Jump to content

రాజవాహనవిజయము/ప్రథమాశ్వాసము

వికీసోర్స్ నుండి

శ్రీ

పరమాత్మనే నమః

ఇష్టదేవతాస్తవము

(కాకమానిమూర్తి ప్రణీతము)

శ్రీయధరోపరిం గుచగిరిం గబరిం దరహాసవీటికా
చ్ఛాయల యింపుసొంపులయి చందనకుంకుమపత్రరేఖలై
యాయతకుందచంపకము తగఁ గన్గొను వేంకటేశ్వరుం
డా యిరుగంటిచూడ్కి భజనార్థి తమంబు నదల్చుగావుతన్.

1

1. విష్ణుఁడు చంద్రసూర్యలోచనుఁడు గావున నాయన చూడ్కులు (చంద్రసూర్యాతపములు) లక్ష్మీదేవ్యధర కుచ కబరులయందు వరుసగా దరహాసవీటికాచ్ఛాయలుగను చందనకుంకుమపత్రరచనలుగను గుందచంపకములుగను శోభిల్లెననుట.

మ.

మెగమున్ మైసగమున్ సగౌరవగమున్ మేరూజ్జ్వలజూటప
న్నగమున్ మిక్కలి కన్నుఁ గన్న మొగమున్ హర్మ్యాయితానేకపా
దగమున్ గొమ్ములఁ జిమ్ముమేల్తురఁగమున్ యాదోధిరాణ్నిద్రితా
శుగము్ రాజిలురాజు మాదృశుల కిచ్చున్ శాశ్వతైశ్వర్యముల్.

2

2. అనేకపాద్+అగము= వటవృక్షము, శివుడు దక్షిణామూర్తిలీలయందు వటవృక్షముక్రింద సనకాదిమహాఋషులకుఁ దత్త్వోపదేశము చేసెను. ఆశుగము = బాణము. గాలి త్రిపురసంహారకాలమందు శివునకు విష్ణుబాణమయ్యెను, మెగము = మెకము.

ఉ.

సుద్దుల కన్నెకన్నుగవ చొక్కపుఁజెక్కులు మోవి నొక్క మై
ముద్దిడువేళ మోవికిని మోవికొఱంతఁ దలంచి వేలుపుం
బెద్దకుఁ బంచవక్త్రుఁ గనిపెంచిన మేటికి బంచవక్త్రవౌ
దద్దిర! యంచు నవ్వుచతురాస్యుడు మాకుఁ జిరాయు వీవుతన్.

3

3. శివుఁడు భైరవలీలయందు బ్రహ్మ యొక్క యైదవతలను ద్రుంచినందున బ్రహ్మ సరస్వతి మొగము ముద్దుబెట్టుకొనునప్పు డావెల్తిని బంచవక్త్రుఁడు (శివుఁడు) ఒకప్పుడు తన లలాటమునఁ బుట్టిన సంగతిని సరస్వతికి దెల్పి మాటుచున్నాఁడు. పంచవక్త్ర = అయిదుమోములు గలది. (విశేషము వాక్కులు గలది, చతురాస్యుడు = నాలుగుమోములు గలవాఁడు, చతురమైన వాక్కులు గలవాఁడు.)

సీ.

ఇందిరామదిరాక్షి క్రీడాపు నీలంపు
                 మేడచుట్టు ప్రహారీగోడ యనఁగఁ
దనచేతి కెల్లప్పుడును లోనుగా రమా
                 తరుణి వైచిన వలత్రా డనంగ
నలమేలుమంగ సయ్యాటంబునకు వైవఁ
                 దాల్చిన పొగడపూదండ యనఁగ
మున్నీటికన్నియన్ పెన్నిధానంబు దూ
                 గుటకు వైచిన యట్టి గొలుస నంగ


గీ.

భరితకౌస్తుభదినమణిపరిధి యనఁగఁ
దనుఘనాశ్రిత మఘవకోదండ మనఁగ
వేంకటాధీశునురముపై వినుతిఁ గనిన
వైజయంతిక మాకిచ్చు వైభవములు.

4

4. లక్ష్మికి విష్ణువక్షస్థలము నీలపుమేడగఁ జెప్పఁబడెను. పరిధి = సూర్యచంద్రులచుట్టు కట్టుగుడి. విష్ణువు వక్షస్థలమందుండు కౌస్తుభరత్నమనెడు సూర్యునకు వైజయంతికామాలిక పరివేషముగనుండెను. కుస్తుభము = సముద్రము. అందుఁ బుట్టినది కౌస్తుభము.

ఉ.

అచ్చికఁ జన్ను ద్రావుటకు నౌఁదల భూత్కృతిఁ జల్లుకొన్న పా
లచ్చటఁ గ్రొన్నెలందగు సుధావళి దెల్పఁగ గౌరితాళి బల్

పచ్చ నిజాసనంబు గనుపట్టిన మార్కొను దంతియంచుఁ గొ
మ్మిచ్చు గజాస్యు డిచ్చు కృతి కిష్టవచోరచనాచమత్కృతుల్.

5

5. అచ్చికన్ = కొరంతతో, వినాయకునకు శిరస్సునఁ చంద్రశకలమున్నది. "బాలేందుశకలోత్తంసం వందేహం గణనాయ" కమ్మని యున్నందున నందలియమృకము నెత్తిపై జల్లుకొన్న పాలుగ జెప్పఁబడెను .

ఉ.

చోరు నలంక్రియావిహృతిసొంపు మయూరిని సౌకుమార్యమున్
భారవి కాంతిసంపదయు బాణుగుణాఢ్యతరప్రయోగ మా
దారి మురారికోమలపదంబు ప్రసాదము గల్గునట్టుగా
భారతి యిచ్చుఁగాతఁ బ్రతిభారతి మత్కృతికిం జమత్కృతిన్.

6

6. చోరుఁ డలంకారములు సంగ్రహించుననియు, మయూరినియందు సౌకుమార్య మున్నదనియు, భారవికిఁ (సూర్యునకు) గాంతిసంపద గలదనియు, బాణమునకు గుణ సంబంధంబును బ్రయోగవైచిత్ర్యంబును గలదనియు, మురారి (విష్ణువు) ఈయనకు పద్ + అంబు= పాదమండలి నీటి స్వచ్ఛత గలదనియు, స్వభావోక్తి గ్రహించుటచే చోరకవికవిత యుపమాద్యలంకారభూయిష్టమనియు, మయూరకవికవిత సుకుమారము అనఁగా మృదుశబ్దభూయిష్టమనియు, భారవికవిత ప్రకాశంబు గలదనియు, బాణకవిత్వంబు ప్రయోగలక్షణ సమృద్ధిగలదనియు, మురారి కవిత మృదుపదభూయిష్టమనియు గ్రహింపవలయును. ప్రతిభ = బుద్ధివిశేషము.

సీ.

జలరాశిలంఘనోజ్వలజవంబున నెవ్వఁ
                 డలరె మరున్మనోహరత దోఁప
లంకాహరణవేళ లలితాత్మ శౌర్యంబు
                 మున్నెవ్వఁ డకలంకముగ ఘటించె
ముద్రిక నిజశిరంబునఁ దాల్చినాఁ డెవ్వఁ
                 డిల రామమహిజానిహితము గాఁగ
లక్ష్మణప్రాణానిలము నిల్పె నెవ్వాఁడు
                 తనదు గాత్రంబు పావనము గాఁగ


గీ.

నట్టిరఘురామసూచనాహర్షబాష్ప
మోచనాఖండగండాభిషేచనాంత
లోచనాంతరరుచిచారులోచనాంతుఁ
జంద్రగిరికోట హనుమంతు సన్నుతింతు.

7

7. మరున్మనోహరత = దేవతల కింపయ్యెననియు తండ్రియగు వాయుదేవుఁడు సంతసించెననియు, అకలంకముగ = నిష్కలంకముగ ననియు, సుకరహితమైన లంకగలదిగఁ జేసెననియు, ఈయన గాత్రము పవనసంబంధము గానఁ బ్రాణానిలంబు నిల్పెనని భావము. రఘురామ...నాంతు = రాములవారు చేయు సన్నలవలననైన యానందబాష్పములయొక్క విడుచుటచేఁ దెంపు లేని గండాభిషేచనంబు అవధిగాగల నేత్రంబులలోని కాంతిచే నందమైన కనుగొలుకులుగలవానిని.

సీ.

జంభారి దంభోళి ఝళిపించి నిప్పుకల్
                 రాల్చిన నొకయీక రాల్చినాఁడు
జగములెల్ల నడంగఁ జరియించు నల్లని
                 మో పవలీలమై మోచినాఁడు

బరువు తానెఱిఁగిన శరముచుల్కఁగ జేసి
                 మృడునకుఁ బురజయం బిచ్చినాఁడు
ద్విరసనాళికివేల్పు వెనుసూటి సుధనాచి
                 రెల్లులో నట పారజల్లినాఁడు


గీ.

పక్ష మెడలింప మెడఁద్రొక్కి పట్ట నంప
కట్టపాల్సేయఁ దనుగన్నయట్టినారి
కపకృతి యొనర్పసుమ్ము కృతాపరాధుఁ
బ్రోవనన్నాఁడె నను నేఁడు పులుగుఱేఁడు.

8

8. గరుత్మంతుడు నిజాపరాధుల కపకృతిచేయక యుపకారమే చేసెను. అపరాధినైన నన్నుమాత్రము రక్షింపడా! ఇంద్రుడు ఱెక్క తేగవ్రేయవచ్చినను, గాద్రవేయులు మెడద్రొక్కుచుండినను, రుద్రుఁడు బాణముపాలు చేసినను ,తనవారికి (ఉరగులకు) దేవతలు అపకృతి చేయుచున్నను, వారికి వరుసగా నొక యీక నేరాల్చెననియు, గ్రింద బడవేయక కాద్రవేయులను మోచెననియు, రుద్రునకుఁ ద్రిపురవిజయ మిచ్చెననియు దేవతలను సుధ తిరుగఁ దీసికొనిపోనిచ్చెననియు, నభిప్రాయము.

