షోడశకుమారచరిత్రము/అష్టమాశ్వాసము

వికీసోర్స్ నుండి

శ్రీరస్తు

షోడశకుమారచరిత్రము

అష్టమాశ్వాసము

క.

శ్రీభాసమాననానా
వైభవ జయలాభ.........ననితాంత
స్వాభా......తసౌరభం
శోభితపాండిత్య యన్నసూరామాత్యా.

1


వ.

.........మంబులు గడపి విరహతాపోపశమనార్థంబు మహీతలనాథుండు శీతలచ్ఛాయ నొక్కరుండును నాసీనుండై యుండి యశోకకలిక సచ్చటికిం బిలువం బంచి సమీపంబున నునిచికొని హంసావళి యే మయ్యె.....

2


క.

భూనాథ కమలమంజరి
తో నాఁ డటు నేను నరిగి తుదముట్టంగా
మానుగ నవ్విధ మంతయు
నే నెఱుఁగుదు విన్నవింతు నేర్పడ నీకున్.

3


వ.

సకలలోకాభిరామం బగునారామారత్నం బొక్కనాఁడు నర్తనాగారంబున కరిగి తదీయమణికుడ్యభాగంబునందు.

4


చ.

నరవరముఖ్య నీ దయిన నవ్యమనోహర మైనరూపు చి
త్తరువున వ్రాసి యున్నఁ గని తద్దయు వేడ్కలు నివ్వటిల్లఁగా

నరులున ఱెప్పవెట్టక చలాకృతిగుం........నేపుదానుజి
త్తరువునఁబోలె నుండి వనితామణి రాగపయోధిమగ్న యై.

5


వ.

అప్పుడు.

6


సీ.

సుదతి యారూపంబు చూచినయట్లైన
        లీలమై ఱెప్పలు వ్రాలవైచు
భామ యారూపంబు పలికినయట్లైన
        వేడుక మాటలు వినఁగఁ గోరు
నింతి యారూపు ద న్నెలయించినట్లైన
        నర్థిఁ జేరఁగఁ జన నప్పళించుఁ
గాంత యారూపంబు గదిసినయట్లైన
        నాలింగనము సేయ నాససేయు
నివ్విధమునఁ జిత్త మెంతయుఁ దగిలినఁ
దన్ను మఱచి యుండె ధవళనయన
లలితచిత్ర మగుటఁ దెలిసియుఁ దెలియక
మరుఁడు దన్ను మిగుల మరులుకొలుప.

7


వ.

ఇట్లత్యంతసుందరం బగు నచ్చిత్రరూపంబుఁ జూచి యిచ్చట నీరూపం బెవ్వరు వ్రాసి రని యడిగిన సకలవిద్యావిశారదత్వంబు..............

8


చ.

............................................................
..................................................................
.................................................నొప్పెసలార రక్తచం
దనమున వ్రాసి యింతి మఱునాఁడు ప్రమోదము నివ్వటిల్లఁగన్.

9

క.

చిలుకఁ బిలిపించి రసవ
త్ఫలములు పసదనము నిచ్చి తథ్యసువర్ణో
జ్వలచేల మొసఁగి సద్గుణ
కలితాపురుషార్థనిధివి గ మ్మని పలికెన్.

10


క.

ఆర్యనుతిపాత్ర మగున
య్యార్యఁ జదివి చూచి మెచ్చి యాశుకమును రూ
పార్య వగునీకు శిఖిచం
ద్రార్యమనయనసము నమ్మహాత్మునిఁ దెత్తున్.

11


వ.

అని పలికి సముచితప్రకారంబున వీడుకొని రాజశుకంబు చనుటయు నది యవశ్యంబు నిన్నుఁ దెచ్చు ననునాస నూఱడి యనేకదివసంబు లెదురుచూచి రాక తడసిన నొక్కనాఁ డమ్మంజువాణి కమలమంజరి దెసఁ గనుంగొని.

12


క.

ఆచిత్రాకృతి పతి దృ
గ్గోచరుఁ డగుటయును గల దొకో యొకనాఁ డా
రాచూలిని నిట్లన వల
రాచయురులఁ బెట్టు నొక్కొ రాచిలుక చెలీ.

13


క.

మెచ్చు నొకొ యార్య యిచ్చకు
వచ్చు నొకో రాజశుకమువాక్యము లతనిం
దెచ్చు నొకొ చిలుక యెంతకుఁ
దెచ్చు నొకో మరుఁడు నన్నుఁ బతిఁ దేకున్నన్.

14


వ.

అనినఁ గమలమంజరి యిట్లనియె.

15


క.

