శ్రీరంగమహత్త్వము/తృతీయాశ్వాసము
శ్రీరంగమహత్త్వం
తృతీయాశ్వాసము
| క. | శ్రీమాధవపద కోమల | 1 |
| వ. | అవధరింపు మఖిలకథాకథనచాతురీజనితరోమహర్షణుం డగురోమహర్షణ | 2 |
| సీ. | పరిణాహ పరిలసత్ఫాలభాగంబున | |
| తే. | గోమలోత్పలదళకాంతి కొమరుమిగులు | 3 |
| మ. | హరిలీలం బ్రణవాత్మకుం డగుటఁ దా నధ్యాపకుండై ఖగే | |
| | హరభాస్వద్వటుకాకృతుల్ మెఱయ శిష్యసేతోమమై విస్ఫుట | 4 |
| క. | వారల జదివించుచు నిజ | 5 |
| వ. | అప్పు డనన్యసాధారణంబు లగునారాయణప్రభువు గుణగణంబులచేత | 6 |
| క. | ఈ వేష మీశుభాకృతి, | 7 |
| ఉ. | ఈవటువుల్ సరోరుహనిభేక్షణు లందఱుఁ గృష్ణసారచ | 8 |
| వ. | ఇమ్మహామహుం డేమినిమిత్తంబున వచ్చుచున్నవాఁడొకో యని వితర్కించుచు | 9 |
| క. | ఓయతివర! నీ వెవ్వఁడ? | 10 |
| ఉ. | భూవిబుధాగ్రగణ్య కృతపుణ్యవిచిత్రము నీ చరిత్ర మే | 11 |
| క. | నీపుణ్యదర్శనంబునఁ | 12 |
| క. | అనవుఁడు నమ్మునిపుంగవుఁ | 13 |
| సీ. | ఇందుండి వచ్చితి నిప్పుడే ననరాదు | |
| తే. | పటువు లిట్టట్టు గతిఁ జేరవచ్చి రనఁగఁ | |
| | జిత్తగత మైనకార్యంబు చేఁతలందు | 14 |
| తే. | హరుఁడ గానే నముచిసంహరుఁడగాను, | 15 |
| సీ. | నిగమజాతంబు నే నిల్వఁబట్టిన నిల్చు | |
| తే. | మును మహర్షులు సర్వజ్ఞమూర్తి యనుచు | 16 |
| ఆ. | ఇవి మదీయగుణము లిప్పుడు నీచేత | 17 |
| చ. | ఎడపక సర్వవర్ణముల కెయ్యది కార్యము వాచ్య మెయ్య దె | 18 |
| క. | ఎయ్యవి సదసత్తులు పర | 19 |
| వ. | అనిన నయ్యుత్తమద్విజునకు నజునికొడు కిట్లనియె. | 20 |
| మ. | మతి నే ని న్నొకవిప్రమాత్రుఁ డని నమ్మంజాల, యుష్మత్సమ | 21 |
| క. | నీ వడిగినప్రశ్నములకు | 22 |
| వ. | సకలవేదాంతరహస్యవేది వగు నీవు దక్కఁ దక్కినవార లిట్టిప్రశ్నలు | 23 |
| సీ. | ఎల్లవర్ణములకు నెప్పుడు గార్యంబు | |
| తే. | పరఁగ సదసత్తు లనఁగ నక్షరము క్షరము | |
| | భవము బొరయక యుండియు బహువిధముల | 24 |
| క. | చెప్పితి సంక్షేపంబున | 25 |
| సీ. | ధర్మ మెట్లది సూనృతం బెద్ది దివ్యశ | |
| తే. | మాటిమాటికి నింతయు మన్మనంబు | 26 |
| క. | నిగమములు భూతసమితికిఁ | 27 |
| తే. | విష్ణుశ క్త్యభివిష్టమై విశ్వజగము | 28 |
| మ. | పరమవ్యోమపదంబునం దవిరతోత్పన్నామితానందభా | 29 |
| క. | ఏవస్తువు లత్యూర్జిత | 30 |
| వ. | మొదట నొక్కటయైన ఘటత్వపటత్వాదిజాతికి సజాతీయంబు లుద్ధాకృతి | 31 |
| ఆ.వె. | విబుధకులవరేణ! వేదాంత నిష్ఠితం | 32 |
| క. | భూరివిషయ గ్రహంబున, | |
| | సారాబ్ది నిమగ్నుఁడనై | 33 |
| సీ. | ప్రతిభవంబునను, గర్భస్థితివేళఁ బు | |
| తే. | పొందు దుఃఖపరంపరఁ బొంది కుంది | 34 |
| వ. | అనిన నయ్యతిశ్రేష్ఠునకుఁ బరమేష్ఠిగురుం డిట్లనియె. | 35 |
| క. | మానసవమును నేత్రగతం | 36 |