సీ.

బలదూది నింపని పరుపుపెం పెవ్వాఁడు
                 సవరించె వటపత్రశయనునకును
గదలని విరివిమో పది మోచి భారంబు
                 జవికె నెవ్వాఁడు విశ్వంభరునకు
సుత్తెవాటుల వారు లెత్తనిసొమ్ము సొం
                 పలరించె నెవ్వాఁడు సాంబునకును
శిఖిముఖంబున వన్నెజిగిఁజల్లు విల్లెవ్వఁ
                 డందిచ్చె రఘురామహతధనునకు

గీ

భాష్య మెవ్వఁ డొనర్చె శబ్దంబుకొదువ
లడఁచెఁ బాణిని మునికిఁ గాత్యాయనునకు
జయము సారస్వతము నాకు స్వప్నమున నొ
సంగినాఁ డెవ్వఁ డవ్వేల్పు సన్నుతింతు.

9

9. కదలనివిరివిమోపు = భూమి, జవికె = తేలికపఱిచె. సుత్తెవాటుల వారు లెత్తనిసొమ్ము = సుత్తిదెబ్బచేఁ బీటెత్తనిసొమ్ము శేషాభరణ మనుట. శిఖి...విల్లు = మేరువు రామహతధనుఁడు, శివుఁడు పూర్వ మొకప్పుడు వాయువుచే మేరు వెగిరిపోకుండునట్లు శేషుఁడు, వలగొని కాపీడినట్లు పురాణగాథ గలదు. కాత్యాయనుఁడు = వరరుచి.

గీ.

సూత్రవార్తికభాష్యముల్ సొరిదిఁ జేసి
నట్టి పాణినిమౌనిఁ గాత్యాయనర్షి
శేషభోగిని సన్నుతుల్ చేయువాఁడఁ
జతురశబ్దప్రయోగ్యతాసంపదలకు.

10

10. శబ్దప్రయోగచాతుర్యమునకై పాణిని, కాత్యాయనాదులను స్తుతించుచున్నాడు.

ఉ.

శ్రీరఘురామకావ్యకృతి సిద్ధవిధిజ్ఞుఁ బరాశరాత్మజున్
భారవిఁ గాళిదాసు శివభద్రు మురారి మయూరు బిల్హణుం
జోరుని మల్హణాది సురసూక్తికవీందుల గొల్చి యెంచెదన్
భారతకర్తృతాచరణు నన్నయఁ దిక్కన నెఱ్ఱనార్యునిన్.

11

.

చ.

ప్రబలమతి న్నుతింతుఁ బ్రతిభాశ్రుతిభాషితభారతీంద్రులం
గబళితసర్వదర్శనులఁ గావ్యచమత్కృతి కాళిదాసు ల
న్నిబిడతపోవిలాసులఁ దృణీకృతవాదులఁ గాకమాని రా
మ బుధవిభుం బ్రబోధసుధి మత్ప్రపితామహునిం బితామహున్.

12

12. ప్రతిభాశ్రుతిభాషితభారతీంద్రులు = బుద్ధివిశేషమందును, వేదవాక్కులయందును, బ్రహ్మదేవులు, దర్శనము = శాస్త్రము. మూర్తికవియొక్క ప్రపితామహుఁడు రామనాముఁడు, పితామహుఁడు ప్రబోధనాముఁడు.

దుష్టకవి నిందనము

సీ.

తన వచోరచన లెంతయు నెఱింగింపఁడు
                 తమిని రంధ్రాన్వేషణమున కుబ్బు
శబ్దబు నెరపు నెచ్చటికిఁ జేరఁగరాఁడు
                 నలినకళానిధి దర్శనమున కులుకు
మొదలేరుపడఁ బాదములు ప్రయోగింపఁడు
                 కులదీపకాసహ్యగుణము లెంచు
బోధచోరులయిండ్ల భూషణంబులు దాల్చు
                 సరసవిద్యవిచారగరిమఁ జనఁడు

గీ.

పరవినీతప్రబంధముల్ భంగపఱుప
మొగిసి ప్రాసంబు చేతనే మోసపోవు
సాధుజనసంచితపదార్థచౌర్యరతుఁడు
మైత్రికి నమైత్రికిని ధాత్రిఁ బాత్ర మగుచు.

13

13. కుకవికిని దొంగవానికిని అభేద్యము. ఎఱింగింపఁడు = శబ్దరచన తెలియకుండునట్లు చేయును, చోరుఁడు నిశ్శబ్దముగ నుండును. తమిని = కోరికతో, రంధ్రాన్వేషణము = లోపములు వెదుకుట, రాత్రియందు కంతలు వెదుకుట, శబ్దంబు = మాట, ధ్వని, కళానిధి = పండితుడు, చంద్రుడు, దర్శనము = శాస్త్రము, చూడ్కి, మొదలేరుపడ పాదంబులు ప్రయోగింపఁడు = పద్యపాదములు సరిగా నుంచఁబడవు, ముంగాళ్ళమీఁద నడచును. కులదీపకుల నసహ్యించుకొనును = దీపములు చూడ నిష్టపడఁడు. తెలివిలేనివారికడ నలంకారసత్కారమును బొందును. మెలకువ గనివారి యిండ్ల సొమ్ములు దోఁచును. రసము = గుణము (శృంగారాదులు), ప్రేమ, ప్రబంధములు = గ్రంథములు,కట్లు, ప్రాసము = పద్యపాదద్వితీయాక్షరము, ఈటె, పదార్థంబులు = పదములు, అర్ధములు, ద్రవ్యములు.

వ.

అని యిష్టదేవతావందనంబును, శిష్టకవిజనాభినందనంబును, దుష్టకవి నిందనంబును గావించి యొక్కకావ్యకథనంబునకు గ్రథనంబు సమకట్టియున్నసమయంబున.

14

14. గ్రథనంబు = కూర్చుట.

సీ.

తన తనూరుచిపైనిఁ దగ నుల్లసిలు గుల్ల
                 కావినాఁ గనకాంశుకంబు దనరఁ
గరముల శంఖచక్రంబులు భుజముల
                 వ్రాలిన హంస చక్రములఁ దెలుప

మును మ్రింగిన దవాగ్ని నన వచ్చెనా నురోం
                 గణమునఁ గౌస్తుభమణి వెలుంగ
నలిక పత్రాంత్యద్వయలిఖతశ్రీల క్రిం
                 దటి పూలన శ్రుతికుండలము లమరఁ


గీ.

జల్లచూపుల కాంతామతల్లి నాదు
తల్లి యలమేలుమంగ కెదండఁ గొనుచు
బన్నగ నగాఢ్యుఁ డేనింత కన్నుమోడ్చు
తరిని గలలోన నెదుటఁ బ్రత్యక్షమయ్యె.

15

15. గల్లకావి = నీరు కావి, అంశుకంబు = వస్త్రము, విష్ణువు కృష్ణావతారమునఁ గాఱుచిచ్చు మ్రింగెను. నన = చిగురు, యిట పత్రికాంత్యంబుల రెంటను వ్రాసిన శ్రీకారంబులు చెవులక్రించనున్న పూలవలె గుండలంబు లుండెను.

క.

ప్రత్యక్షంబై నాపైఁ
బ్రత్యక్షరహృద్యగద్యపద్యసముద్య
త్కృత్యక్షయరచనాబ్దా
ప్రత్యక్షమఫణితిఁబైఁ గృపారస మొల్కన్.

16

16. ఆబ్ద, అప్రతి, అక్షమ, ఫణితిన్ = మేఘము యొక్క అసమానమును, సహింపరానిదియు నైన ధ్వనితో.

సీ.

గుణధన్యు గౌండిన్యగోత్రు నాపస్తంబ
                 సూత్రుని వెలనాటి గోత్రచరితుఁ
గాకమానీమహాగ్రామాబ్జమిత్రుఁ బె
                 న్నేకులవార్ధితారాకళత్రు

సరసవిద్వత్కవిసార్వభౌముని రామ
                 బుధ సంభవునకుఁ బ్రబోధసుధికిఁ
బౌత్రుని పినరామభద్రాగ్రజన్ముడై
                 నట్టి శ్రీరామలింగాఖ్యుఁ దిమ్మ


గీ.

మాంబికకుఁ బుత్త్రు సూర్యనారాయణద్వ
యైకసహజన్ము నుభయభాషాకవిత్వ
తత్త్వనిధి నన్ను మూర్తి విద్వత్కవీంద్రు
హర్షమునఁ జూచి యిట్లని యానతిచ్చె

17

17. కాకమాని గ్రామమున ప్రఖ్యాతుడగు మూర్తికవి వంశవర్ణనము.

గీ.

అనఘమణి కాకమాని రామాహ్వయుండు
నీకు ముత్తాత, యుభయభాషాకవిత్వ
తత్త్వనిధి ప్రబోధుండు పితామహుఁ డిఁక
నీవు కవిపట్టభద్రుండ వెవ్వరీడు.

18

18. అనఘమణి = నిర్దోషులలో శ్రేష్ఠుడు.

క.

కృతిలో బ్రతిపద్యచమ
త్కృతి గలుగఁగఁ బలుకనేర్చు కృతి నీవు మహా
కృతి మాకొనరుచు భాషా
కృతి భారవి కాకమాని శ్రీమూ ర్తికవీ!

19

19. కృతి = కవిత్వంబు నొనర్చుట, విద్వాంసుఁడు, అంకిత మిచ్చుట. భాషాకృతి = వాగ్దేవతాస్వరూపుఁడౌ, భారవి = కాంతికి సూర్యుఁడౌ

క.

