మాధవ విజయము
మాధ : ఒక్కక్షణములోన నుత్కట దు:ఖంబు
మఱుక్షణంబునందు మాఱుపాటు!
కలలువోలెఁ దోఁచుఁ గలుములు లేములు!
బలు తుపాను కడలి పడవ నరుఁడు.
మాల : [సందేహించుచువచ్చి] అన్నా, మాయదృష్టవశమున బ్రతికితివి. [కౌఁగిలించుకొని కన్నీరునించును]
మాధ : రాజశేఖరా, యీ ప్రియబంధు వెవ్వఁడు?
రాజ : మీ సోదరి.
మాధ : [ఆశ్చర్యముతో] నా సోదరి! నేనెవ్వఁడను?
రాజ : విజయవర్మ అన్నకుమారుఁడవు. మీతండ్రిని ఆతఁడు వేఁటలో చంపించెను. నిన్నును శిశుప్రాయమున చంపింపఁబోయెను; నన్నీ పాతాళగృహమున బంధింపఁజేసినదియు అతఁడె. ఇది యంతయు నిన్ను వధింపించి మనోరమను పెండ్లియాడుటకు చేసిన పన్నాగము.
మాధ : [ఉద్రిక్తచిత్తుఁడై కటికవానిచే గొడ్డలి పెరుకుకొని] ఓరి దుర్మార్గుఁడా, చచ్చితివి. చచ్చితివి. [పరుగెత్తును]
తెరపడును
_______