| క. | జ్ఞానము సుఖసిద్ధులకు ని | 37 |
| క. | నీవెంతయు నియతాత్ముఁడ | 38 |
| వ. | ఆత్మేతరంబు నందలి యాత్మజ్ఞానంబు సంసారసాలంబునకు మూలంబు, పర | 39 |
| తే. | బ్రహ్మసుజ్ఞాననిరతిఁ దపంబుఁ బూని | 40 |
| వ. | అని కొనియాడిన నవ్విప్రుండు సంతోషాంతరంగుండై చనియె. | 41 |
| సీ. | తాతలతాత, నెత్తమ్మి నెయ్యఁపుఁబట్టి | |
| తే.గీ. | జగతి నేరికిఁ దనవ్రాలు మిగులరాని | 42 |
| ఉత్సాహ. | ఆ సనత్కుమారుఁ డనియె నఖిల లోకనాథ భూ | 43 |
| క. | ఆనిర్మలాత్ముఁ డెవ్వం | |
| | జ్ఞాను లగుమునులు వినఁ దన | 44 |
| సీ. | ఏదేవుఁ డాదరం బెసఁగ ని న్నధ్యాత్మ | |
| తే. | నట్టి నారాయణప్రభు వమ్మహాత్ముఁ, | 45 |
| ఉ. | క్రమ్మఱ నాజగద్గురునిఁ గన్గొనఁ గల్గెడు నీకు రంగగే | 46 |
| క. | పరమంబై సకలజగ | 47 |
| తే. | అమలమతులై జితేంద్రియు లైనవార | 48 |
| క. | సుమహిత పుష్కరిణీ తీ | 49 |
| వ. | మఱియు నిచ్చట నొనర్చు దానవ్రతాదు లత్యల్పంబులైన నధికంబులగు | 50 |
| ఉ. | వారని రాజయక్ష్మ కలవాఁడు తనంతియ హేమపుత్రికం | 51 |
| తే. | అచట గోదాన మొనరించునతఁడు గోవు | 52 |
| క. | కడునిష్ఠ నబ్దమాత్రం | 53 |
| తే. | పర్వతిథి నందులోన నాప్లవ మొనర్చు | 54 |
| సీ. | సితపక్షపంచమిఁ గృతశుచిస్నానుఁడై | |
| తే. | నెలమిమై మాసమాత్ర మీకొలఁది తీర్థ | 55 |
| క. | గురుతల్పగ శిశుఘాతక | 56 |
| క. | నిరవధిక దురిత కరులకు | 57 |
| వ. | ఇమ్మహాతీర్థరక్షకులై విధాతృపరికల్పితు లగు పుష్కర, పుష్కరాక్ష, | |
| | మధ్యప్రదేశంబునను వసింతురు, మొదలఁ దదీయప్రార్థనం బొనర్చి పిదప | 58 |
| ఉ. | ఏనరుఁ డీకథాపఠన మెప్పుడు సేయు నతండు పాపసం | 59 |
| క. | అని చెప్పి యప్పరాశర | 60 |
| చ. | ఒదవఁగ లోభయుక్తమతి నొక్కజఘన్యజుఁ డధ్వనీనులం | 61 |
| క. | ఇటు బహుముఖముల మఱియా | 62 |
| మ. | కనియెం, గర్కశమేచకాంగు నతిరక్తక్రూరవిస్ఫారలో | |
| | ఘనకుంజాంతరితుం గతాగతజనాకారప్రతీక్షాపరున్ | 63 |
| క. | పొడగని యడరెడు భయమున | 64 |
| చ. | సుడివడ బిట్టదల్చి యెటుసొచ్చెద వెక్కడబోవవచ్చు దోఁ | 65 |
| క. | తల ద్రెవ్వ నడరుటయుఁ గడుఁ | 66 |
| తే. | ప్రాణములు గాఁచి రక్షింపు మనిన నతనిఁ | 67 |
| క. | అనవుఁడు దీనాననుఁడై | 68 |
| మ. | వసుధామండలికిం బ్రదక్షిణముగా వర్తించులోకప్రశ | |
| | ద్రరసస్నానము రంగరాట్పద సపర్యాకృత్యముల్ భక్తి పెం | 69 |
| వ. | అని చెప్పునప్పు డప్పాతకప్రచారుఁ డగణ్యప్రభావుం డగుభూదేవునితోడి | 70 |
| మ. | సుమనఃశ్రేష్ఠ! శశాంకపుష్కరిణి యెచ్చో టుర్వి నాతీర్థరా | 71 |
| క. | నీ వధికపుణ్యపరుఁడవు | 72 |
| తే. | అనిన నమ్మాటలకు ముద మలరి-మరణ | 73 |
| సీ. | మానవోత్తమ! నీ వనూనసౌమ్యాకృతి | |
| | జగదభివర్జితం బగుశేషశయనంబు | |