అనినం బరమానందం
బనువొందఁగ శ్రీనిధాన మబ్బె నటంచుం
గనుదెఱచి యితరులకు మ్రొ
క్కను వెఱచి మురారి చరణఘటితాత్ముఁడనై.

20

20. అనిన ......శ్రీనిధానము = ఐశ్వర్యపుఁబాఁతు శ్రీకి వాసమైనవాడు వేంకటేశ్వరుఁడు.

క.

ప్రతిపద్యప్రతివాక్యో
న్నతికావ్యము రాజవాహనవిజయమఁట యీ
కృతికిం బతి శేషాచల
పతియఁట నేడింతకంటె భాగ్యముగలదే.

21

21. ప్రతిపద్యప్రతివాక్యోన్నతి = ప్రతిపద్యమునందును బ్రతివాక్యమునందును ఔన్నత్యముగలది = ఇది కావ్యవిశేషణము.

శా.

వ్యాళస్వాంతు లశాంతు లజ్ఞసతతైకాంతుల్ మహాచేటికా
శ్రీలోపద్రవసవ్యపత్రికులు భూరిప్రాజ్ఞవిజ్ఞాపనా
వేళాకల్పిత రక్తవక్త్రులు కళావిజ్ఞాననిర్భాగ్యు లీ
కాళక్ష్మాతలనేతలం బొగడుటల్ కష్టంబు లర్థార్థికిన్.

22

22. వ్యాళస్వాంతులు = వ్యాళము = వ్యాఘ్రము దానిమనస్సువంటి మనస్సుగలవారు = ఇందువలనఁ బైకి గోపువలె నుండి పులివలె హానిచేయువా రనుట. మఱియొకటి = వ్యాళమనఁగా సర్పము దానివలె గుటివర్తనగల వారనియుఁ జెప్పఁదగు, ఇది కాలక్ష్మాతలనేతలకు విశేషణము. క్ష్మాతలనేతలు = రాజులు - నేత్రశబ్దమునకు నేతృలు, నేతలు అనిరూపద్వయము - ఆజ్ఞులు = తెలియనివారు = (అపండితులు) వారితో సతతైకాంతులు = ఎడతెగని రహస్యాలోచన గలవారు మహా ... కులు. గొప్పలైనట్టియు, చేటికానీతములై యైశ్వర్యముల నపహరించునవియైన యుపద్రవములు గలవియు నైన క్రొత్తజాబులు గలవారు.

క.

అవనీశ పిశాచస్తుతిఁ
దవులుటగా దెవ్వియిష్టదైవ మటంచున్
వివరించి “నదైవం కే
శవాత్పర” మ్మను వచనము సత్యం బగుటన్.

23

23. అవనీశ... పిశాచములు - వ్యు. పిశితమును భక్షించునవి. ఇది పృషోదరాదులలోనికి. "నదైవం కేశవాత్పరం” - కేశవునికంటె నన్యంబగు దైవము లేదు. ఈ వచనము మును లొకప్పుడు వ్యాసునిఁగూర్చి ఒకచోట విష్ణువని మఱియొకచోట బ్రహ్మయని యింకొకచోట శక్తియని వేరొకచోట శివుఁడని, యిట్లు నానావిధముల వచింతువు గాన నీమాట నమ్మ వీలులేదనియు నీవు ప్రమాణముమీఁదఁ బలికినం గానీ యంతకు నమ్మఁజాలమని యనఁగా వ్యాసుఁ డప్పు డాలాగుననే ప్రమాణము చేసి చెప్పెదనని వారిం దోడుకొని కాశీవిశ్వేశ్వరస్వామివారి యెదుటికి వచ్చి రెండుభుజములు మీఁదికెత్తి పైన వ్రాసిన వచనమును సత్యమని వచించెను.

సీ.

ఏదేవు కనుదోయి హిమధామసోదరీ
                 కుటికాకవాటంబు కుంచెకోల
యేదేవు చరణాబ్జ మిందిరాపుత్త్రికా
                 కాకోదరాంగదకూకుదంబు

ఏదేవు చేకత్తి ఋభురాజపౌత్రు భా
                 నుకుఁ జల్ల చేతుల మంత్రసాని
యేదేవు నాభి పూవిగురు జేజేబువ్వ
                 క్రొవ్వెదఁగలయయ్య కవ్వగారు


గీ.

సేవ కేదేవుఁ డొందె నర్చావతార
మట్టి శ్రీ వేంకటాచలాధ్యక్షునకును
బరమమూర్తికి మామకభవ్యకావ్య
కన్య కళ్యాణ మొనరింతు గౌరవమున.

24

24. ఏదేవు... విష్ణు నేత్రద్వయము ' చంద్రసూర్యులగుటచే లక్ష్మీకుటీరపుఁదలుపునకుఁ గుంచెకోలగఁ జెప్పఁబడె. లక్ష్మీకుటీరము ఇయ్యది విష్ణుదృష్టిప్రసరణముచే ముకుళించుచు వికసించుచు నుండు ననుట, కొందఱు మురారికవి మురారి దృష్టిప్రసరణచేఁ దన్నాభికమలము దృష్టిప్రసరణ సమకాలవ్యాప్తిం జేసి ముకుళన వికసన వ్యాపారాశ్రయంబగుటచేఁ దానికి గంబుసన్నిభత్వము సంపాదించెను. గాన తత్కుటీరకవాట మోరవాకిలిగ నుండుననియుఁ గుంచెకోలతో నిమిత్తము లేదనియు మఱి కొందఱు కుడికన్ను మూసి యెడమకంటను నెడమకన్ను మూసి కుడికంటను జూచుచుండుం గానం కుంచెకోల యనగత్యము కాదనియు చెప్పుచుండిరి. విష్ణువు విశ్వరూపుఁడు గాన విశ్వప్రత్యక్షప్రమాణము బట్టి భద్రసూర్యగతి కాలభేదముచేఁ బద్మము ముకుళించుటయు, వికసించుటయుఁ గలుగుచున్నది గావునఁ గుంచెకోల యనుట యవసరమనియే నా యభిప్రాయము. విష్ణుపదమున గంగ పుట్టినదనియు దానికి శివుఁడు మగండనియు నుండుగాథను బట్టి విష్ణుపదాబ్జము శిపునకు సాలంకృతకన్యాదాతగా నభివర్ణించినాడు. కూకుదము = సాలంకృతకన్యాదాత. ఇందిరాపుత్రిక = గంగ. ఇంద్రున కర్జునుఁడు పుత్రుఁడనియుంటచే నభిమన్యుఁడు పౌత్రుండు వానిభార్య యుత్తర; ఈమె గర్భిణిగనుండుతఱి యశ్వత్థామ ప్రయోగించిన పాండవనిర్మూలనాస్త్రము తద్గర్భస్థుఁడయిన శిశువును వేధించు చుండఁగా విష్ణువు కాపాడెను. అందుచే నాయన చేకత్తి చల్లచేతుల మంత్రసాని, విష్ణు నాభికమలంబున బ్రహ్మయు బ్రహ్మలలాటంబున రుద్రుండును పుట్టినందున నదిశివున కవ్వగారు. జేజేబువ్వక్రొవ్వెదగలయయ్య = చంద్రుఁడు జుట్టునగల దేవుఁడు (శివుఁడు)

ఉ.

ఈక్షితి మున్న సత్కవు లనేకులు హా కవితాలతాంగులన్
లక్షలొసంగియున్కి యధునాతనకావ్యవధూటి వెంకటా
ధ్యక్షుఁడు పాటిసేయఁడు గదా! యన నేటికి నెట్టివానికిం
బక్షము పిన్నభార్యపయిఁ బాయక యుండుట యెంత యెంతయున్.

25

25. అధునాతన = ఇప్పటి.

ఉ.

చెప్పిన పద్యమెల్లఁ జెవిఁ జేర్చి విను న్విన డొంకు గల్గినం
దప్పులు గిప్పు లెన్నఁ డొకనాఁడును నాఁడును నేఁడు వేడుచో
నప్పన నెట్టిపో డఁడగినన్ని వరాలిడుఁ గొండమీఁది తి
మ్మప్పని వంటి కావ్యపతి యబ్బుట యబ్బుర మిబ్బుధాళికిన్.

26

26. డొంకు = సంశయము. నెట్టిపోవు = తోసికొనిపోవు. తిమ్మప్ప - తిమ్మ, అప్ప = అందమయిన యయ్య.

చ.

పలికిన పల్కు లెల్లఁ బరిపాకము దప్పఁగ ఖండశర్కరల్
ఫలములు జున్ను లుక్కెరలు పక్వము లింక మనోహరంబులే
దలఁచిన పద్యమంతయు సుధారసమౌనఁట వేంకటాద్రిరా
ణ్నిలయుని కింకిటం గృతి ఘటింపక మానుట మాకు నేటికిన్.

27

27. పరిపాకము = అంతట పక్వమగుట.

వ.

అట్టి చుట్టుకైదువ జగజెట్టికి విడిచిపట్టయిన పెట్టె
బెట్టు దిట్ట గట్టు కట్టుమట్టు దిట్టతనం బెట్టిదనిన.

28

28. చుట్టుకైదువ జగజెట్టి = చక్రాయుధంబుగల మహాశూరుఁడు. పెట్టెబెట్టు దిటగట్టు = శేషాద్రి, కట్టుమట్టు = కడుదృఢమయిన.

సీ.

శ్రీఖండ నగపటీరాఖండసౌరభ
                 వ్రజదాయి యేగట్టు వంటచెఱకు
నాసత్యసుఖవర్త నాసత్యభైషజ్య
                 జీవాతు వేగట్టు చేదుచెట్టు
రమణీయతరశచీరమణీరమణమణి
                 కుట్టాక మేగట్టు చెట్టుఱాయి
ధూర్జటి స్ఫుటజటాంతర్జటీవాటి సిం
                 ధు స్పర్ధి యేగట్టు దొనల నీరు

గీ.

