చతుర్థాంకము ] సీతావనవాసము 41
ప్రథమస్థలము : అడవి.
[సీత చెట్టుమొదట నిద్రించుచుండును - లక్ష్మణుఁడు ప్రక్కన నిలుచుండి యుండును.]
లక్ష్మ : వాఁడుగో! శుక్రభగవానుఁ డుదయింపనున్నాఁడు. [ఆలకించి] ఆహా! శకుంతసంతానముల కలకల నినాదములు సమీరసమ్మిళితములై వీనులకు విందొనరించుచున్నవి !
అనిలోచ్చాలిత పర్ణ మర్మర రవవ్యాప్తిన్ సుఖస్వప్న బం
ధనము ల్వాయఁగ నుల్కిలేచి ఖగసంతానంబు నీడంబులన్
ఘనరావంబొనరింప యామవతి యాజ్ఞం గాలముందెల్పఁగో
యని చాటించెడు కాలమాపకుని కంఠారావమో నాఁదగున్.
[సీతంగని] ఔరా ! మానవుల కెంతటికష్టములైనను అనుభవించుకొలఁది సాధారణమగుచుండును. లేకయున్న అంత:పురనివాసయోగ్యయగు ఈ సుకుమారి యెక్కడ ? ఘోరమృగభయంకరమయి కఠినశిలాకంటక భూయిష్ఠమగు ఈ కాంతారతలమున నిదురించుట యెక్కడ?
లవలీపల్లవ కోమలంబులగు నీలావణ్యవత్యంగముల్
దవులం గావలసెం గఠోరధరణీ తల్పంబునన్, రామ బా
హువు దిండై సుఖనిద్రనొందఁదగు నీ యోషిల్లలామంబు దా
రువుఖండం బుపధానముం జలిపి గూర్కుం బూవుముండ్లంబలెన్.
మానవజీవితము సుఖదు:ఖ పరిపూరితమయ్యును గర్మఫలాను భవ
