చతుర్థాంకము] సీతావనవాసము 51
ప్రణయపాశంబు లెట్టివో బలిమిబట్టి
లాగినను ద్రెవ్విపోవక సాగుచుండు,
లలిత బిసనాళ ఖండంబులను దెమల్ప
నడుమ సాగెడు సూత్రకాండములు వోలె!
[ప్రకాశముగ] అమ్మా, యేమి సెలవిచ్చి పంపెదవు?
సీత : లక్ష్మణా, నేఁ జెప్పిపంపున దేమున్నది?
అపవాదదూషిత యైన కాంతను బాసి
పతికీర్తిఁ బొందుట భావ్య మనుము;
కౌసల్యయాదిగాఁ గలుగు నత్తల కేను
గడుభక్తితో మ్రొక్కు లిడితి ననుము;
తోడికోడండ్ర నాతోడి నేస్తము నెంచి
కడసారి సేమంబు నడిగె ననుము;
చెలికత్తియలు నన్నుఁ బలుమాఱుఁ దలపోసి
యుమ్మలింప నిరుపయోగ మనుము;
ప్రజల నిఁకమీఁద మోదంబుఁ బడయుఁడనుము;
పతిని నెడఁబాసి యిఁక సీత బ్రదుక దనుము;
జన్మజన్మంబులకు రామ సార్వభౌముఁ
బరమపావను భర్తగాఁ బడతు ననుము.
లక్ష్మ : అమ్మా, యీ ప్రాణఘాతుకుని మన్నింపుము. [నమస్కరించును.]