వ్యాస వాల్మీక శాండిల్య వాలఖిల్య
దేశికుల కెల్ల మంత్రోపదేశకర్త
లరయ నేశైలమున నుంకు లనగ దనరు
నట్టి వేంకటగిరి కొనియాడ దగదె.

29

29. శ్రీఖండ నగపటీరాఖండసౌరభవ్రజము = మలయాద్రియందలి చందనంబునకు బూర్ణమయిన పరిమళ సమూహము. నాసత్య ... జీవాతువు = దేవవైద్యులయొక్క సుఖప్రవర్తనచే యథార్థమయిన వైద్యమునకు జీవనౌషధము. రమ ... కుట్టాకము = మిక్కిలి మనోహరమయినట్టియు శచీకాంతాప్రియుఁడగు నింద్రుని వంటి అనగా నిండ్రునివలె నల్లనయిన మణులకు భేదకములు. ధూర్జటి....స్పర్ధి = శివుని స్ఫుటమగు జడలలోని జడలపంక్తియందున్న యేటితో స్పర్ధ చేయునది. ఉంకులు = ఉనుకులు (ఉనికిపట్లు)

ఉ.

సంకలితాంబుతామరససానుగభీరకుమారదారికా
భ్రంకషనిష్కళంకఝరపాపవినాశనతీర్థసేవనా
ఢ్యంకరణాత్మ భూభువనయౌవత కల్పరసాలకేళి డో
లాంకట సద్విశంకటత రైలము వేంకటశైల మొప్పగున్.

30

30. సంకలిత ... దండాన్వయము. ఒప్పిన యుదకమును బద్మములును గలదియు, చరియలయందలి లోతయిన చిన్నదొనలనుండి వెలువడి యాకసము నొరసెడు తేటయయిన ప్రవాహము గలదియుఁ, బాపమును బోగొట్టునదియు, నైన పుణ్యస్థలములను సేవించుటచే సంపన్ను రాండ్రఁగా జేయబడిన సత్యలోకస్త్రీసంఘముచేఁ గల్పింపబడిన చెట్లయందలి తూగుటుయ్యెలయొక్క గురుతులై యొప్పుచుండెడు కడుదాపులనున్న యేలకుతీగెలు కలది. ఇది వేంకటశైలమునకు విశేషణము.

సీ.

ఏచెట్టు చూచిన హితగంధచందనం
                 బేరాలు గనుఁగొన్న నింద్రమణులె
యేజంతు వీక్షింప మృగనాభి మృగరాజ
                 మేదొనఁగన్న గంగోదకంబె
యేతీర్థ మరసిన వృజినద్రుమకుఠార
                 మేచఱియను గన హీరమయమె
యేమండపముఁ జూడ వామాచలోపమం
                 బేఋషి దర్శింప భృగు నిభుండె


గీ.

భోగములకండ యలవేల్పు బువ్వ దండ
పతితులకు బొండ పేదల పైఁడికుండ
తమము రేయెండ విబుధామృతంపుటుండ
కొండమాత్రంబె తిమ్మప్పఁ డుండుకొండ.

31

31. ఏచెట్టు ... భోగములకండ = భోగములు కాస్పదము. అలవేల్పుబువ్వదండ = చంద్రునకు సమీపము. పతితులకు బొండ = పాపాత్ములకు సంకెల. పేదలపైఁడికుండ = బీదలకు బంగారుతో నింపిన కడవ. తమము రైయెండ = అజ్ఞానమనే చీకటికి వెన్నెల. ఇటఁ దమము శ్లిష్టరూపకము. విబుధామృతంపుటుండ = పండితుల కమృతఘుటిక, తిమ్మప్పఁడు = అందమయిన దేవుఁడు.

సీ.

తనపైడిగోపురం బనుదినసేవార్థి
                 గడికి సుమేరు శంకాప్రదంబు

తన బలిపీఠ మార్ద్రదుకూలపతితాంధ
                 బధిరవంధ్యాపంగుపరివృతంబు
తన మహానసము నూతనఘృతాత్తాలంబ
                 సౌరభ్యవాసితాశావలయము
తన గర్భగృహము చందనచంద్రసాంకవ
                 కుంకుమమృగనాభిపంకిలంబు


గీ.

గాన నేదేవళంబు వేంకటనగమున
వెలయఁ గనుపట్టునట్టి కోవెల వసించు
దేవుఁ డలమేలుమంగామనోవిభుండు
దొలఁచు జన్మాంతరానంతదుష్కృతములు.

32

32. చంద్ర = కర్పూరము. సాంకవము = పునుఁగు.

క.

అప్పప్ప చూడవలదా
యప్పని కోవెల పటీరహైమజలంబుల్
కప్పురము పునుఁగు మృగమద
మెప్పట్టున తావి గల్గు భృగుదివసమునన్.

33

33. అప్పప్ప = ఆశ్చర్యవాచకము. భృగుదివసము = శుక్రవారము

సీ.

జన్మజన్మార్జితచటులపంకంబు గో
                 రాడఁ డేవృషభాచలాగ్రవాసి
పక్షంబున దరిద్రభావాహి ద్రుంపఁ డే
                 గరుడవసుంధరాధరవిహారి
యౌషధాసాధ్యవాతాదిరోగంబులఁ
                 దూలింపఁ డేశేషశైలభర్త

భూతాదిశంకానిరాతంకగహనంబు
                 హరియింపఁ డేవేంకటాద్రినాథుఁ


గీ.

డమృతనిధిఁ జూపఁ డేయంజనాగవిభుఁడు
భద్రమూర్తి యమృతహారి భవ్యకీర్తి
చక్రి శుచినామధేయుండు జడమరీచి
కంకణముగట్టినాఁడు రక్షణము కొఱకు.

34

34. తిరుమలకొండకుఁ బర్యాయములు, వృషభాచలము, గరుడాచలము, శేషాచలము, వేంకటాచలము, అంజనాచలము. ఈయైదిఁటికి నైదుశక్తులు గలవు. అవేవన, వృషభమునకుఁ బంకంబు గోరాడుట, గరుడునకుఁ ద్రుంచుట, శేషునకు వాతాదిరోగంబుల హరించుట, వేంకటునకు భూతప్రేతాదిభయనివారకత్వము, అంజనమునకు నిధులు గనుపఱచుట. పంకంబు = దోషంబులనెడు బురద శ్లిష్టరూపకము, వాతము = గాలియను వాతరోగము, శ్లిష్టరూపకము. అమృతనిధి = మోక్షమనెడు నిక్షేపము, భద్రమూర్తి = మంగళస్వరూపుడు. వృషభరూపుడు = త్రిపురసంహారకాలంబున భూరథంబు దించుకొని పోవుచుండ వృషభమయి మోచెననియుంగలదు. అమృతహారి = గగుడస్వరూపబోధకము. భవ్యకీర్తి = అసాధ్యవాతాదిరోగహరణజన్యమయిన యశస్సు కలవాడని. చక్రి = శుచినామధేయుఁడు. ఇది భూతాదిశంకాగహనచ్ఛేదన దహససూచక విశేషణము. జడమరీచి = ఇది అంజనాభివ్యంజకము.

సీ.

అఱుగునో యనక కట్టానియెంట్లడియెఁగాఁ
                 జేరెఁడు బియ్యాల జియ్యచెలియ
సమయునో యనక కాంచనశాటిఁ గట్టెఁగాఁ
                 నోమని పళ్ళేల దొర లతాంగి
ధనమెంత దఱుగునో యనఁ డింతవెచ్చ మా
                 వడ్డికాసుల వెరవడికిఁ గలికి

కానుక సొమ్ములోఁ గలఁ డన్నిఁట శిఖలో
                 యావుటమెటు మ్రొక్కు లయ్య యబల


గీ.

యనుచు నగి మ్రొక్కుదురు వేంకటాధినాథు
నక్కడికి నల్లుహరిదమ యన్నుమగని
చక్రికుధరోత్తమము నడు చక్కి కెక్కి
చక్క ముక్కోటి కరుదెంచు సౌరసతులు.

35

35. కట్టాణియొంట్లు = మౌక్తికవిశేషములతో గట్టినచౌకట్లు. చేరె....జియ్య = ఆదిభిక్షువు (శివుఁడు) పార్వతి హిమవత్పుత్త్రిగాన నాతండు రత్నపుగనియని యెఱుంగునది. తోమనిపళ్లేలదొర = అగ్నిహోత్రుఁడు. అనగా సృక్సృవాజ్యశరావములు (అగ్నికార్యపరికరములు) అవిదారు మృద్వికారంబులగుటచేఁ దోమఁబడవు. ఆగ్నిహుతుఁడు గాన సువర్ణశాట్యుత్పాదకుడని భావము. వీని లతాంగి = స్వాహాదేవి, ఇందయనును = పుచ్చుకొమ్మనును, వడ్డికాసులుగొనువాఁడు = కుబేరుఁడు. ధనపతిగనుక ఋణప్రదాతయై వడ్డి తీసుకొనునని భావము కుబేరు భార్య చిత్రరేఖ. కానుకసొమ్ము లోఁగలఁడు = కానుకలుగా వచ్చు పదార్ధములు లోపల కలిగియున్నాడు. అవి బహిఃప్రకాశములు గాక యుండెను. అన్నిట మ్రొక్కులయ్య యబల = సూర్యుభార్యయగు ఛాయాదేవిసిగయం దామోదద్రవ్య ముంచుచుండెనని భావము. పుష్పములకు సూర్యు డధిదేవతయని తెలియవలెను, చక్రికుధరోత్తమము = శేషాచలము.

సీ.