నీచెలువము రసికాగ్రణి
యాచిలుక నుతింప మిగుల నరయక యుండన్

నీచిత్తమువాఁడే పతి
యోచెలి యిటు లేల చింత నొందఁగ నీకున్.

16


చ.

అనిన నమ్మాటకు నెమ్మనమున నమ్మిక జనింపకున్న నచ్చెలువ నెచ్చెలి నాలోకించి.

17


ఉ.

ఓజలజాక్షి, నీవు నను నూఱడఁ బల్కెదు గాక వచ్చునే
రాజశుకంబు, వీడ్వెడలి రమ్మనిన న్నను నేల, నమ్మహా
రాజున కిచ్చఁగూర్చి యిటు రా మన మెక్కడ నాతఁ డెక్క డే
యోజఘటించుఁ గార్యము శుకోక్తుల నిట్లడియాస వెట్టునో.

18


క.

అని పలుమఱుఁ దలపోయఁగ
దినదినమున కంగజుండు ధృతి దూలింపన్
మనమున గలఁగుచుఁ దేఱుచు
ఘనపరితాపంబుచేతఁ గ్రాఁగఁదొడంగెన్.

19


మ.

ప్రిదిలెం జేతులకంకణంబులు సఖీబృందంబుపై మచ్చికల్
వదలె న్మత్తమధువ్రతారవముల న్వాసంతికావహ్నిచే
నదలెన్ ధైర్యము చిత్తసంభవశరవ్యం బై మనోబ్జంబు గ్ర
క్కదలెన్ మైఁబరితాపవహ్ని పొదలెం గంజాతపత్రాక్షికిన్.

20


వ.

అవ్విధంబు గనుంగొని కమలమంజరి చిత్తంబునఁ జలింప నెచ్చెలి నవలోకించి.

21


గీ.

చిలుక వెంటన వలరాచచిచ్చు దగిలి
యకట పన్నీరు చల్లిన నాఱిపోదు
పుష్పధూళి పైబోసినఁ బొనుఁగుపడదు
కొమ్మ నేక్రియ నోముదు నమ్మలార.

22

గీ.

ఇందులోన నెవ్వారికి నెఱుకలేద
యకట పూఁబాన్సు చేసెద మనుచుఁ దెచ్చి
భావసంభవునమ్ములపాన్పుమీద
ముదితఁ బెట్టినవారలు మోసపోయి.

23


వ.

అని యయ్యింతివలవంత సూచి నెచ్చెలులు పలుమాటల వలరాజు నుద్దేశించి.

24


గీ.

పద్మభవునిమీఁదఁ బంకజోదరుమీఁద
హరునిమీఁద వేసినట్టిశరము
నబలమీఁదఁ జాల నదయత నేయంగఁ
బంచబాణ నీకుఁ బాడి యగునె.

25


వ.

అని పలికి యేమిట సమ్మగువమేన నుద్దీపించిన మదనతాపంబు వాయకున్న నిట్లనియె.

26


చ.

హరునిటలాగ్ని రూ పఱియు నంగజుఁ డప్పుడ పుట్టె రాఘవే
శ్వరుఁడు శపించినం బికరవంబులు గ్రమ్మఱఁ గల్గె రాహు ని
ష్ఠురగతిఁ బట్టి మ్రింగినను సోముఁడు వెల్వడివచ్చెఁ జెల్లఁబో
విరహులఁ బొందియున్నశని వీడియు వీడద యేమి సేయుదున్.

27


వ.

అని పలికి యిందువదనకు మనసేయు చలిమందుల మదనతాపంబు దీపించె నింక నివి వలదని శిశిరోపచారంబుల పనిచాలించి చింతింపం దొడంగిస నక్కమలమంజరిం జేరం జని.

28


మ.

తరుణీ నే నొకసిద్ధపుంగవుని నత్యంతంబు సేవించి యే
నరు లేరూపులు సూడ నర్థివడినం దద్భావము ల్గొంతసే
పరుదారం బొడసూపవచ్చువరవిద్య న్వేఁడికొన్న న్మనో
హరభావస్ఫురదింద్రజాలవరవిద్య న్నాకు నిచ్చెన్ దయన్.

29

క.

ఈపొలఁతికిఁ గమలాకర
రూపముఁ దద్విద్యపేర్మి రూ పెసలారం
జూపుడును దాన మన్మథ
తాపంబు శమించుఁ దెలివి దలకొను ననినన్.

30


క.

ఆచెలువుని చిత్రాకృతి
చూచినయట్లైన రూపుచూచిన మరుచే
నేచంద మగునొ మాన్ప న
గోచర మున్మాదవృత్తి గూరినయేనిన్.

31


క.