| తే. | నందు శయనించు నెలమి శ్రీహరి తదీయ | 74 |
| క. | ఇది మార్గ మిందుఁ జన ను | 75 |
| క. | అని చెప్పి యతని వీడ్కొని | 76 |
| వ. | తదనంతరంబ యాచోరుం డంతరంగంబున నంతంత కొదవు సంతాపంబున | 77 |
| శా. | ఆతీర్థంబునకుం జతుర్దిశల రక్షార్థంబుగా ద్విత్రిగ | 78 |
| క. | గజవదనాదులు గాంచిరి | 79 |
| వ. | ఇట్లు గనుంగొని గుబ్బనం బ్రబ్బు నిబ్బరంపు రోషంబునఁ జటుల సటా | |
| | ఘాతంబులఁ గలకలంబులై యసువులు పెకల వికలచిత్తులై యద్దెస దద్దరిలు | 80 |
| మ. | తమవెంటంబడి తోలు, విష్ణుభటబృందంబున్ విలోకించి- డెం | 81 |
| క. | వలదు వల దింకఁ బరువిడ | 82 |
| ఆ. | అనిన నెట్టకేల కాభయం బొకకొంత | 83 |
| శా. | ఈ తీర్ధంబున కేము రక్షకులమై-యే ప్రొద్దు వర్తింతు మా | 84 |
| చ. | చల్లనితావు లెంచు వెదజల్లఁగ మవ్వపుఁ బూవు మొగ్గచా | 85 |
| క. | ఆలోకబాంధవుండును | 86 |
| క. | తపనశశు లుష్ణశైత్య | 87 |
| వ. | ఇచ్చటిజనులు-నిరామయులు నిర్ద్వంద్వులునై చరింతురు. శకుంతసంతతులు | 88 |
| ఉ. | హీనమనస్కులార! యిది యెంతయు మీ రెఱుఁగంగ లేక-యి | 89 |
| క. | ఈతనిపై మీచేసిన | 90 |
| ఉ. | ఎవ్వరు మీరు, మీకు నట నేలిక యెవ్వఁడు, మూఢబుద్ధులై | 91 |
| వ. | ఆసమవర్తిభృత్యు లిట్లనిరి- | 92 |
| మ. | సకలప్రాణిచయాంతకారియు మహాశాభర్తయుం బుణ్యపా | 93 |
| తే. | సర్వభూతాత్ముఁడైన విశ్వప్రభుండు | 94 |
| క. | స్వకృత శుభాశుభకర్మ | 95 |
| క. | కాలము గ్రసించు సర్వము | 96 |
| వ. | కాలాత్మకుండును గాలచక్రప్రవర్తకుఁడును నగువిష్ణుదేవుం డట్టికాలక్షయంబుఁ | 97 |
| మ. | కలుసాకారుల కెల్ల నేము భయదాకారంబునం దోచి, వి | 98 |
| చ. | అనిశము కీ డొనర్చిన దురంతమహౌఘము లెన్నఁడేనియున్ | |
| | చ్చినవి యసంఖ్య లీఖలుఁడు సేసిన దుష్కృత మింత యం తనం | 99 |
| క. | అనిహతమహిమ నెసంగిన | 100 |
| తే. | అప్పరేతాధిపుని యజ్ఞ నతిదురాత్ముఁ | 101 |
| క. | అలఘు సుకృతాత్ములుండెడి | 102 |
| క. | దేవాదిచతుర్విధభూ | 103 |
| వ. | అనిన దరహాసంబు సేసి వాసుదేవపారిషదు లాధర్మరాజానుజీవుల | 104 |
| క. | కాలహతమైన చేతన | 105 |
| క. | అనలము నిజసంగతి నల | |
| | దనుఁజేర నఘము లడఁచును | 106 |
| శా. | శ్రీవిష్ణుం బురుషోత్తమున్ వికచరాజీవాక్షు లక్ష్మీవిలా | 107 |
| క. | ఇచ్చోట నుండు భూతస | 108 |
| సీ. | అట్టి పుణ్యాత్ముల కత్యంతసులభుఁడై | |
| తే. | యముని నుర్వికి నియమించి నట్టిదేవు | 109 |
| క. | కాలుని దండధరత్వము | 110 |
| క. | విలయసమయమునఁ గలజడి | 111 |
| ఆ.వె. | సర్వశక్తిమయము జగతి శ్రీరంగంబు | 112 |
| వ. | ఈశూద్రుం డతిపాపకర్ముం డయ్యు నీపుణ్యప్రదేశంబున నుండి సమాధి | 113 |
| సీ. | నిర్మలుండును, సత్వనిధియును శుద్ధాంత | |