ప్రజలఁగాననివాని పాయసంబను సుద్ది
                 తునుమవా దృష్టియంధునకు నిచ్చి
గొడ్రా లెఱుంగునే బిడ్డకుట్టనుట మా
                 న్పింపవా వంధ్యకు నిసువొసంగి
తూలింపవా యెద్దుఁ ద్రోచిన పిచ్చుగుం
                 టను పల్కు పరువు పంగునకు నొసఁగి

పాపవా చెవిఁటికి బట్టిన సంకను
                 నానుడి బధిరు వినంగఁ జేసి


గీ.

యనుచుఁ జను వేంకటాచలాధ్యక్షు జలరు
హాక్షు లక్ష్మీవిశుద్ధశుద్ధాంతవక్షు
బ్రహ్మతిరునాళ్ళ కరుదెంచి ఫలముఁ గాంచి
కటక కళ్యాణ ఢిల్లీ నికటజనంబు.

36

36. ఈ పద్యమంచు నాల్గుపాదములలో లోకోక్తులు చెప్పఁబడ్డవి. ఏవిషయమును బట్టియనగా వేంకటేశ్వరుఁడు గుడ్డివాండ్రకుఁ గనులు, బిడ్డలు లేనిస్త్రీలకు బిడ్డలను, కుంటివానికిఁ బరువెత్తుశక్తి, బధిరునకు వినుశక్తి కల్గఁచేయుననుట. ఇంతియేకాదు ఎవ్వ రేకోరికలు గోరి ముడుపులు గట్టినను వారికార్యసిద్ధులు చేయుచున్నాఁడని తెలియవలయు.

సీ.

ఎటువంటిదో చూడ మెట మంచిగందంబు
                 జిడ్డంచుఁ గౌఁగిటఁ జేర్చి చేర్చి
కనమెన్నఁ డిదిగదా యనుచుఁ గన్నులఁ గది
                 యఁగ బారిజాతంబు నత్తి యత్తి
తలఁపు కెంపిటువంటిదా యంచుఁ దుఱుమునఁ
                 గొనఁ జుట్టునను మేనఁ గూర్చి కూర్చి
వినువాఁక యిదిగదా యనుచు నాకాశగం
                 గావారి నంగముల్ గడిగి కడిగి


గీ.

శేషగిరిఁ జేరి యారామసీమఁ గోరి
శైత్యకృత్యంబు నిత్యంబు సల్పు వేంక
టేశవైశాఖతీర్థనిరీక్ష కరుగు
దెంచు నాసేతుకాశితైర్థికజనంబు.

37

37. ఎటువంటిదో, తలఁపుకెంపు = చింతామణి, వినువాఁక = ఆకాశప్రవాహము. ఆసేతుకాశి = సేతువు మొదలుకొని కాశిపర్యంతము. తైర్థికులు = తీర్థయాత్ర చేయువారు.

సీ.

కొడుకు మన్మథుఁ డాఁడుఁబడుచు భాగీరథి
                 యిల్లాలు భూకాంత యిల్లు కొండ
యన్న దా బలభద్రుఁ డగ్రసూనుఁడు బ్రహ్మ
                 కోడలు శారద కొలములోన
మఱఁది కల్వలఱేఁడు మామ సముద్రుండు
                 మఱియును రెండవమామ భోజుఁ
డలరు పేరెద సొమ్ము వెలలేని మాణిక్య
                 మచ్చబంగారుపై పచ్చడంబు


గీ.

నన్నవెచ్చంబు ముక్కంటి కెన్న నరిది
జగము లీరేడు గర్భవాసమున నిముడు
సిరి యొడయఁ డెంత సంసారి శేషశైల
వల్లభుని వంటి దాత దైవంబు గలఁడె.

38

38. కొడుకు మన్మథుఁడు = ఈ పద్యమునందు వెంకటేశ్వరుని పుత్తకళత్రమిత్రాదిసమృద్ధి వివరింపఁబడుచున్నది. శారద = సరస్వతి = శరదృతువు నందుఁబూజింపఁబడునది. పేరెద = విశాలవక్షము. అచ్చ = స్వచ్ఛమైన, అన్నవెచ్చము = భిక్షాప్రదానము. (మాధుకరము) ఈరేడు = చతుర్దశ.(ఇఱుఏడు) పదునాలుగు

షష్ఠ్యంతములు

క.

ఏవం విధ గుణనిధికిన్
ధావన్నిధనాశ ధామధామ దవీయో
దేవానాంప్రియ దానవ
భావానా ద్యప్రమోదపాధోనిధికిన్.

39

39. ఏవంనిధ... ధావన్నిధికిన్. ధావన్నిధనాశ = పోవుచున్నమరణాశగలవారుసు. అనఁగా ప్రాణాశగలవారును. ధామధామ = తేజోనిధియగు సూర్యునకు, దవీయః = దూరస్థులును. అనఁగా యుద్ధభీరువులకు సూర్యుఁడు దూరమైయుండుననుట శ్లో॥ ద్వావిమౌపురుషౌలోకే సూర్యమండలభేదినౌ। పరివ్రాడ్యోగయుక్తశ్చ రణేచాభిముఖోహత॥ యనియున్నది. దేవానాంప్రియ=మూర్ఖులును (అయిన) దానవ = రాక్షసులకు. అనాది = క్రొత్తయగు. అప్రమోదపాధోనిధికిన్ = దుఃఖవార్ధియైనవానికిన్.

క.

"శరణాగతరక్షామణి"
బిరుదాంగద వామపాద బిసరుహ నఖరో
త్కర చంద్రాతప లహరి
స్మరణాహత సాధుహృదయసంతాపునకున్.

40

40. శరణా... సంతాపునకున్ = దండాన్వయము. శరణాగతరక్షామణి యనెడు బిరుదుగలిగిన కడియము గల తమ్మివంటి యెడమకాలిగోళ్లవరుస యనెడు వెన్నెలవెల్లువను స్మరించుటచే బాగుగాఁ గొట్టఁబడిన సాధుజనుల సంతాపముగలవానికి.

క.

అంగామితశృంగారత
రంగాంచితవిజితకోటిరతిపతి కలమే
ల్మంగాళికళింగావళి
భంగాకరవేణిలోలపాణివివృతికిన్.

41

41. అంగ...పతికిన్ = అంగ = అవయవములయొక్క, అమిత = మితము లేని, శృంగారతరంగ = కైసేతల పరంపరల యొక్క, అంచిత = ఒప్పిదముచే, విజిత = జయింపఁబడ్డ, కోటిరతిపతికిన్ = అనేకమన్మథులు గలవానికి. అలమే. ..విహృతికిన్. అలమేల్మంగా = అలమేలుమంగా దేవి యొక్క, ఆళి = తుమ్మెదలయు, కళింగావళి = కూకటిమూగ యనెడు నల్లపిట్టల వరుసలయు, భంగ = అపాయమునకు, ఆకర = స్థానమైన అనఁగా వానిని గెల్చునట్టి సైల్యముగలది యని. ఇది అలమేలుమంగ జడకు విశేషణము. వేణి = జడయందు. లోల = ఆసక్తమైన పాణివిహృతికిన్ = హస్తప్రచారము గలవానికి.

క.

ధీమద్భవాబ్ధితరణికి
ధామతలత్తరణిక యవితరణికిఁ భవన
గ్రామగ్రాసగ్రావ
గ్రామగ్రామణికి భరితకౌస్తుభమణికిన్.

42

42. ధీమ... తరణి = తెప్ప, ధామతలత్తరణికి = శుభము లిచ్చువానికి, పవనగ్రామగ్రాసగ్రావగ్రామగ్రామణికి = 6 పదములకు వరుసగా, వాయుసమూహమే గ్రాసముగా గలవాఁడు (శేషుఁడు) తత్సంజ్ఞికమైన పర్వతమందలి గ్రామమునకు అధికారికి.

క.

జటిధూర్జటిభరణవిశం
కటమతికిం దృటితచటులకర టీశ్వరసం
కటగతికిన్ మా తిరువేం
కటపతికిన్ దళితదైత్యకంకటతతికిన్.

43

43. జటి... గతికిన్, జటిధూర్జటీ = యోగీశ్వరులను, భరణ = రక్షించుటయందు, విశంకటమతికి = సమీపమగు బుద్ధిగలవానికి, తృటి...గతికిన్. తృటిత = ఖండించినట్టియు, చటుల = తీవ్రము లైనట్టి. కరటీశ్వరసంకటగతికిన్ = గజేంద్రుని బాధావస్థలుగలవానికిన్. అనఁగా మకరిని జంపి కరిని రక్షించెననుట. దళి...తికిన్. = దళిత = ఛేదింపఁబడ్డ, దైత్యకంకట = రాక్షసుల కవచములయొక్క, తతికిన్ = సమూహము- గలవానికి.

వ.

అంకితంబుగా నాయొనర్పం బూనిన రాజవాహనవిజయంబను ప్రబంధంబునఁ గథానిబంధనం బెట్టి దనిన.

44

44. అంకితంబుగా = స్పష్టార్థము.

కథాప్రారంభము

క.

మగధావని మృగధారిని
నగధాత సృజించినట్టి నరనాథులకున్
నగ రనఁదగుఁ గుసుమాహ్వయ
నగర మగారగతమేరునగరత్నం బై.

45

45. మగ ...మగధావని = మగధదేశమందు. మృగధారిని = చంద్రుని. నగన్ = నవ్వునట్లు, నగ రనన్ = రాజమందిర మనునట్లుగా, అగారగత = గృహమును బొందిన

క.

అన్నగరము రిపుసింధూ
త్పన్నగరము, పన్నతాగ్రపన్నగరము సం
పన్నగరము వెడవెన్నుని
యన్నగరము మనుపు ననని ననిశం బగుటన్.