అనునంతటఁ గమలాకరుఁ
డనుభూపతి వాహినీచయంబులతోఁ బెం
పెనయఁగ వేత్రవతీవా
హినిదరి విడిసె నని పౌరు లెల్లన్ బెదరన్.

32


క.

నీ వరుగుదెంచి తని హం
సావళి దెలివొందుటయును నానందలస
ద్భావమున నంతిపురమున
నావెలఁదిని గొనుచు బోటు లరిగెడు నంతన్.

33


గీ.

అడుగఁ బుత్తెంచుటయుఁ గమలాకరునకుఁ
బుత్రి నీ నిశ్చయము చేసె భూమిపాలుఁ
డనుచుఁ బరిచారికలు చెప్పికొనఁ గడంగ
సతికి విధికృతి నాత్మసంశయము పుట్టె.

34


క.

ఆకీరము చెప్పిన కమ
లాకరుఁడో యిన్నరేంద్రుఁ డన్యుఁడొ యని చిం
తాకులతఁ గమలమంజరి
నీకడకుం బనుప మరుఁడు నికృతి యొనర్చెన్.

35

క.

కమలాక్షికి బ్రాణము ప్రా
ణము తత్సఖి కీడు సేయునా తలఁపఁగ నీ
కమనీయమూర్తి విభవము
కమలానన బాము మాన్పఁగలిగెఁ గుమారా.

36


క.

నీవిడిసియున్నయది హం
సావళి విహరించు తోఁట యనవరతంబున్
భూవల్లభ యం దాడుదు
మావనితయు మేముఁ జాల ననుమోదమునన్.

37


సీ.

ఈ చంపకముపొంత నీమావి క్రీనీడ
        మానినీరత్నంబు మరుని నోఁచె
నీమాధవీలత నీయశోకముతోడ
        నబ్జలోచన వివాహంబు చేసె
నీకేళకుళిలోన నెలనాఁగ ప్రోదిరా
        యంచలకవల నిందించి యాడె
నీపువ్వుఁబొదలలో నీరత్నవేదిపైఁ
        వెలువ బొమ్మల పెండ్లి చేసె మున్ను
భూపనందన యీపొరపొన్నపొంత
ముత్తియంబులపందిరి ముదిత వెట్టెఁ
బ్రేమ నాడెడుచోట నీచామ చూపె
మానవేంద్రునిహృదయంబు మరులుకొనఁగ.

38


సీ.

ఈహంసయానంబు నింతయొప్పయి యున్నె
        యతివ యిక్కడ గెడయాడెనేని
యీపుష్పములతావి యింతలె స్సయి యున్నె
        సుందరిమైతావి సుడిసెనేని

యీచిలుకలమాట లింతయిం పయి యున్నె
        వెలఁదితిన్ననిపల్కు వింటిమేని
యీ తేఁటిగమిచాయ యింతయొప్పయి యున్నె
        సుదతివేనలి చూచి చూతుమేని
పూవుఁబోఁడి హంసావళి యీవనమున
వేడ్క విహరింపకుండుట వీని కెల్ల
నింపు సమకూరెఁగాక యయ్యింతి యున్న
మనకు నింపుఁ జేయునొ యివి మానవేంద్ర.

39


వ.

అనినమాటలు విని యనురాగంబు నివ్వటిల్ల.

40


సీ.

పొలఁతి కౌఁగిటఁ జేర్పఁ బూచి నెత్తావుల
        క్రోవి యైనదియె యీక్రోవి యొక్కొ
మానినిగండూషమధువుసోఁకునఁ బూచి
        పొగడ నొప్పినది యీపొగడ యొక్కొ
నలినాక్షిపదతాడనంబునఁ బూచి శు
        శ్లోక మైనదియె యశోక మొక్కొ
యెలనాఁగమెఱుఁగుఁజూపులఁ బూచి భూజాత
        తిలక మైనదియె యీతిలక మొక్కొ
యివ్వనములోన నిన్నియు నెఱుఁగకున్నఁ
దరుణికౌగిటఁ జేర్చిన కురవకంబు
నాకుఁ జూపినఁ బరిరంభణంబు చేసి
నట్టు లైనఁ గృతార్థుఁడ నగుదు నబల.

41


క.

అని యంత మదనతాపము
ఘన మగుటయు సైఁపలేక కాంతా నీనే

ర్చినయింద్రజాలవిద్యను
వనజాననరూపు చూపవలయు ననుటయున్.

42


వ.

తనవిద్యాప్రభావంబున రాజకన్యమోహనాకారంబు దృగ్గోచరంబు గావించిన.

43


క.