| తే. | తత్తటంబున నురుతపోవృత్తి నున్న | 114 |
| సీ. | శరదిందుమండల స్వచ్ఛాహిపర్యంక | |
| | దక్షిణబాహూపధాన పీతాంబరో | |
| తే. | నసమ మణిమయ మకుట కర్ణావతంసు | 115 |
| క. | అతని నురుభక్తి వినయా | 116 |
| మ. | ఇట వైవస్వతకింకరావలియు భూతేశప్రహారస్ఫుట | 117 |
| చ. | ఇనతనుజాతు ముందటికి నేఁగి సగద్గదవాక్యవృత్తి ని | 118 |
| వ. | అవ్విధం బవధరింపుము. | 119 |
| ఉ. | నేము భవన్నియోగసరణిం జనియించుచు నొక్కశూద్రు ను | 120 |
| శా. | భూతేశాహ్వయు లుగ్రదండధరు లంభోజాప్తతేజుల్ సము | 121 |
| క. | అనుపలుకులు దనచెవులకు | 122 |
| శా. | ఏమేమీ మది నింతయున్ భయములే కెవ్వారొకో మూఢులై | 123 |
| వ. | అని యొక్కింతవడి చింతించి యంతకుం డంతకుమున్న సన్నుతాచార | 124 |
| క. | నిక్కముగ నామనంబున | 125 |
| సీ. | శ్రీరఘురాముఁ డాశ్రిత వజ్రపంజరుం | |
| | యురువైభవమున నయోధ్యాపురికి వచ్చి | |
| తే. | రంగధామంబు సదయాంతరంగుఁ డగుచు | 126 |
| వ. | అపుడు మధ్యాహ్నసమయం బగుట-నతండు తత్ప్రదేశంబున తద్దివ్యమంది | 127 |
| క. | మీవశమె విష్ణుభూతే | 128 |
| క. | అన్నెలవున గల భూతము | |
| | పన్నములు శక్తిమంతము | 129 |
| తే. | సకలజగదేకవిభుఁ డైన చక్రపాణి | 130 |
| మ. | క్రమయోగంబున నెన్నఁగాఁబడు కళాకాష్ఠాదులం బేర్చుకా | 131 |
| వ. | దేహసంగ్రహంబునకుఁ దత్త్యాగంబునకుఁ గర్మంబు కారణం బట్టి కర్మ | 132 |
| క. | ఈకథఁ జదివినవారును | 133 |
| ఉ. | నావుఁడు నాగదంతమునినాథుఁడు సాత్యవతేయుతో-మునీం | 134 |
| చ. | అనినఁ బరాశరాత్మభవుఁ డాతనితో నను మున్ను దక్షనం | |
| | మ్మనమున వారి నందఱ సమంబుగఁ జూడక రోహిణీసతిం | 135 |
| క. | దానికి నశ్విన్యాదు ల | 136 |
| శా. | ఆరాజుం బిలిపించి యిట్లనియె-నీ వన్యాయసంచారివై | 137 |
| క. | ఇది మొద లందఱకునుఁ బ్రియ | 138 |
| క. | అని దక్షుఁడు తన తనయల | 139 |
| మత్తకోకిల. | ఆతెఱంగున కాత్మలన్ పగ పగ్గలింపఁగ వెండియున్ | 140 |
| వ. | ఇంక నిటమీఁద నీవర్తమానం బిట్టి దయ్యెనేనియు గొఱఁగాదు తప్ప దేఁ | |
| | మఱియును బెక్కుమాఱులు దక్షుండు ఋక్షాధిపతి నివ్విధంబున బోధించి | 141 |
| క. | దోషాకర! పలుమఱు-మ | 142 |
| చ. | అని శపియించె నంత హరిణాంకుఁడు తత్సటురోగ ముగ్రమై | 143 |
| మ. | నిజశాపావధిఁ గోరి తద్విమలపానీయంబులం గ్రుంకి స | 144 |
| వ. | అంత. | 145 |
| క. | తద్విరచిత పూజనముల | 146 |
| ఉ. | అప్పుడు కైరవప్రియుఁ డుదంచితసమ్మదవార్థివీచులం | 147 |
| క. | ఆసంస్తవంబు-హృదయో | |
| | కాసారము డగ్గఱి యమృ | 148 |
| క. | కువలయహిత భవదుదిత | 149 |
| చ. | అనుటయుఁ జంద్రు డిట్లను గుణాంబుధి విష్ణుఁ బురాణపూరుషున్ | 150 |
| చ. | అమృతమయంబులైన కిరణావళులం బచరించి యోషధీ | 151 |
