంలోగూడా కవిత్వం వుండవచ్చును.
"పద్యగద్యమయం ద్విధా" (సాహిత్య)
అని సాహిత్యదర్పణకారు డీసంగతిని తెలుపుతున్నాడు కనుక ఒకవేళ పద్యాలు కొత్తవున్నా అది కవిత్వానికి సంబంధించినది కాదు. ఇంతకూ అనుశ్రుతంగా యీకొత్త వస్తున్నదేగాని నేటికాలపు కృతికర్తల అపూర్వమార్గం కాదని యిదివరకే తెలిపినాను.
"తటతరంగము విరిగెనే
కెరటాలు
చిటిలియొడ్డున చిందెనే
చివురాకు. (విశ్వనాధ సత్యనారాయణ - భారతి)
అని యీతీరున దరువులు విరుపులు వెనకలేవు. కనుక ఇది కొత్త అంటారా అది అసంగతం. పెద్దన, వాడినరగడలు దరువులతో విరుపులతో కూడినవే అదిగాక అప్పకవి కళిక, ఉత్కళిక, నవవిధరగడలు మొదలైన లయతాళ సమన్విత రీతుల నెన్నిటినో తెలిపినాడు.
దనరహయతదార్క్ష్యుండంచు మును శుకాదిమునులు పొగడ (హయప్రచారరగడ)
విజయభద్రముచెల్లు నిదురపూజితపాద (ద్విరదగతిరగడ)
కమలనేత్రునిరాక రోయుచుయమునయొడ్డును దపము చేయుచు (ఉత్కళిక)
మరియువ్రేతలనెల్ల మరులుకొల్చినవాని (కళిక)
గాలిరక్కసుఁ జాహగాలదన్నినవాని (కళిక)
నేర్పుమైనల్ల యది నెఱుల దొలుపూదుఱిమె
దర్పకునకర్పింపఁ దలాపదెంతటి పెరెమె"
ఇంతిపావురపురొద యేలవినెదారజము
వింతయేవిరహిణుల వెతబెట్టు బేరజము. (రగడ-మను)
బాలబాల రసాలమిది పికపాలిపాలిటి యమరసాలము
గేలిగేలిడి గ్రుచ్చగడురా గిల్లుగిల్లుము తత్ప్రవాళము
మూలమూలల మల్లె లెంతటిమోహమో హరిణాక్షిదాచితి