వనజాస్యమోహనాకృతి
కనుఁగవ కతికౌతుకంబు గావించుటయున్
మనమున మాయారూపం
బని తెలియఁగ మఱచి చాల ననురక్తుం డై.

44


చ.

తళతళఁ బర్వుక్రొమ్మెఱుఁగుఁదండములం బురణించు మేనినుం
దళపమునందుఁ(?) జూపులు మనంబునుఁ జిక్కినఁ గ్రమ్మఱింపలే
కలికులవేణి ఱెప్ప యిడ కానరపాలుఁడు సూచుచుండె ని
శ్చలమతిఁ గాముతూపులకు జానుగ నిల్సిన దెప్పమో యనన్.

45


సీ.

నెత్తమ్మిరేకుల నెచ్చెలు లై యొప్పు
        మృదుపదంబులమీఁద మెలఁగిమెలఁగి
నునుమంచు మించునం గనకకుంభమ్ముల
        కెనయైన చనుఁగవ యెక్కియెక్కి
కందని యిందుని యందంబు నొందిన
        చిఱునవ్వు నెమ్మోముఁ జెందిచెంది
మెఱచినతొలుకారు మెఱుఁగులకవలైన
        చెలువుఁజూపుల మీఁదఁ బొలసిపొలసి
ముదితయనుపమానమోహనాకారంబు
చాల మరగి యూనృపాలుచూడ్కి

తీపుమిగులఁ బువ్వుఁదేనియ గ్రోలి మ
త్తిల్లి కడల నున్నతేఁటిఁబోలె.

46


వ.

ఇవ్విధంబున నంగజాధీనుం డైన యమ్మానవేంద్రుండు.

47


సీ.

వనజాక్షికెంగేలుఁ దనకేలుఁ గీలించి
        కేళికిఁ దివియంగ లీలఁ గడఁగు
నంగనామణిమోహనాంగవల్లికఁ జూల
        నాలింగనముసేయ నప్పళించుఁ
జెలువతీపారెడుచిగురాకుఁగెమ్మోవి
        నాదట గముపంగ నాససేయు
నెలనాఁగమెలపారునిఱిచన్నుఁగవకాంతి
        ననురక్తిఁ గబళింప నగ్గలించు
నివ్విధమునఁ దమక మెంతయు మిగులంగ
నతివఁ జేరఁ గోరునవసరమునఁ
దోయజాక్షిరూపు మాయమై పోయినఁ
జాల ఱిచ్చవడు నృపాలసుతుఁడు.

48


వ.

ఆయింద్రజాలకలితమాయారూపం బని యెఱుంగనేరక మదనావేశంబుకతంబున హంసావళియ కా నిశ్చయించి యారమణి నన్ను గారవింపంగాఁ దలంచి యవ్వనంబునం దాఁగెనని యూహించి పూఁబొదల నోలఁబుల వెదకి వెదకి యున్మాదంబుం బొంది.

49


సీ.

అది నాకు నెలుఁ గిచ్చె నంగన యని యేగి
        కలకంఠ మదియైనఁ గళవళించు
నదె మాటలాడెఁ జంద్రానన యని చేరి
        శుకభాషణము లైన సొలపు నొందు

నదె తల చూపె నీలాలక యని డాసి
        తుమ్మెదపొద యైనఁ డూలపోవు
నదె చీరెఁ జేసన్న నబ్జాక్షి యని చేరి
        యెలమావి చిగురైన నిచ్చఁ గలగుఁ
దడవి కాననిచోటను దడవఁబోవు
నేల పొడసూపి మాయమై తివ్విధమున
నలఁపఁదగునె హంసావళి యనుచు దూఱు
భావజన్ముండు గారింప భూవిభుండు.

50


వ.

ఇవ్విధంబున మన్మథోన్మాదబాణవిదారితమానసుండగుచుఁ గొంతతడ వవ్వనాంతరంబున జరించినంత నత్యంతసంభ్రమంబున వసంతకుం డచ్చటికిం బఱతెంచి హంసావళీకన్య యున్నది యనుపలుకు మున్నుగా నన్నరనాథునితో నిట్లనియె.

51


సీ.

అధిప హంసావళి యాబూరుగున నుండ
        కొకపువ్వుఁ బొదలోన నుండి రాత్రి
యనలంబుచేత నేయాపదఁ బొందక
        బ్రదికియుండంగఁ బ్రభాతవేళఁ
బూవులకై పుష్పలావిక లేగి యా
        గోమలిఁ గాంచి తోకొనుచు బోయి
యంతఃపురంబున నడలెడుతల్లియు
        జనకుండు నున్నెడ కనుచుటయును
వార లెంతయు వెఱఁగంది వచ్చిగ్రుచ్చి
యత్తి కౌఁగిటఁ జేర్చి యందంద పేర్చి
క్రమ్ము కన్నీటితోడుత నుమ్మలించి
యమ్మ బ్రదికి యేగతి వచ్చితమ్మ యనుచు.

