శాంతి పర్వము - అధ్యాయము - 170

వికీసోర్స్ నుండి
వ్యాస మహాభారతము (శాంతి పర్వము - అధ్యాయము - 170)
వేద వ్యాసుడు


వ్యాస మహాభారతము
పర్వములు
1. ఆది పర్వము
2. సభా పర్వము
3. అరణ్య పర్వము
4. విరాట పర్వము
5. ఉద్యోగ పర్వము
6. భీష్మ పర్వము
7. ద్రోణ పర్వము
8. కర్ణ పర్వము
9. శల్య పర్వము
10. సౌప్తిక పర్వము
11. స్త్రీ పర్వము
12. శాంతి పర్వము
13. అనుశాసన పర్వము
14. అశ్వమేధ పర్వము
15. ఆశ్రమవాసిక పర్వము
16. మౌసల పర్వము
17. మహాప్రస్ధానిక పర్వము
18. స్వర్గారోహణ పర్వము

1 [య]
ధనినొ వాధనా యే చ వర్తయన్తి సవతన్త్రిణః
సుఖథుఃఖాగమస తేషాం కః కదం వా పితామహ
2 [భీస్మ]
అత్రాప్య ఉథాహరన్తీమమ ఇతిహాసం పురాతనమ
శమ్యాకేన విముక్తేన గీతం శాన్తి గతేన హ
3 అబ్రవీన మాం పురా కశ చిథ బరాహ్మణస తయాగమ ఆస్దితః
కలిశ్యమానః కుథారేణ కుచైలేన బుభుక్షయా
4 ఉత్పన్నమ ఇహ లొకే వై జన్మప్రభృతి మానవమ
వివిధాన్య ఉపవర్తన్తే థుఃఖాని చ సుఖాని చ
5 తయొర ఏకతరే మార్గే యథ్య ఏనమ అభిసంనయేత
న సుఖం పరాప్య సంహృష్యేన న థుఃఖం పరాప్య సంజ్వరేత
6 న వై చరసి యచ ఛరేయ ఆత్మనొ వా యథ ఈహసే
అకామాత్మాపి హి సథా ధురమ ఉథ్యమ్య చైవ హి
7 అకించనః పరిపతన సుఖమ ఆస్వాథయిష్యసి
అకించనః సుఖం శేతే సముత్తిష్ఠతి చైవ హి
8 ఆకించన్యం సుఖం లొకే పద్యం శివమ అనామయమ
అనమిత్రమ అదొ హయ ఏతథ థుర్లభం సులభం సతామ
9 అకించనస్య శుథ్ధస్య ఉపపన్నస్య సర్వశః
అవేక్షమాణస తరీఁల లొకాన న తుల్యమ ఉపలక్షయే
10 ఆకించన్యం చ రాజ్యం చ తులయా సమతొలయమ
అత్యరిచ్యత థారిథ్ర్యం రాజ్యాథ అపి గుణాధికమ
11 ఆకించన్యే చ రాజ్యే చ విశేషః సుమహాన అయమ
నిత్యొథ్విగ్నొ హి ధనవాన మృత్యొర ఆస్య గతొ యదా
12 నైవాస్యాగ్నిర న చాథిత్యొ న మృత్యుర న చ థస్యవః
పరభవన్తి ధనజ్యాని నిర్ముక్తస్య నిరాశిషః
13 తం వై సథా కామచరమ అనుపస్తీర్ణ శాయినమ
బాహూపధానం శామ్యన్తం పరశంసన్తి థివౌకసః
14 ధనవాన కరొధలొభాభ్యామ ఆవిష్టొ నష్ట చేతనః
తిర్యగ ఈక్షః శుష్కముఖః పాపకొ భరుకుతీముఖః
15 నిర్థశంశ చాధరౌష్ఠం చ కరుథ్ధొ థారుణభాషితా
కస తమ ఇచ్ఛేత పరిథ్రష్టుం థాతుమ ఇచ్ఛతి చేన మహీమ
16 శరియా హయ అభీస్క్నం సంవాసొ మొహయత్య అవిచక్షణమ
సా తస్య చిత్తం హరతి శారథాభ్రమ ఇవానిలః
17 అదైనం రూపమానశ చ ధనమానశ చ విన్థతి
అభిజాతొ ఽసమి సిథ్ధొ ఽసమి నాస్మి కేవలమానుషః
ఇత్య ఏభిః కారణైస తస్య తరిభిర చిత్తం పరసిచ్యతే
18 స పరసిక్త మనొ భొగాన విసృజ్య పితృసంచితాన
పరిక్షీణః పరస్వానామ ఆథానం సాధు మన్యతే
19 తమ అతిక్రాన్త మర్యాథమ ఆథథానం తతస తతః
పరతిషేధన్తి రాజానొ లుబ్ధా మృగమ ఇవేషుభిః
20 ఏవమ ఏతాని థుఃఖాని తాని తానీహ మానవమ
వివిధాన్య ఉపవర్తన్తే గాత్రసంస్పర్శజాని చ
21 తేషాం పరమథుఃఖానాం బుథ్ధ్యా భైషజ్యమ ఆచరేత
లొకధర్మం సమాజ్ఞాయ ధరువాణామ అధ్రువైః సహ
22 నాత్యక్త్వా సుఖమ ఆప్నొతి నాత్యక్త్వా విన్థతే పరమ
నాత్యక్త్వా చాభయః శేతే తయక్త్వా సర్వం సుఖీ భవ
23 ఇత్య ఏతథ ధాస్తినపురే బరాహ్మణేనొపవర్ణితమ
శమ్యాకేన పురా మహ్యం తస్మాత తయాగః పరొ మతః