46

46. అన్నగరము రిపుసింధూత్పన్నగరము = శత్రువులకు హాలాహలము అనఁగా జయింపరాని దనుట. పన్నతాగ్రపన్నగరము = పత్ = పాదమునకు, తన విధేయుఁడగు, అగ్రపన్నగ = శేషునియొక్క, రము = శోభ గలది. సంపన్నగరము = సంపదలకు నాశ్రయము. వెడలె....గరము = వెడవెన్నుని = మాయావిష్ణునియొక్క, అన్ను = భార్యయగు లక్ష్మియొక్క, అగరము = ఆగారమును అనగా పద్మమును, అనిశంబు = ఎల్ల ప్పుడు నుండునది, రాత్రులు లేనిది అని భావము అనగా రత్నప్రభలచే నని తెలియవలయు.

క.

పుటభేదనవిప్రులు వా
క్పటిమను భుజగేంద్రుఁ గ్రించు -దు పరుపుచు శ్రుత్యు
త్కటభావముఁ బ్రకటింపఁగ
జట చిక్కుల గెల్చుటెంత సాత్యవతేయున్.

47

47. పుట...క్రిందుపరుచుట = ఓడించుట, అడుగునఁ బడునట్లు చేయుట అని అర్థాంతరము. జటచిక్కు = వేదపఠనావృత్తియందలి సంశయము. జడలయందలి చిక్కు అని అర్ధాంతరము.

సీ.

చదువుచో నలుదెస ల్వెదకని స్రష్టలు
                 పలుకుచో నడుగునఁ బడనిభోగి
వరు లిరుమూల నిల్వని ద్విజరాజులు
                 ధీసురాచార్యతఁ దేని గురులు
క్రమ మెక్కుడై యుగ్రగతి లేనివసుమతు
                 లొగి మేర నజడులౌ నుదధితతులు
సత్యోక్తి మారువేషము లేని ధర్ములు
                 పటుధృతి గండమేర్పడని యచలు


గీ.

లనఁగ జతురాస్యత నహీనతనుగళాని
ధిత్వమున విష్ణుపదసక్తిస్థిరత నూర్మి
కోన్మనస్థితి భీమాగ్రజన్మభావ
ధీరతల నొప్పుదురు ధరాదివిజు లచట.

48

48. ఇఱుమూల = రెండుకోణములతో లేక రెండువైపుల (ప్రాక్పశ్చిమభాగముల) థీన్ = బుద్ధిచే, ఉగ్రగతి = శివుడు అధిష్టించుట (త్రిపురహరణ కాలమందని) అజడులు = జడభావము లేనివారు (జడము = జలము ఇట లడల కభేదము) గండము = కొండపైనుండి భూకంపాదులచే దొర్లిన పెద్దరాతిగుండు. అపాయమని అర్థాంతరము. స్రష్టాదుల యందుండు స్వభావధర్మములైన నలుదెసలు చూచుట మొదలయినవానిచే వారియందు లోప మారోపింపబడుచున్నది. న్యూనాభేదరూపకాలంకారము. -చతురాస్యత = చతురవాగ్మిత్వము, చతుర్ముఖత్వము, అహీనత = అధికత్వము, శేషత్వము, కళానిధిత్వము, విద్యాయత్వము, కళలకు స్థాన మగుట. విష్ణుపదసక్తి = విష్ణుచరణసంయోగము, ఆకాశసంబంధము (బృహస్పతిపక్షమందు), స్థిత = ధైర్యము, చలింపమి (భూపక్షము), ఊర్మికోన్మనఃస్థితి = ఉంగరంబులు అనగా పవిత్రంబులయందు కోరిక యుండుట. తరంగంబులచే గర్వించి యుండుట, భీమాగ్రజన్మభోగము = శివబ్రాహ్మణత్వము, భీమునికి అన్న యగుట, ధీరత = విద్యత్వము, ధైర్యము.

క.

రాజులయి వచ్చు నృపుల ప
రాజుల విదళింతు రతిరయంబున బలు వా
రాజుల నపరాజుల నయ
రాజుల దరమౌనె యచట రాజులఁ బొగడన్.

49

49. రా... రాజులు = పంక్తులు, పరాజులు = గొప్పయుద్ధము, వారాజులు = వరుణులు, అపరాజులు = రెండవదశరథులు, నయరాజులు = నీతిచే ప్రకాశించువారు.

క.

కెంగేల శైలమెత్తి ర
నంగ నగు దురంతరావణ రమాధిపుల
న్సంగడము కరణి ధరణి భు
జాంగంబున నిలుపుదురు ధరాధిపతపనుల్.

50

50. సంగడంబు = సంక్తోలా. ఇది తరగతి రీతిగ నుండు గరడీ అనుభవవిశేషము. ధరాధిపతపనుల్ = రాజశ్రేష్టులు.

క.

కలనికి నర్హుఁడె రఘుకుల
తిలకునకు న్మేటిబంటు తెలిసె నటంచుం
దలఁచిరి భార్గవుఁ గినిసినఁ
గొలువునకుం దార్పలేరొకో పురిరాజుల్.

51

51. స్పష్టార్ధము.

క.

విశ్వమణిసంగ్రహణ శౌ
రి శ్వశురులు భోగశౌచరీతి తురాషా
డ్వైశ్వానరు లగుదురు ని
త్యైశ్వర్యకుబేరవిజయు లప్పురి వైశ్యుల్.

52

52. శౌరి శ్వశురులు= విష్ణుని మామలు అనగా సాగరులు.

క.

శ్రీవరనిలయులు వసువిస
రావితబాడబులు మింతు రచ్చటి బేరుల్
కావేరీవల్లభులనఁ
గా వేరేవారు సాటి గా రేరీతిన్.

53

53. శ్రీవరనిలయులు = లక్ష్మిచే గొప్పయిన గృహంబులు గలవారు. వసువిసరావితబాడబులు = ధనసమృద్ధిచే పోషింపబడ్డ బ్రాహ్మణులు గలవారు. కావేరీవల్లభులు = సాగరులు. వేరు + ఏవారు సాటిగారు = స్పష్టము. రత్నగాంభీర్యంబులచే అని తెలియవలయును..

సీ.

దినకరాత్మజ కల్గు దీర్చెఁగా కబలుండు
                 వేరువిత్తుగఁ బైరు విత్తినాఁడె
తల నేరు మోచెఁగా కలికనేత్రుడు కాల్వ
                 నిగిడించి పొలము దున్నించినాఁడె

రెండవదుంత లే కుండెఁగా కినసూతి
                 రొంపిలో దుక్కిచా ల్నింపినాఁడె
పగ్గ మగ్గలికచే పట్టెఁగా కప్పతి
                 గట్టిగా నొకయేఱుఁ గట్టినాఁడు


గీ.

నాఁడు నేడును దమ కీఁడు లేఁడటంచు
గొడ్డలాగుదు రొండొరు లొడ్డులేక
జెడ్డదుగమోముదొర టెంకిబొడ్డుదమ్మి
దొడ్డవేలుపు లడుగీను బిడ్డ లచట.

54

54. జెలుగు = జలోఛ్వాసంబు. వేరువిత్తుగ = మూలంబు నాటునటుల, దుంత = మహేషము, ఇనసూతి = కాలుడు, అప్పతి = వరుణుడు, గొడ్డలు = ప్రౌఢోక్తులు, బిఱుసుమాటలు, ఒడ్డు = సామ్యంబు. జెడ్డదుగమోముదొర = బ్రహ్మయొక్క, టెంకి = ఉనికిపట్టయిన, బొడ్డుదమ్మి = నాభికమలము గల, దొడ్డవేలుపు = విష్ణుదేవునియొక్క, అడుగీనుబిడ్డలు = పాదజులు = శూద్రులు.

క.

మాన్యబహువ్రీహియనం
ధన్యస్తవనంబు గన్నఁ దత్పురవరసౌ
జన్యచతుర్థాన్వయచయ
మన్యపదార్థప్రధాన మై యుండ దహా!

55

55. మాన్యబహువ్రీహి = మన్నింపఁదగ్గది బహువ్రీహిసమాసము గలది. ఇది శూద్రచయవిశేషణము. అన్యపదార్థప్రధాన మయ్యుండదు = ఇతరుల ద్రవ్యంబు ముఖ్యంబుగా గలది అయ్యుండదు. బహువ్రీహిసమాసము గలది కాదనుట. ఇది శూద్రచయవిశేషణము. విరోధాభాసాలంకారము.

క.

ఏరికి నెగ్గులు తేకూ
రూరికి మోచుకొని తిరుగు నొకముసలియు నే
డేరు గలిగి యొకయెద్దున
బోరు దిగంబరుఁడు సరియె పురి కాపులకున్.

56

56. ఏరికి = నాఁగటికి, ముసలి = వృద్ధుడు, బలరాములు ఏఱు = శిరస్సున గంగ.

సీ.

ఎత్తుమాయని పూవుటెత్తింత యెత్తించి
                 కక్ష నఖక్షతాంకంబుఁ జూచి
వెలయెంత యీమల్లికల కని పలికించి
                 గుత్తంపుమోవిప ల్లొత్తుఁ గాంచి
కొమ్ము పైకమ్ము లీకమ్మజాజుల కని
                 చూచుమిటారంపుఁజూపు దెలిసి
యడిగిన పైఁడి యీముడిపువ్వుల కొసంగ
                 నగునని వెసనగు మొగ మెఱింగి


గీ.

యొక్కఁ డిడుచోట నలుగురు రొక్క మిడిన
విటులఁ దెలుపుచుఁ దావుల విరుల సరుల
గూర్చి యమ్ముదు రవ్వీటఁ గులుకు గుబ్బ
జవ్వనపురాండ్రు పువ్వుల పువ్వుఁబోండ్లు.