52

గీ.

కన్ను నీరు దుడిచి కన్నియ నూరార్చి
పావజాతి బోటిపాటుఁ జెప్పి
నేడు పెండ్లి యంచు నెమ్మి పుట్టగఁ బల్కి
వాఁడె మనకుఁ జెప్ప వచ్చె ననిన.

53


వ.

ఆనందకందళితమానస యయ్యె నప్పు డమ్మేఖమాలనరేంద్రుండు విభవంబున నక్కమలాననం దోకొని చని.

54


క.

తొడవులు తనులత నునిచినఁ
గడునొప్పయి యుండి తొంటికంటెను రుచితోఁ
బడఁతుకయంగము తొడవులు
తొడవనియెడు పలుకుపలుకుఁ దొడవై మెఱయున్.

55


వ.

ఇవ్విధంబున నచ్చెలు లచ్చెలువకు శృంగారంబు చేసి రయ్యవసరంబున నక్కడ.

56


సీ.

వాహననికురుంబవల్లరీజృంభిత
        కాంచనకింకిణీక్వణనములును
మాణిక్యమండనమండితగాణిక్య
        మంజులమంజీరశింజితమును
వాంశికవైణికవందిబృందానేక
        వేణువీణాస్తుతక్వాణములును
లాసికమోహనలాస్యలీలోచిత
        మర్దళమురజాదిమహితరవముఁ
గర్ణచామరసౌవర్ణకర్ణలలిత
వర్ణకంబళభూషణవ్రాతకలిత
దంతిమంటారవంబులుం దనరుచుండఁ
గదలెఁ బెండిలికొడుకు వేడ్కలు దలిర్ప.

57

ఉ.

అంతఁ జిరంటికాజనము లల్లన వచ్చిరి రాజు ముందటం
గ్రంతకు నైనవస్తువులుఁ గాంచనపాత్రలుఁ గొంచు సంతతా
తాంతలతాంతకోరకవిలాసమనోహరపల్లవావళీ
కాంతఫలావలుల్ దనరఁ గామమనోహరవల్లికాకృతిన్.

58


సీ.

ధమ్మిల్లములఁ బువుదండలచెలువంబు
        సూసకప్రభలును సొబగు నొంద
సలికకస్తూరికాతిలకవిభ్రమములు
        గుంతలరోచులుఁ గొమరుమిగుల
రంగార నలఁదిన యంగరాగంబులుఁ
        జీనాంబరంబులుం జెలువుమిగుల
భాసురమోహనాపాంగమరీచులుఁ
        గర్ణభూషణములుం గలసి బెరయ
నంగదీప్తులుఁ దొడవులు ననఁగి పెనఁగి
విదితపార్వతీకల్యాణవిభవవినుత
గానములు కర్ణపర్వము ల్గాఁగ నడచు
పేరటాండ్రయందంబులు బెడఁగుఁజేసె.

59


వ.

ఇవ్విధంబున విభవంబులు మెఱయఁ బురంబుం బ్రవేశించిన వైభవసురేంద్రుం డైన మాళవేంద్రుండు మించిన వేడ్క నెదురు చనుదెంచి తోడ్కొని పోవం దదీయమందిరంబు ప్రవేశించిన యనంతరంబున సప్తజనంబు లయ్యెలనాఁగ వివాహవేదికాతలంబున నునిచి గండవడం బెత్తించి యయ్యెడకు నక్కుమారుం దోడ్కొని యరిగిన.

60


క.

ఉండిరి కాంతయుఁ బతియును
గండవడము మాటునందుఁ గడునింపులతో

నిండిన వేడ్కలు దనరఁగ
నొండొరులం జూడఁ గన్ను లువ్విళ్ళూరన్.

61


వ.

అంతం బురోహితమంగళాచారానంతరంబ మౌహూర్తికదత్తశుభముహూర్తంబునం దెర యెత్తించిన.

62


సీ.

లజ్జఁ గొండొకసేపు లలనదృగ్జాలముల్
        ఱెప్పలలోనన యుప్పతిల్లు
విచ్చల విడిఁబర్వి విభునివీక్షణములు
        మెలఁత మోహనమూర్తిమీఁదఁ బర్వుఁ
దనరెడు వేడుకఁ దన్వంగిచూపులు
        చెలువునిమోముపైఁ బొలసి మగుడుఁ
జూపులు దార్కొన సుదతీలలామంబు
        లలితంపు సిగ్గునఁ గళవళించు
నపుడు దమచందములు చూచి యలరుప్రోడ
యలరుఁబోఁడుల సరసోక్తు లమృతరసము
సోన లొలికించె నెంతయు సొబగుమిగిలి
తమకు నప్పుడు చెవుల కుత్సవ మొనర్ప.

