సప్తమాంకము] సీతావనవాసము 101
లక్ష్మ : [స్వగతము] ఏమీ వాల్మీకిమునీంద్రుల మనుమలా యీ వీరకుమారులు ? ఆజన్మ బ్రహ్మచారికిఁ గుటుంబము కలదా ?
వాల్మీకి : [కుశునిపైవంగి] నాయనా కుశా, [ఒడలునిమురుచు] నీ శరాఘాతములన్నియు నిర్వాధకము లయ్యెడిని లెమ్ము.
లక్ష్మ : [స్వగతము] ఆహా ! తపోధనుల మహత్వము !
కుశు : తాతా, సమయమునకువచ్చి నన్ను రక్షించితివి.
లవు : అన్నా, వేదన శమియించినదా ?
కుశు : లవా, తాతగారి తప:ప్రభావ మమోఘముగదా ?
చేతితోఁదీసివైచిన రీతిగాఁగఁ
దూపుగంటుల వేదన తొలఁగిపోయెఁ;
బూర్వ దోర్బల ముత్సాహమును జెలంగెఁ;
దగుదు నేనింక వైరి మర్దనము సలుప.
వాల్మీ : కుమారా, యీ పట్టుదలవదలుము. మాననీయులయెడ నపరాధ మొనరించితివి.
కుశు : [స్వగతము] ఆహా ! యేమి వాల్మికితాతగారి పక్షపాతము.
వాల్మీ : లక్ష్మణా, గొప్పప్రమాదము వాటిల్లినది. లోకవిఖ్యాత వీరులగు మీర లీబాలురతోఁ బోరాడుట ధర్మమా ?
లవు : [స్వగతము] ఇంద్రజిత్సంహారకుఁ డగు లక్ష్మణుఁడా యీతఁడు ?
లక్ష్మ : మునికులతిలకా, మన్నింపవలయు. ఈకుమారకుల మనోహరస్వరూపములు నాహృదయమును గరుణావేల్లితమును గావింపఁ బోరుట కిష్ట పడక సవనాశ్వమును వదలుఁడని యెంత బ్రతిమాలుకొన్నను వీరు వినరై నాప్రయత్నము సాఁగమి రఘుకులేశ్వరు ప్రతిజ్ఞ నెఱవేర్చుటకై అనిష్టము