57

57. ఎత్తుమా= పైకి పెట్టుమా, పూవుటెత్తు = పూదండ, పల్లొత్తు = దంతక్షతము, అడిగిన పైఁడి = అడిగి రొక్కము, ముడిపువ్వులు = వికంపని పువ్వులు.

శా.

కప్పుం గొప్పులచొప్పు గొప్పమెఱుఁగుం గందోయిడా ల్తేనియల్

చిప్పిల్ కప్రఁపుఁదావి మోవి యపరంజింబెక్కు లేఁజెక్కు బా
గొప్పుల్ గుప్పు పిఱుందుపెంపును విటవ్యూహంబు జొక్కింపఁగా
నప్పా! యప్పురిఁ జెప్ప నొప్పుదురు రూపాజీవికారత్నముల్.

58

58. ఆప్పా = ప్రశంశనార్థకము, రూపాజీవికారత్నములు = ఉత్తమవేశ్యలు.

సీ.

ఔరార! మధురాధరారుణ్యమే చాలు
                 బల్ల శ్రేణి సంపద హరింప
మజ్జారె! వేణికామైచక్యమే చాలు
                 నల భుజంగశ్రీల నపహరింప
భళిర! భుజాలతావిలసనంబే చాలు
                 గట్టిగా విటపాళి గట్టివైవ
నయ్యారె! వక్షోజహారిభావమె చాలుఁ
                 గామనశ్రీఫలాక్రమణ సేయ
ననఁగఁ బాటిల్లుఁ దనపాటి యైన సాటి
యేటి బోటిగములలోన సూటి నాటి
నాటి కవ్వీటిలో వేశవాటికావ
ధూటికాకోటి గుణమణీఝూటపేటి.

59

59. అరుణ్యము = ఎరుపు, పల్లవశ్రేణి = చిగుళ్ళ సమూహము. విటసమూహమని అర్థాంతరము. ఔరా = మజ్ఝారే మొదలైనవి ప్రశంసనార్థకములు. మైచక్యము = నలుపు, భుజంగశ్రీలు - కృష్ణసర్పశోభలు. విటుల భాగ్యములని అర్ధాంతరము. విటపాళి = వృక్షములపంక్తియని అర్ధాంతరము. హారిభావము = ఒప్పిదము. కామనశ్రీఫలాక్రమణ = సొగసైన మారేడుపండ్లను, అలుముట. (కాముకుల యైశ్వర్యలాభము నలుముట), ఏటిబోటిగములలోన = ఎటువంటి స్త్రీలలోను, నూటి = నిదానము. వాటివాటికి = అప్పటికప్పటికి, వేశవాటికా = వేశ్యలవీథి, ఝూట = సమూహము.

ఉ.

రౌతు మనం బెఱింగి జలరాశి చివుక్కున దాటి హుంక్రియా
జ్ఞాతత నాగు వాగె కుఱుసన్న ఘటింపదు సాటీ చుట్టుఁ గ
ద్దాతలఁ బెట్టునో యనుభయంబున శిక్షణవేళనుం గశా
ఘాతము లేక యుండు టెఱుంగంబడుఁ దత్పురి వాజిరాజికిన్.

60

60. వాగె కుఱుసన్న = కళ్లెమువలని చిన్నిసన్న. ఘటింపదు = పదయదు, సాటి = సమానాశ్వములు. చుట్టుగద్ద = చుట్టుపట్ల కలవు. ఆతలఁ బెట్టునో = కడగా నిల్పునేమో. శిక్షణవేళను = గతివిద్యావేళనైనను. ఎఱుఁగంబడు= తెలియంబడును.

సీ.

చరణవిన్యాసబంధురశిరోభారదృ
                 క్కర్ణుఁడు కంటికిఁ గలిక మడుగఁ
గర్ణచాలనపతత్కల్పద్రుకుపితేంద్రు
                 డపరాధి వని గాడ్పు నడ్డ పెట్ట
రద దశ న్మేరూద్ధరాజసావాప్తాభ్ర
                 తటనివారికి జటు ల్పటములందఁ
గర మెత్తి చల్లు శీకరపువెల్లిని జుక్కి
                 లుడుపబింబం బెక్కు నుడుప శంకఁ

గీ.

జటులబృంహితబధిరితాశాగజముల
కేల కడుపెద్దవిన్నప మిపుడు సేయ
నహిపతికిఁ దోఁడు కైయంచు నవని నొడలఁ
గరము వహియించు నవ్వీటికరటిఘటలు.

61

61. చరణ...దృక్కర్ణుఁడు = శేషుడు. ఏనుగుల పదవిన్యాసముచే భూమి దించుకొని పోవుచున్నందున శేషునికి శిరోభారము వచ్చి కంటికిఁ గలిక మడుగుచుండెనని భావము. ఈచరణమందుఁ బదవిన్యాసము ప్రశంసింపఁబడె. ఏనుఁగుచెవులవలనివాయువుచే వృక్షములు విరిగిపడిపోవుచున్నందున నింద్రుడు గాలిని నేరగానిగా నాటంకపఱచుచున్నాడు. దంతఘట్టనలచే మేరువునుండి పడుచున్న ధూళీసమూహమువల్లఁ కలుషములైన గంగోదకములను జటలువడియగట్టుచున్నాడు. ఉడుప = నక్షత్రపతి, తెప్ప, గజకర్ణములు, దంతఘట్టనలు, కరశీకరములు వర్ణింపబడె. ఈయేనుఁగుల ఘీంకారమునకు దిగ్గజములకుఁ జెవుడు పట్టెను. శిరోభారము గలశేషుడు చెవిటియేనుఁగుల సహాయమునకై వానికిఁ బెద్దమొఱ్ఱె లేల పెట్టవలె మేము లేమా యంచుఁ బట్టణగజములు తమదేహముపై భూమిని వహించుచున్నవి అనగాఁ బరాగము పైవేసికొనుచున్న వనుట.

సీ.

ధర కుంకుమాంకకంధర దాల్చికొన్న క
                 ట్టాణిపూసలకుత్తుకం టనంగ
గట్టువిల్తుడుఁ జడచుట్టు చుట్టుక నిల్పు
                 దైవపద్యానటత్తటిని యనఁగఁ
బవనుతో వాదంబు పచరించి హాటకా
                 చలము చుట్టున నాటు చక్రి యనఁగ
సూర్యపుటంపు బల్జో దంటఁగట్టిన
                 పట్టణాభిధయోధుదట్టి యనఁగ


గీ.

దేవపురలక్ష్మి కురువిందకోవక్రిందఁ
దార్చు కొండియ మొదటిపూదండ యనఁగ

సూటిగల దెంపు కోటాని శుద్ధసలిల
పరిఘ యొప్పారు నెప్పు డప్పురవరమున.

62

62. కట్టాణి = మౌక్తికవిశేషము, కుత్తుకంటు = స్త్రీలు మెడ మధరించు సుమంగళ్యలంకారవిశేషము. దైవపద్యా = ఆకాశము, చక్రి = శేషుఁడు, శేషునకును వాయువునకును గల్గిన బలతారతమ్యవివాదలో వాయువు మేరుపర్వతము నెగరఁగొట్టుటకుఁ చేయుప్రయత్నము నెరవేరకుండుటకు శేషుఁడు మేరువును జుట్టనేసెనని గాథ గలదు. ఇక్కడ బంగరుకోట మేరువుగను నగర్త శేషుఁడుగను జెప్పంబడెను. సూర్యసంపుటమను పెద్దయోఘ ప్రాకారమును స్పృశింపగా పట్టమనెడు యోధు కట్టిన కాసికోక యనునట్లు. సూటిగల = గుర్తుగలిగిన, కోటాని = కోటనానుకొని, పరిఘ = అగడ్త.

క.

ఆ వెలికడలి న్నగు పరి
ఘావారిధిఁ దత్పురంబుఁ గని చతురుండై
రావణపురి యామీఁదటఁ
గావించెనొ కాక విశ్వకర్మకు నగునే.

63

63. వెలికడలి = పాలసముద్రము, అగునె = శక్యమా.

క.

ఆపట్టణమున కీశ్వరుఁ
డై పాటీలు రాజహంసుఁ డతఁడు ప్రతాపా
టోపాహతకోపానత
భూపాయతధైర్యశౌర్యపుటభేదనుఁడై.

64

64. ప్రతా...నుఁడై= ప్రజాపాతిశయముచే గొట్టబడని కోపమునకు ననతు లైన రాజులయొక్క విస్తారమగు ధైర్యశౌర్యపుటమును భేదించినవాడై పాటిలునని యస్వయము.

శా.

ధాటీఘోటఖురాగ్రనిర్దళితగోత్రాధూళికాగంధచూ

ర్ణాటోపాళిపరిస్ఫురత్ప్రదితసర్వాశావధూటీకుచా
ఘాటాచ్ఛాచ్చదరాగశాటితసమాఖ్యావిక్రమప్రక్రమా
త్యాటీకాహితరాజహంసుడగు నాహా రాజహంసుం డిలన్.

65

65. దండాన్వయము. దండయాత్రయందు గుఱ్ఱాలడెక్కెలకొనలచేఁ పిండిగఁగొట్టఁబడిన భూపరాగమనెడు బుక్కాపొడియొక్క యతిశయముయొక్క వరుసలచేఁ బ్రకాశించునట్టియు, ప్రసిద్ధములగు సకలదిశలనెడు స్త్రీలకును (వారి) కుచంబుల పంక్తులకును (వరుఁగ) తెల్లచీరగను, నెర్రనిపైబట్టగను, జేయఁబడిన కీర్తిప్రతాపముల ప్రచారములయొక్క ప్రకాశమునకు నిరోధులైన చంద్రసూర్యులు గలవాఁడు.

గీ.

అబ్జదానత శుద్ధపక్షాప్తి విమల
మానసస్థితి నడవడి మహితకీర్తి
పరిచయంబున నాత్మభూభరణశక్తి
రాజహంస ప్రభావంబు రమణ గాంచు.