63


సీ.

పళ్ళెరంబుల నున్నప్రాలు దోయిట ముంచి
        పాణిపద్మంబులు భ్రమలు నిండ
సేసలు పెట్టంగఁ జేతు లెత్తెడుచోటఁ
        గరమూలరోచులు గ్రమ్ముదేర
చే(తెం)డ్లు దెచ్చుచో సితకటాక్షంబుల
        మించి నీరెండల ముంచికొనఁగఁ
దలఁబ్రాలసందడిఁ జెలువపయ్యెద నాసి
        యిఱిచన్నుఁగవకాంతి గిఱికొనంగఁ

దాను జయ్యన ధవళాక్షతలు ధరించి
పొలఁతిమౌళిపై నినుపారఁ బోయ మిగులఁ
బాటలాసితసితహరిత్ప్రభలు దనరఁ
బాటవము లేక పతి తొట్రుపాటు నొందె.

64


క.

తలఁబ్రాలు వోయఁ దత్కర
జలజంబులపొందు పతికి జలజాననకున్
దళముగ సకలాంగములను
బులకొంకుకవితతి నారు వోయుచునుండెన్.

65


వ.

ఇవ్విధంబున మహోత్సవానందకందళితమానసు లైనయాదంపతులకు హోమానంతరంబ మాళవేశ్వరుం డనేకరితురగరత్నభూషణచీనాంబరాదిమనోహరధనం బరణం బిచ్చి వందిమాగధాదిజనంబుల కభీష్టధనంబు లొసంగి యందఱ నన్నపానాదులం బరితృప్తులం జేసి దంపతుల నర్హమందిరంబుల నునిచె నయ్యవసరంబున.

66


సీ.

అబ్ధీశుసాంధ్యసేవాభిషేకమునకు
        జలధి ముంచినహేమకలశ మనఁగ
జలధియుద్యానభూజంబున రాలిన
        బంధురపరిపక్వఫల మనంగ
నంబుదదంతి గోరాడ నంబుధిఁ బడ్డ
        యపరాద్రిధాతురాగాశ్మ మనఁగ
వరుణకుటుంబినీకరతలంబునఁ దప్పి
        పడినమాణిక్యపుబంతి యనఁగ
వారుణీసక్తుఁ డై జాఱి వనజబంధుఁ
డపరగిరిమీఁదఁ గాల్కొన కబ్ధిఁ బడియె

వారుణీసక్తులై పెఱవార లెట్లు
చక్క నిలువంగగ నేర్తురు నిక్క మరయ.

67


క.

దినలక్ష్మి యినుఁడు చనుటయు
ననుగమనము సేయఁ పశ్చిమాచలమున నొ
ట్టిన యెఱమంటలపోలిక
ఘనసంధ్యారాగరుచులు గడు నొప్పారెన్.

68


గీ.

మించె నెఱసంజ లడరి యామీఁదఁ దార
లల్లనల్లనఁ దోతెంచెఁ బెల్లు గాఁగ
నూతనంబుగ నంబరానోకహంబు
చిగురు నిండారఁ బెట్టి పూచెనొ యనంగ.

69


గీ.

జలరుహములు సూర్యబల మేమియును లేమిఁ
జంద్రుఁ డొప్పకునికి జాలఁ గుందె
గ్రహబలంబు లేనికాలంబు నెంతటి
సిరులు గలుగువారుఁ జిక్కు వడరె.

70


సీ.

మధుపసంఘంబులు మట్టి మల్లాడుచుఁ
        గువలయంబులు చూఱఁగొనఁదొడంగె
ద్విజకోటి సన్మార్గవిహరణంబులు దక్కి
        యడఁగి కుజాతుల నాశ్రయించెఁ
బతులచేరువ లేనిభామల డగ్గఱి
        మారుండు భీతి నిండారఁ జేసెఁ
గులశీలవిధములఁ దలఁపంగనేరక
        జారచోరావలి సంచరించె
మహి వివేకులు ఘసతమోమార్గులైరి
యేకవర్ణత వాటిల్లె లోకమునకు

నధిక తేజస్వి యగునినుఁ డస్తమింప
దివి యరాజకమై యున్నయవసరమున.

71


ఉ.