| క. | దశాగ్రహజాతమహో | 152 |
| సీ. | అనుటయుఁ బుండరీకాక్షుఁ డాతనితోడ | |
| తే. | యుష్మదుదయంబు లోకనేత్రోత్సవంబుఁ | 153 |
| ఆ.వె. | పురుషులందుఁ బుణ్యపురుషుండు-సతులలో | 154 |
| వ. | అనిన నప్పద్మలోచనునకు సుధారోచి యిట్లనియె- | 155 |
| చ. | జిగిఁ దళుకొత్తు క్రొత్త వికసించిన తెల్లని తమ్మిరేకులం | 156 |
| క. | ఆ చొప్పునను మదీయ వి | 157 |
| ఆ.వె. | అఖిలదోషరహితులై నిర్మలజ్ఞాన | 158 |
| మ. | అనినం జంద్రుఁడు వల్కు, నట్లయిన నత్యల్పాల్పసత్కర్మటో | 159 |
| క. | నావుఁడు నా యుడుపతి కను | 160 |
| వ. | ఇటమీఁద లంకాధిపతి యగు విభీషణుకతంబున నీసరిత్తీరంబున నెల్లవారికిఁ | 161 |
| క. | పదియోజనములు నైదుం | 162 |
| క. | అంతట కలియుగమున నం | 163 |
| ఆ.వె. | కలఁక యింత లేక కడుచల్లనై నల్పు | 164 |
| సీ. | మండలాధిపులకు మరణ మెప్పుడు గల్గు | |
| తే. | బేర్చు నాకాలమున ననావృష్టిదోష | 165 |
| మ. | నృపులుం బోరక భావికాలమున శాంతిం జెందుచో- దుగ్ధస | 166 |
| తే. | ఎన్న ముప్పదిరెండు యోజనము లంత | 167 |
| వ. | సకల భూతక్షయకరంబుగా నాయుగంబున నఖిల వర్ణంబులకు నుపప్లవం | |
| | శాస్త్రంబు లెల్లెడలం జెల్లుబడియై ప్రవర్తిల్లెడు- నాసమయంబునందు వాసు | 168 |
| సీ. | సాత్వికంబులు రాజసములు దామసములు | |
| తే. | వానిఁ గొనియాడి యతఁడె దైవంబుగాఁగ | 169 |
| క. | హరిహరుల సమముజేసిన | 170 |
| క. | ఈపగిదిఁ గలియుగంబున | 171 |
| క. | జగదుద్భవ పరిపాలన | 172 |
| ఉ. | మేదినిపై విభీషణునిమిత్తమునం గరుణామయాత్ముఁడై | 173 |
| క. | అని మఱియు నప్పరాశర | 174 |
| తే. | ఏల నీచోళమండల మెల్ల నేలు | 175 |
| సీ. | కడుఁ బేర్చి మిటమిటఁ గాయు కట్టెండచే | |
| తే. | నెండ చొఱకుండఁ గడు నేఁచి యిరులు గొనుచు | 176 |
| శా. | క్షుత్తృష్ణాదిక వేగతా పరిగతానుప్రాణ శల్యావళీ | 177 |
| క. | ఆవేళ మునులు సిద్ధులు | 178 |
| ఉ. | ఆగతిఁ గొంతగాలము సమంచితభక్తిఁ జనంగ నానదీ | 179 |
| ఉ. | అత్తెఱఁ గెల్లఁ గన్గొని మహాబలవంతులు తీర్థరక్షకుల్ | 180 |
| ఉ. | పన్నవు మేఘముల్, గగనపాలిక వాలిక క్రొమ్మెఱుంగు-లు | 181 |
| క. | తోరములై కరటికరా | 182 |
| వ. | అమ్మహానదీజలపానంబునఁ బ్రాణిసంతానంబు సంతాపరహితంబై సుఖం | 183 |
| మహాస్రగ్ధర. | కనిరా భూతేశు లత్యుత్కటశకటమశూరప్రతీకాశకేళిం | |
| | ఘనకావేరీ జలౌఘగ్రసన వివృతవక్త్ర స్ఫురద్భూరిదంష్ట్రా | 184 |
| క. | కని కనలు నిగుడ నురువడిఁ | 185 |
| ఉ. | ఆసలిల ప్రవాహమున కడ్డము నిల్చియు వక్త్రగహ్వరం | 186 |
| క. | ఆగతి యెఱింగి యది గడు | 187 |
| సీ. | ఆపుణ్యపరులతో నప్పిశాచిక యనె | |
| తే. | నప్పు డాతని సచివులం దాప్తులందుఁ | 188 |
