50 కవికోకిల గ్రంథావళి [చతుర్థాంకము
శంకింపలేదు. ఇఁక శంకింపఁబోఁడు. అవివేకు లాడుకొను నపవాదములవలన రఘువంశకీర్తి కళంకితమౌనోయని వెఱచి తనహృదయమును బెఱికి వైచినటుల నిన్ను విడనాడెను.
సీత : [దు:ఖముతో] లక్ష్మణా, యిఁక నెప్పుడైన ప్రాణవల్లభుని దర్శించు నవసర మబ్బునా?
లక్ష్మ : [స్వగతము] ఈతల్లిని ఇట్టి యవస్థలో వీడి నేనెట్లు పోఁగలను?
సీత : జీవితేశ్వరా, ఇఁకనైన దిగంత కీర్తి విస్తారుఁడవుగమ్ము. నాకిఁక మరణమే శరణ్యము.
లక్ష్మ : [స్వగతము] అయ్యో! ఆత్మహత్య గావించుకొనునా? [ప్రకాశముగ] అమ్మా, నిలుకడమీఁదనైనఁ బ్రజలకు నిజము దెలియకుండునా?
సీత : మందభాగ్యనగు నాకుఁగూడ నిట్టి యాశావలంబనమా!
లక్ష్మ : [స్వగతము] కాఠిన్యమా, నామనము నావేశింపుము [ప్రకాశముగ]
దురితుఁడ బంధువిరక్తుఁడఁ
గరుణారహితుండఁ గ్రూరకర్మఠుఁడను ము
ష్కరత వనంబున నిన్విడి
పఱ తెంచఁగ నున్న కటికవాఁడను దల్లీ.
సీత : వత్సా, ఆత్మనిందవలదు. సార్వభౌముని శాసనము ఎల్లఱకు వలంఘనీయము. నీకు మార్గము మంగళకరమగుఁగాక !
లక్ష్మ : [స్వగతము]