తాంతము లైనతామరలతావులు సేవలు దక్కి పోవఁగా
నంతట వచ్చి చొచ్చె మధుపావళి గ్రోలుచు సోలుచుండఁగాఁ
గాంతవనాంతరాంతరనికామనివాసవిజృంభమాణపా
యంతనమల్లికాకుసుమహారిమనోహరసౌరభావలుల్.

72


సీ.

ఇది చనుదెంచెనే నేగరా దనియొక్కొ
        తోయజబంధుండు తొలఁగిపోయె
నిది తను రూపఱఁ బొదలెడు ననియొక్కొ
        రాజు రయంబున రాక తడసె
నిది వెనుదగిలిన నేగరా దనియొక్కొ
        చుక్కలు దీనిలోఁ జొచ్చి వెలసె
నిది మ్రింగు ననియొక్కొ యిప్పుడు దీపరూ
        పమున నిండులు సొచ్చెఁ బవనబంధుఁ
డనఁగ దెస లెల్లఁ గస్తూరి నలఁదినట్లు
మింట నెల్లను గాటుక మెత్తినట్లు
నుర్వి గలయంతయును నీలి నూంచినట్లు
నంతకంతకు నగ్గల మయ్యెఁ దమము.

73


వ.

అయ్యవసరంబున.

74


సీ.

సిరితోడఁబుట్టువు చెంగల్వచెలిపొందు
        ప్రొద్దుసంగడము తన్పునకు నెలవు
చీకటిమూఁకలఁ జెండెడినెఱరౌతు
        మున్నీటి నుబ్బించు ముద్దుఁబట్టి

యుమపాలికన్ను పున్నమఱేఁడు వెన్నుని
        వియ్యంబు తామరవిరులగొంగ
ముక్కంటి తలపూవు చుక్కలయేలిక
        వెన్నెల కందువు వేల్పుబువ్వ
కూడి పాసినవారలగుండెదిగులు
పాసి కలసినివారలపాలియింపు
పొడుపుఁగెంపున నెంతయు బెడఁగు నొంది
మన్మథునిమామ యగుచందమామ వొడిచె.

75


గీ.

పూర్వగిరి పానవట్టమై పొలుపు మిగులఁ
బద్మరాగలింగమువోలెఁ బ్రబలె రాజు
పూజ చేసిననవకంపుఁబూవు లట్టు
లుపరితలమునఁ దారక లొప్పు మిగిలె.

76


చ.

సలలితలీలఁ బ్రాగ్వనితఁ జాలగ రాగముఁ బొందఁ జేసి యిం
పొలయఁ గుముద్వతీసతికి నుల్లసనం బొదవంగఁ జేయుచు
న్విలసితతారకాంగనల వెన్నెలగందపుబూఁతచేతఁ బె
ల్లలరంగఁ జేసె నప్పు డమృతాంశుఁడు దక్షిణనాయకాకృతిన్.

77


(గ్రంథపాతము)

..........సంతోషంబు నిగుడుచుండ
వైభవముతోడ శృంగారవనము సొచ్చి.

78


సీ.

మంజీరమంజులశింజితంబు సెలంగ
        .............................
................లవిందులు చేసి
        పూవుఁదీఁగెలపొంతఁ బొలసి పొలసి

నెరుపార నిండువెన్నెలచల్లు చూపుల
        సొంపార మామిళ్ళు చూచి చూచి
............విరులు వేడుకఁ గోయఁ
        గరము........................
..................టలోఁ గరము వేడ్కఁ
దిరుగుచున్నట్టి నిర్జరతరుణు లనఁగ
నవవికాసంబు గతులకు నవక మొసఁగ
వనములోపలఁ దిరిగిరి వనజముఖులు.

78


సీ.

పొగడంగ...................
        .....................డుచువారు
నోపాటలాధర యీపాటలము నీవు
        ముట్టకు మని యొట్టు వెట్టువారు
రాజాన యనుచు నీరాజానన దొలంగ
        దటుచూడు దీని.................
...........................లేవె
        చెలు లిందు రండని చీరువారు
మెరయుపువ్వులు గనుఁగొని మెచ్చువారు
జిలుకబోదలఁ బట్టంగఁ జేరువారు
నగుచు నెంతయు వేడ్కల నతిశయిల్ల
....................................

79


సీ.

.....నొకకొంత మోపి నిక్కుటయును
        మంజీరములు తొలిమాటసలుప
వామకరంబుల వరశాఖ లూఁదిన
        మణిముద్రికలదీప్తి మాఱుమలయఁ

బూవులకందుపఁబొ..................
        .................................
గరము లల్లన యెత్తి విరులు గోయఁగఁబూన
        దోర్మూలరోచులు తొంగలింపఁ
గుచములొకటి నొక్కటిమీఁది క్రొత్తనెగయ
................................
వలుల జాడలు గనుపట్టి వెలయుచుండ
....................కేలి సలిపి రపుఁడు.