| క. | ఎదురెదుర నొకఁడు దురితము | 189 |
| వ. | కావున నీదేశం బంతయుఁ బాపదూషితం బగుట ననావృష్టిదోషంబు సంభ | 180 |
| ఉ. | సార మెఱుంగనేరక, పిశాచమ నీచమనీష! లోకసా | 181 |
| మ. | క్షితి నీచక్కటి దివ్యదేశ మమితశ్రీవిష్ణుభూతేశర | 192 |
| ఆ.వె. | ఎట్టి పాపులైన నీజలంబులు మేను | 193 |
| క. | కావున నెవ్వరితెరవునఁ | 194 |
| వ. | అని పలికి రపు డాబ్రహ్మహత్య తద్దేశంబున సద్యోనాశంబు నొందె, | 195 |
| క. | ఈ కథ వినియెడి మనుజు ల | 196 |
| మ. | ఒక గంధర్వుఁడు చిత్రసేనుఁ డనువాఁ డుద్దామదర్పోదయా | 197 |
| ఆ.వె. | వానితోడ నేఁగువారు తచ్ఛాయ న | 198 |
| క. | కడకాలఁ బట్టి, కడు నురు | 199 |
| వ. | అప్పుడతనితోడఁ గూడివచ్చిన గంధర్వు లావిధంబెల్లఁ దెల్లంబుగాఁ | 200 |
| తే. | తెలిసి నలుదిక్కులను జూచి, ధృతిఁ గలంగి | 201 |
| క. | చెప్పిన విని, బెడగుచు మదిఁ | 202 |
| వ. | ఇట్లు చన మొక్కలించి ఱెక్కలు విఱిఁగిన పులుగులంబోలె–నాకసంబున | 203 |
| మ. | అకటా యే నతిమూఢభావమున నీయత్యంతసంతాపహే | 204 |
| వ. | అని యొక్కింత చింతించి మఱియును. | 205 |
| మ. | దివి మీముందట వచ్చు నన్నిటు బహిర్ద్వీపంబునం దేవదా | 206 |
| క. | అదిగాక వానిఁ జెప్పిన | 207 |
| ఉ. | అప్పుడు మీకు నాకును వియద్గమనంబు సమంబ-యిట్టిచో | |
| | బెప్పటి యట్ల యునికి యిట నె ట్లదిగావున పక్షపాత మీ | 208 |
| క. | అని తనపడుటకు మనమునఁ | 209 |
| ఆ.వె. | మానుమాను మిట్టిమాట లెవ్వరిదెసఁ | 210 |
| క. | అమృతాశన మనుజ పశు | 211 |
| వ. | నీవు తామసంబున దివ్యధామచ్ఛాయా సముల్లంఘనం బాచరించిన పాపంబున | 212 |
| క. | తలకొనిన శోకభయమున. | 213 |
| క. | శంభుని-నాశ్రితరక్షా | 214 |
| గద్యము. | జయ జయ జలజభవముఖ నిఖిలసుకనికర మకుటతటఘటిత | |
| | మణిరు గరుణితహరిదుదర దరవికచనఖకమల పరిమళపరిమిళిత నురుసరి | 215 |
| వ. | అని సన్నుతించినఁ బ్రసన్నుండై విపన్నగాశని యగుపన్నగాభరణుం | 216 |
| శా. | బాహాకంపితహేతిదీప్తులు వియద్భాగంబు గప్పన్ సము | 217 |
| శా. | చంచద్వాహనకేకిపింఛరుచు లాశామండలం బెల్లఁ జి | 218 |
| వ. | ఇ ట్లరిగి సకలదురితలతాలవిత్రం బగుశ్రీరంగక్షేత్రంబుఁ బ్రవేశించి | 219 |
| సీ. | అంత నిర్మగ్నంబు లైనమహీధర | |
| | బొడవులై పొలుపారు పులినస్థలంబులు | |
| తే. | నదరుచూడ్కికి వెక్కసం బైనపఱపు | 220 |
| తే. | అంతఁ దత్తీర్థసంరక్షణార్థ మచట | 221 |
| క. | సరభసగతిఁ దత్కారణ | 222 |
| చ. | విని యిది యేమియో యనుచు విస్మితులై చని యమ్మహాతరం | 223 |
| చ. | కని-కడునల్గి బిట్టదఱి కన్నుల దిట్టఁపుకెంపు బర్వఁ ద | 224 |
| క. | వారలతోడన తెరలి- కు | 225 |
| తే. | సంభ్రమించుచు, వీరి నీజాడఁ బరపి | 226 |
