Jump to content

శాంతి పర్వము - అధ్యాయము - 169

వికీసోర్స్ నుండి
వ్యాస మహాభారతము (శాంతి పర్వము - అధ్యాయము - 169)
వేద వ్యాసుడు


వ్యాస మహాభారతము
పర్వములు
1. ఆది పర్వము
2. సభా పర్వము
3. అరణ్య పర్వము
4. విరాట పర్వము
5. ఉద్యోగ పర్వము
6. భీష్మ పర్వము
7. ద్రోణ పర్వము
8. కర్ణ పర్వము
9. శల్య పర్వము
10. సౌప్తిక పర్వము
11. స్త్రీ పర్వము
12. శాంతి పర్వము
13. అనుశాసన పర్వము
14. అశ్వమేధ పర్వము
15. ఆశ్రమవాసిక పర్వము
16. మౌసల పర్వము
17. మహాప్రస్ధానిక పర్వము
18. స్వర్గారోహణ పర్వము

1 [య]
అతిక్రామతి కాలే ఽసమిన సర్వభూతక్షయావహే
కిం శరేయః పరతిపథ్యేత తన మే బరూహి పితామహ
2 [భీస్మ]
అత్రాప్య ఉథాహరన్తీమమ ఇతిహాసం పురాతనమ
పితుః పుత్రేణ సంవాథం తన నిబొధ యుధిష్ఠిర
3 థవిజాతేః కస్య చిత పార్ద సవాధ్యాయనిరతస్య వై
బభూవ పుత్రొ మేధావీ మేధావీ నామ నామతః
4 సొ ఽబరవీత పితరం పుత్రః సవాధ్యాయకరణే రతమ
మొక్షధర్మార్దకుశలొ లొకతత్త్వవిచక్షణః
5 ధీరః కిం సవిత తాత కుర్యాత పరజానన; కషిప్రం హయ ఆయుర భరశ్యతే మానవానామ
పితస తథ ఆచక్ష్వ యదార్దయొగం; మమానుపూర్వ్యా యేన ధర్మం చరేయమ
6 [పితా]
వేథాన అధీత్య బరహ్మచర్యేణ పుత్ర; పుత్రాన ఇచ్ఛేత పావనార్దం పితౄణామ
అగ్నీన ఆధాయ విధివచ చేష్టయజ్ఞొ; వనం పరవిశ్యాద మునిర బుభూసేత
7 [పుత్ర]
ఏవమ అభ్యాహతే లొకే సమన్తాత పరివారితే
అమొఘాసు పతన్తీషు కిం ధీర ఇవ భాషసే
8 [పితా]
కదమ అభ్యాహతొ లొకః కేన వా పరివారితః
అమొఘాః కాః పతన్తీహ కిం ను భీసయసీవ మామ
9 [పుత్ర]
మృత్యునాభ్యాహతొ లొకొ జరయా పరివారితః
అహొరాత్రాః పతన్త్య ఏతే నను కస్మాన న బుధ్యసే
10 యథాహమ ఏతజ జానామి న మృత్యుస తిష్ఠతీతి హ
సొ ఽహం కదం పరతీక్షిష్యే జాలేనాపిహితశ చరన
11 రాత్ర్యాం రాత్ర్యాం వయతీతాయామ ఆయుర అల్పతరం యథా
గాధొథకే మత్స్య ఇవ సుఖం విన్థేత కస తథా
తథ ఏవ వన్ధ్యం థివసమ ఇతి విథ్యాథ విచక్షణః
12 అనవాప్తేషు కామేషు మృత్యుర అభ్యేతి మానవమ
శస్పానీవ విచిన్వన్తమ అన్యత్ర గతమానసమ
వృకీవొరణమ ఆసాథ్య మృత్యుర ఆథాయ గచ్ఛతి
13 అథ్యైవ కురు యచ ఛరేయొ మా తవా కాలొ ఽతయగాథ అయమ
అకృతేష్వ ఏవ కార్యేషు మృత్యుర వై సంప్రకర్షతి
14 శవః కార్యమ అథ్య కుర్వీత పూర్వాహ్నే చాపరాహ్నికమ
న హి పరతీక్షతే మృత్యుః కృతం వాస్య న వా కృతమ
కొ హి జానాతి కస్యాథ్య మృత్యుసేనా నివేక్ష్యతే
15 యువైవ ధర్మశీలః సయాథ అనిమిత్తం హి జీవితమ
కృతే ధర్మే భవేత కీర్తిర ఇహ పరేత్య చ వై సుఖమ