80


ఉ.

సన్నపుఁగౌనుమీఁద వలిచన్నులవ్రేఁగు ఘనంబు నెవ్వడిం
దన్నకు మమ్మ యోవికచతామరసానన యంచు భీతితోఁ
దన్నొకబోటి.....................................
..................ధజనతాకృతిశోకము నయ్యశోకమున్.

81


సీ.

ఎఱసంజ పర్వె నదేలకో యెఱసంజ
        గా దది చిగురాకుగముల పెల్లు
చిగురాకుపైఁ దమశ్రేణి యిట్లడరునే
        తమముగా.....................
...........................డునే
        తారక ల్గావివి కోరకములు
కలికలమీఁద వెన్నెల లుద్భవించునే
        వెన్నెలగా దిది విరులసొబగు
లనుచు ముగ్ధలు పలుకంగ నతివిదగ్ధ
లల్ల నవ్వుచుఁ దెలుపుదు ర.......
..............................
....లు దిక్కులనుం జూపువఱపునపుడు.

82

క.

డోలాలీల లొనర్చుచుఁ
గేళీసదనంబులందుఁ గ్రీడింపుచుఁ గ్రీ
డాలాపములకు మెచ్చుచు
నాలేమయుఁ బతియు................

83


సీ.

(నీకటాక్షంబు నెర)సిన యెడలెల్లఁ
        గలువలు పూచిన కరణినుండు
నీమేని నెత్తావి నెగడిన నేపూవు
        లైనను మంచి వైనట్లు దోఁచు
నీయంగములకాంతి నిండిన లత లెల్లఁ
        గనకంపులతికల(కరణి వెలయు)
..............................
        .......జిగురుల పోల్కి నుండుఁ
దెలిసి తెలిసి కోయనకాని యలరు లెపుడు
గోరి విచ్చలవిడిమాకుఁ గోయరాదు
నెలఁత నీపొత్తు గలయము నేఁటి కనుచుఁ
బొలఁతి నొక్కతె....................

84


గీ.

............కాలువ ల్దాఁటి దాఁటి
యెసఁగు ఫుప్పొడితిట్టల నెక్కి యెక్కి
కోరి దవ్వుల పువ్వులు గోసి కోసి
యలసియును మానకు..............

85


ఉ.

..............కమలాకరుఁ డాననకేళి మాని యు
ప్పొంగెడు వేడ్కతోడఁ బువుఁబోఁడులుఁ దానును గూడి
భృంగచక్రాంగరథాంగముఖ్యవిహగావృతముం.........
.............................................

86

ఉ.

చేరఁగఁ బోయి సొమ్ములును జీరలుఁ దీరమునందుఁ బెట్టి చొ
క్కారపు వల్వపావడలు గట్టి తనుడ్యుతు లుల్లసిల్లన
వ్వారివిహారలీల లనివారితసంభ్రమ మొప్ప.......
............................................

87


చ.

............చ్చినిత్యపరిపూర్ణమనోరథుఁ డౌచు వైభవ
స్ఫురణ దలిర్పఁగా నెలమిఁ బుత్రులు బౌత్రులుఁ జాలఁగల్గ సు
స్థిరరమణీయభోగము...................................
........................................నివ్వటిల్లఁగన్.

88


క.

ఈకథలు వ్రాయఁ జదివిన
నాకర్ణన మొనరఁ జేయ నాయువు శ్రీయుం
జేకుఱఁగ సుఖంతురు శు
శ్లోకు లన............................

89


ఉ.

............................ప్రతిమానదానవి
ద్యామహనీయవైభవకృతార్థితనుత్కలిరాజమత్సరో
ద్దామవిరోధిమంత్రిజనతాదృఢమంత్రరహస్య
..........................................

90


క.

..........
నాటకముఖకోహళాదినాట్యరహస్యో
ద్ఘాటననిపుణప్రజ్ఞా
పాటవచాతుర్య నూత్నభరతాచార్యా.

91

........కౌశల్యవాదా
ప్రాసక్తార్థిప్రకర............ర్థనాతీతదానా
హాసాంకూరస్ఫుటజయ——

92


గద్యము.

ఇది శ్రీమద్వెన్నెలకంటి సూరనామాత్యపుత్ర హరితసగోత్రపవిత్ర సుకవిజనమైత్రీవిధేయ అన్నయనామధేయప్రణీతం బైన పోడశకుమారచరిత్రంబునందు సర్వంబు నష్టమాశ్వాసము.