100 కవికోకిల గ్రంథావళి [సప్తమాంకము
దిగవిడచును]
లవు : [శింజినీ టంకారము సేయును.]
[వాల్మీకి ప్రవేశించును]
వాల్మీ : ఆహా ! శాంతికిఁ దావలమైన తపోవన మేలొకో ఆర్ద్రశోణితపిశితంబులఁ గళంకితమైనది.
లవు : రాజకుమారా, నీప్రాణములఁ గాచికొమ్ము.
మాజనని సర్వలోకసమ్మాన్యవృత్త
పూతచారిత్ర వీరప్రసూతయేని
తాత వాల్మీకి సత్తపో ధన్యుఁడేని
వాల్మీ : ఎవరు నన్నుఁ బేర్కొనుచున్నారు ?
లవు : అస్త్రమియ్యదె,
వాల్మీకి : ఆహా ! ప్రమాదము. విడువక యాఁగుమాఁగు.
లక్ష్మ : మునిచంద్రమా, లక్ష్మణుఁడు మ్రొక్కుచున్నాఁడు.
వాల్మీ : కుమారా, వర్ధిల్లుము !
కుశు : [స్వగతము] లక్ష్మణుఁడా యీతఁడు ?
లవు : తాతా, [వాల్మీకిని కౌఁగిలించుకొని] యీ దురాత్ముని సేనలు అన్నను ముట్టడించి మూర్ఛిల్లఁజేసినవి. అన్నను బ్రతికింపుము.
కుశు : తాతా, నన్ను శీఘ్రముగ వీరస్వర్గమునకు వీడ్కొల్పుము. ఈ శరాఘాత వేదన దుర్భరమగుచున్నది.
వాల్మీ : [స్వగతము] ఆహా ! దైవఘటనాచిత్రము ! [ప్రకాశముగ] నాయనా, యూరడిల్లుము. నీవు వజ్యకాయుఁడవు కాఁగలవు.