| వ. | అంత నంతయు విని యుమాకాంతుం డఖిలభూతజాతం బాకర్ణింప బలవం | 227 |
| క. | లోచనసహస్రలోహిత | 228 |
| వ. | అంత. | 229 |
| ఆ.వె. | దంతి, మేష,మహిష, దానవ,మకర, సా | 230 |
| ఉ. | ఆహవశూరులై వెడలి రప్పుడు తక్కును గల్గు దేవసం | 231 |
| క. | ఆ దివిజగణము తమతమ | 232 |
| ఉ. | ఆయెడ వాయువుల్ పరుసనై వెస వీచె, నినుండు వేఁడియై | 233 |
| క. | చదలం గనలుచు ముదమునఁ | 234 |
| క. | సురగణవిభుపనుపునఁ, గడు | 235 |
| క. | ఆలో నాలోలఘన | 236 |
| వ. | అట్టియెడ-సమరసముత్సాహదోహలంబులై-సురసందోహంబు లుదగ్ర | |
| | గాటమ్మునకు నోహటించి - విముక్తరణపాండిత్యు లగునాదిత్యులు,— | 237 |
| శా. | శుంభద్రోషమునం దిశల్ పగుల నక్షుద్రజ్వలజ్జ్వాలికా | 238 |
| క. | ఆరీతి భూతభయదం | 239 |
| ఉ. | ఆతఱి సర్వపర్వతచయాతతపక్షవిభేదనక్రియా | 240 |
| చ. | హరిహయుఁ డాదిగా గల సురావలి నాగతి గెల్చి-విష్ణుకిం | 241 |
| వ. | అంత నక్కడఁ బరాభవజాతమన్యుండై వచ్చుశతమన్యుదైన్యం బాలోకించి | 242 |
| క. | ఎవ్వరిచే నేనెపమున | |
| | నెవ్వగఁ జిత్తం బెరియఁగ | 243 |
| క. | ఏమని చెప్పుదు లోకపి | 244 |
| వ. | అనినఁ జతుర్ముఖుండు శతమన్యున కిట్లనియె. | 245 |
| చ. | మెఱసిన మృత్యుదేవతకు మృత్యువులైన ముకుందదాసులం | 246 |
| క. | అనిమిష విను నీకులిశం | 247 |
| ఆ.వె. | కాలచక్రమైన గరుడధ్వజునిచేతి | 248 |
| క. | అనిన పితామహుపలుకులు | 249 |
| వ. | ఆచతుర్ముఖున కభిముఖులై కరపుటంబులు నిటలతలంబునఁ గదియించి | 250 |
| సీ. | అవధరింపుము పంకజాసన, సురరాజు | |
| ఆ.వె. | నేము దాని దాఁటరామి ము న్నెఱుఁగుట | 251 |
| క. | అటువ్రేసిన జలధులకడ | 252 |
| లయగ్రాహి. | సింధురనిశాట మదసింధుఘటజన్ము సుర | 253 |
| క. | ఆతనిదెసఁ బ్రీతుండై | 254 |
| చ. | హితుఁ డగుచిత్రసేనునకు నిట్టివిధంబున వచ్చినట్టి దు | 245 |
| క. | ధట్టించి నిలిచి వజ్రము | 246 |
| వ. | మున్ను చిత్రసేనునిచేతను బరిభూతం బగురాజశేఖరుం డరుదెంచిన విరించి | 257 |
| క. | క్షితి చిత్రసేనపతనము | 258 |
| క. | చెప్పిన విని గంధర్వుం | 259 |
| చ. | అని జలజాసనుండు దివిజాధిపుఁ గన్గొని దైవకృత్య మె | 260 |
| క. | జీవుల శుభాశుభస్థితు | |
| | దేవునిశక్తికి హీనం | 261 |
| ఉ. | ఆపరమేశ్వరుం డరయ నాగమవేద్యుఁడు వేదచోదితం | 262 |
| తే. | ఆది పరమాత్మసంకల్ప మైనయట్టి | 263 |
| వ. | అనినఁ బాకశాసనుఁడు జలజాసనుఁ గనుంగొని. | 264 |
| క. | తోయజభవ! హరిభవన | 265 |
| సీ. | నావుఁడు నజుఁడును దేవేంద్ర! వినుము చె | |
| తే. | భువిఁ బరచ్ఛాయఁ దాజ్యేష్ఠమునుగనీయ | |
| | బిన్నవాఁ డెట్టియెడలను బెద్దవారి | 266 |
| క. | గురుసముచితశయనాసన | 267 |
| వ. | సకల ధర్మంబు లందును సాత్వికంబు పరమధర్మం, బిది యవలంబించి చరి | 268 |