16 మొహేన హి సమావిష్టః పుత్రథారార్దమ ఉథ్యతః
కృత్వా కార్యమ అకార్యం వా పుష్టిమ ఏషాం పరయచ్ఛతి
17 తం పుత్రపశుసంమత్తం వయాసక్తమనసం నరమ
సుప్తం వయాఘ్రం మహౌఘొ వా మృత్యుర ఆథాయ గచ్ఛతి
18 సంచిన్వానకమ ఏవైకం కామానామ అవితృప్తకమ
వయాఘ్రః పశుమ ఇవాథాయ మృత్యుర ఆథాయ గచ్ఛతి
19 ఇథం కృతమ ఇథం కార్యమ ఇథమ అన్యత కృతాకృతమ
ఏవమ ఈహా సుఖాసక్తం కృతాన్తః కురుతే వశే
20 కృతానాం ఫలమ అప్రాప్తం కర్మణాం ఫలసఙ్గినమ
కషేత్రాపన గృహాసక్తం మృత్యుర ఆథాయ గచ్ఛతి
21 మృత్యుర జరా చ వయాధిశ చ థుఃఖం చానేక కారణమ
అనుషక్తం యథా థేహే కిం సవస్ద ఇవ తిష్ఠసి
22 జాతమ ఏవాన్తకొ ఽనతాయ జరా చాన్వేతి థేహినమ
అనుషక్తా థవయేనైతే భావాః సదావరజఙ్గమాః
23 మృత్యొర వా గృహమ ఏవైతథ యా గరామే వసతొ రతిః
థేవామామ ఏష వై గొష్ఠొ యథ అరణ్యమ ఇతి శరుతిః
24 నిబన్ధనీ రజ్జుర ఏషా యా గరామే వసతొ రతిః
ఛిత్త్వైనాం సుకృతొ యాన్తి నైనాం ఛిన్థన్తి థుష్కృతః
25 న హింసయతి యః పరానాన మనొవాక్కాయహేతుభిః
జీవితార్దాపనయనైః కర్మభిర న స బధ్యతే
26 న మృత్యుసేనామ ఆయాన్తీం జాతు కశ చిత పరబాధతే
ఋతే సత్యమ అసంత్యాజ్యం సత్యే హయ అమృతమ ఆశ్రితమ
27 తస్మాత సత్యవ్రతాచారః సత్యయొగపరాయనః
సత్యారామః సమొ థాన్తః సత్యేనైవాన్తకం జయేత
28 అమృతం చైవ మృత్యుశ చ థవయం థేహే పరతిష్ఠితమ
మృత్యుమ ఆపథ్యతే మొహాత సత్యేనాపథ్యతే ఽమృతమ
29 సొ ఽహం హయ అహింస్రః సత్యార్దీ కామక్రొధబహిష్కృతః
సమథుఃఖసుఖః కషేమీ మృత్యుం హాస్యామ్య అమర్త్యవత
30 శాన్తి యజ్ఞరతొ థాన్తొ బరహ్మ యజ్ఞే సదితొ మునిః
వాఙ్మనః కర్మ యజ్ఞశ చ భవిష్యామ్య ఉథగాయనే
31 పశుయజ్ఞైః కదం హింస్రైర మాథృశొ యస్తుమ అర్హతి
అన్తవథ్భిర ఉత పరాజ్ఞః కషత్రయజ్ఞైః పిశాచవత
32 యస్య వాఙ్మనసీ సయాతాం సమ్యక పరనిహితే సథా
తపస తయాగశ చ యొగశ చ స వై సర్వమ అవాప్నుయాత
33 నాస్తి విథ్యా సమం చక్షుర నాస్తి విథ్యా సమం బలమ
నాస్తి రాగసమం థుఃఖం నాస్తి తయాగసమం సుఖమ
34 ఆత్మన్య ఏవాత్మనా జాత ఆత్మనిష్ఠొ ఽపరజొ ఽపి వా
ఆత్మన్య ఏవ భవిష్యామి న మాం తారయతి పరజా
35 నైతాథృశం బరాహ్మణస్యాస్తి విత్తం; యదైకతా సమతా సత్యతా చ
శీలే సదితిర థన్థ నిధానమ ఆర్జవం; తతస తతశ చొపరమః కరియాభ్యః
36 కిం తే ధనైర బాన్ధవైర వాపి కిం తే; కిం తే థారైర బరాహ్మణ యొ మరిష్యసి
ఆత్మానమ అన్విచ్ఛ గుహాం పరవిష్టం; పితామహస తే కవ గతః పితా చ
37 [భీస్మ]
పుత్రస్యైతథ వచః శరుత్వా తదాకార్షీత పితా నృప
తదా తవమ అపి వర్తస్య సత్యధర్మపరాయనః