| తే. | కుష్ఠరోగాత్ము లగువారుఁ గుంటివారు | 269 |
| చ. | నిగిడిన విష్ణుమందిరమునీడయు విష్ణునినీడయట్ల దా | 270 |
| తే. | తత్ప్రదక్షిణ మొనరించుతఱి నరుండు | 271 |
| క. | వనజోదరుశుభగుణములు | |
| | జను జనులు బధిరులై, మహి | 272 |
| క. | హరిబింబమైనఁ దత్పరి | 273 |
| క. | హరినగరి కప్రదక్షిణ | 274 |
| క. | ద్వారమున జనక విష్ణున | 275 |
| క. | ఈగతి మెలఁగక, దుర్మదుఁ | 276 |
| వ. | అని పలికి వారిజాసనుం డూరకయున్న నాశతమన్యుండు లజ్జావనత | 277 |
| క. | చతురానన! నా కెంతయు | 278 |
| చ. | అనినఁ బితామహుండు దివిజాధిపుఁ గన్గొని, యిట్టిపాప మే | |
| | దను భజియింప నావికచతామరసేక్షణుఁ డాసమాశ్రితా | 279 |
| క. | అని చెప్పి యబ్జగర్భుఁడు | 280 |
| చ. | హరిహయుఁ డంత నిష్టసఖుఁడై పెనుపొందెను జిత్రసేనుఁ డం | 281 |
| వ. | ఆగంధర్వరాజును నిజవ్యతిక్రమంబునకు నిర్వేదించి యచ్చోటు వాసె, కాశ్యప | 282 |
| క. | దురితానలకీలావలి | 283 |
| వ. | అనిన నయ్యతివరుండు గంధర్వవరున కిట్లనియె. | 284 |
| మ. | పరమేశుం బురుషోత్తం బరుఁ, గృపాపాథోధి, నారాయణున్ | 285 |
| క. | నావుఁడు నప్పరమేశ్వరు | |
| | డేవంక నుండు ననుటయు | 286 |
| క. | అతివిమలం బగుమానస | 287 |
| క. | కలఁ డఖిలనాయకుం డగు | 288 |
| క. | అనుటయు నాగంధర్వుఁడు | 289 |
| సీ. | గంధర్వనాథ! జగత్ప్రపంచంబునఁ | |
| తే. | యట్టి సుజ్ఞానమునకు మాటగుచు దేహి | 290 |
| చ. | అరుగుము నీవు, దుస్తరమహాఘనివారిణియైన చంద్రపు | 291 |
| క. | ఆదేవుని, నాశ్రితర | 292 |
| క. | అని యెఱిఁగించిన, వినయం | 293 |
| మ. | పరమోత్కంఠ నకుంఠితస్థితి పురోభాగంబునం గాంచెఁ బు | 294 |
| వ. | కని విస్మయంబు నొంది - నిజస్మరణమాత్రగళితకలుషకజ్జలంబు లగు | |
| | సమేతంబు లగుపంచదళజాత్యవయవంబులఁ బరిశీలించి - స్థాయి సంచారి | 295 |
| సీ. | సెలవు లంబులు రాలఁజెవు లొగ్గి మృగములు | |
| తే. | నచటి జనులెల్ల నితరకార్యములు దక్కి | 296 |
| మ. | కరుణాంభోనిధి రంగనాయకులు దగ్గంధర్వగాంధర్వవై | 297 |
| మ. | అతిమోదంబున నప్పు డుజ్వలవిమానారూఢుఁడై యుజ్జ్వల | 298 |
| వ. | తదనంతరంబ. | 299 |
| క. | వితతశ్రీమహిమలఁ దన | 300 |
| క. | ఈకథ వినునరుఁ డఘముల | 301 |
| వ. | అని పారాశరుండు నాగదంతమునివర్యునకు నెఱంగించిన తెఱంగు. | 302 |
ఆశ్వాసాంతము
| శా. | ధాటీసంభ్రముజృంభమాణనిజయోధవ్యూహ! బాహాధను | 303 |
| క. | నిరుపమ శుభగుణనిభనుత | 304 |
| మాలిని. | సుకవిశుకరసాలా! సూనృతాలోలశిలా! | 305 |
గద్యము
ఇది
శ్రీ మద్భ్రమరాంబా
వరప్రసాదలబ్ధసారస్వత
విలాస గౌరనామాత్యపుత్ర సు
ధీవిధేయ భైరవనామధేయప్ర
ణీతంబైన శ్రీరంగమహత్త్వం బను
పురాణకథయందుఁ దృతీయాశ్వాసము.