66

66. అబ్జదానత = చంద్రుని దాతృత్వమువంటి దాతృత్వము గలవాఁడనుట. పద్మములను ద్రుంచుట = ఈయర్ధమందు భావార్ధక తల్ ప్రత్యయము వ్యర్థమగుఁగాన నీపక్షమందును బహువ్రీహినే గ్రహింపదగు. శుద్ధపక్షాప్తి = నిర్దోషకక్ష్యాలంబనము, స్వచ్ఛమగు ఱెక్కలు గలుగుట, విమలమానసస్థితి = నిర్మలమనస్సు గలిగియుండుట - మానససరస్సున నుండుట. కీర్తి = యశస్సు, బురద = ఆత్మ, భూభరణము = తనదేశము భరించుట, బ్రహ్మను మోయుట. రాజహంస ప్రభావము = రాజ శ్రేష్ఠుని మహిమ, రాజహంసము = చంచు చరణము లెఱ్ఱగను దక్కినశరీరము తెల్లగను నుండు హంస.

క.

రసికాంబుజహంసుఁడు సా
హసికవతంసుండు రాజహంసుం డెపుడుని
వసుమతి యను సుదతీమణి
వసుమతిఁ గులకాంతగాఁగ వర్తిలుఁ గీర్తిన్.

67

67. వతంసుండు = అవతంసము = ఇట్లు వలగ్నము, అవలగ్నంబు మొ-

వ.

ఇవ్విధంబున సౌగంధికబాంధవకులీనసింధురంబు,
గంధసింధురసైంధవ ప్రియంభావుక భావుక భూ
మ్యంగనాభోగధురంధరుం డష్టైశ్వర్యశితికందరుం
డాభోగపురందరుండు, జీమూతజాతంబునకుఁ జాత
కంబునుంబోలెఁ దనూజాత జాతకంబునకు నెదురు
చూచుచుండె నంత నొక్కనాఁడు.

68

68. సౌగంధికబాంధవ = చంద్రుఁడు. జీమూతము = మేఘము.

సీ.

శూలిసంధ్యానాట్యకేళి మున్నూడఁ ద
                 న్నిన పదాంగద మన నినుఁడు గ్రుంకె
భ్రమరవిభ్రమరీతి నమరించు చెంగావి
                 కాసెనా సంధ్యాప్రకాశ మెసఁగె
శబ్దంబు గొనగొల్పు సజటాతటి న్యుద్ధ
                 జలకణంబులన జుక్కలు చెలంగె
మృడుఁడు తాళఁగలేక పుడమిపై నుమిసిన
                 గళ హలాహలమన గడిసెఁ దమము


గీ.

లీలమైఁ బాడ నటనకానీలలోహి
తుండు నిజభూతి రాణింప మండలమున

నుండునో నాఁగఁ దూరుపుకొండదండ
పాండురాకృతిఁ బొడసూపెఁ బాండుకరుఁడు.

69

69. పదాంగదము = అందె, ఇనుఁడు = సూర్యుడు. శివుఁడు ప్రదోషతాండవవేళ కాలు జాడించుచో నూడిపడ్డయందె యనునట్లు సూర్యుఁడు గ్రుంకెననుట. తేఁటి సుడివలె నమరించిన కాసె (నడుముదట్టి) యనునట్లు సంజెయొప్పె. శబ్దజతి గొనగొల్పుటకై శివజటపటలిని ఘూర్ణిల్లెడు గంగనుండి పైకి లేచిన జలబిందువులనురీతిఁ జుక్కలు వెలిసెను. శివుఁడు గొంతున నుంచుకొనలేక యమిసిన హాలాహల మనునట్లు చీకటి వ్యాపించెను. ప్రదోషతాండవవేళ శివుడు నిజైశ్వర్యమున రాణించునప్పుడు చంద్రుఁడు తనమండలమం దుండుటకో యనునట్టు తూర్పుకొండపై నొప్పెను.

క.

ఆ రాత్రి సముజ్వల మ
ణ్యారాత్రికుఁ డగుచు సప్రియకుఁడై క్రీడా
గారంబున శయనింపఁగ
గౌరవఖని యౌ తదీయకలకంఠి కలన్.

70

70. మణ్యారాత్రికలు = రత్నహారతులు. తదీయకలకంఠి = రాజహంసునిభార్య.

సీ.

లిబ్బుల జవరాలియబ్బ వల్లునిఁ జేసి
                 తనరెడు నడుగు కెందమ్మివాఁడు
సిరి యిల్లు మేల్కన జేసి జేజేలకు
                 వంటకంబికు కన్నుదంటవాఁడు
నెలదాల్పు నేవళంబులకునై వేల్పు బో
                 నమ్ము దెచ్చిన వారువమ్మువాఁడు
గొంతి మూఁడవపట్టి కోడలి నిండులే
                 కటిఁ గాచినట్టి చేకత్తివాఁడు

గీ.

కడలి బొడమిన నిగ్గు చొక్కంపుగెంపు
రొమ్మువాఁడు నెమలికుంచె సొమ్మువాఁడు
క్రీడిచేడియ సడి విడనాఁడువాఁడు
కొండకూటువ పగవాని కూర్మితోఁడు.

71

71. లిబ్బులజవరాలియబ్బ = సాగరుడు, వానిజామాతగాఁ జేసిన పాదపద్మముగలవాఁడు. నెలదాల్సు, నేవళంబులు = శివుని యాభరణంబులు, సర్పంబులు, వేల్పుబోనము= అమృతము, వారువము = గుఱ్ఱము అనగా గరుత్మంతుడు పూర్వము స్వర్గమునుండి యమృతము తెచ్చి వాసుక్యాదుల కిచ్చి తనతల్లిని దాస్యమునుండి తప్పించెను. గొంతి మూఁడవపట్టి కోడలు = ఉత్తర. కొండకూటువ పగవాఁడు = ఇంద్రుడు.

సీ.

వలకంటి యెండకై వనధిజాతకులై జ
                 యంతివట్టిన హొయలఱిగె యనఁగ
మస్తపంబోదరగ్రస్తతాపహరణై
                 కాంతభాస్వరపుష్పవంతు లనఁగ
హంస కాశ్రితరాజహంసంబున కొసంగు
                 లీలార్ధమృదులమృణాల మనఁగ
చందనద్రుమమధ్యసక్తాహివిటపాళి
                 భాగభాగ్బహురత్నభోగ మనఁగ


గీ.

రొమ్ముపై మచ్చయరియుఁ జిందమ్ము గదయు
నడుముచుట్టు వెన్నంటి కుడిభుజమున
వాలి చనుమొన నటియించు చేల పసిఁడి
చెరగు మెరు గార వచ్చి లక్ష్మీధవుండు.

72

72. ఈ పద్యమున శ్రీవత్సము, చక్రశంఖములు, గద, స్వర్ణచేలము ఇవి వరుసగ వర్ణింపబడెను. వలకంటి యెండ = సూర్యతాపము, హొయలఱిగె = ఒయారపుగొడుగు. మస్తపంబోదరు లనఁగా రాహుకేతువులు (వీరిని) గ్రస్త = గ్రసించిన, కత్తృర్థక కర్తృప్రత్యయము. తాపవారకులగునట్టివారు, మనోహరులై ప్రకాశించునట్టియు, చంద్రసూర్యులు, చక్రశంఖములు తమోగ్రహములను మ్రింగునట్టి, తాపకరము గానట్టి, సర్వదా ప్రకాశించునట్టి సూర్యచంద్రు లనుట. పుష్పవంతులు = సూర్యచంద్రులు, గద తామరతూడుగ నభివర్ణింపబడెను. అందెపైఁ జెక్కిన రాజహంసకు నిచ్చు తూఁటిని బోలి గద యుండె ననుట. పసిఁడిచేలచెరగు, చందన... ...భోగము = శ్రీగంధవృక్షము నడుమును జుట్టిన సర్పముయొక్క శాఖాపంక్తిభాగభాక్కగు బహురత్నయుక్తఫణమువలె నుండెను.

శా.

ఛాయల్ చేరిన జాళువామొసలివాచౌకట్లు లేజెక్కులన్
సాయంకాలదినేంద్రమండలము గుందన్ జేయ గాంగేయకౌ
శేయం బాయతకాయతోయదముపై చిందుల్ గొనన్ రేవతీ
దాయాదుం డల రాజరాజముఖిచెంత న్నిల్చి యంతన్ దయన్.

73

73. ఛాయల్ .....ట్లు, ఛాయల్ దేరిన = వన్నెమించిన, జాళువా = బంగారుతోఁ జేయఁబడిన, మొసలివా = మకరముఖాకృతి గల, చౌకట్లు = కుండలములు, సాయంకాల, దినేంద్ర, మండలము = అస్తమయసూర్యమండలముసు, గాంగేయకౌశేయము =సువర్ణాంబరము, కాయతోయదము = దేహ మనెడు మేఘము, రేవతీదాయాదుండు = బలరామునకు బాలివాఁడు, రాజరాజముఖి = రాజకాంత.

క.

సంతానార్థిని యువతికి
సంతానఫలం బొసంగి సంతతజనతా
చింతాసంతాపహరణ
చింతామణి విష్ణు డసురజిష్ణుం డరిగెన్.

74

74. సంతానార్థిని = సంతానమును కాంక్షించు, అసురజిష్ణుండు = రాక్షసులను జయించినవాడు.

గీ.

అంత మాగధవైతాళికాతతిమంజు
లారవంబుల మేల్కని హరి వరంపుఁ
బెంపునఁ దదాస్యకళ హెచ్చి సొంపు మీఱు
ననుచు మును జాఱెనా నెల యపుడు క్రుంకె.

75

76. మాగధ...... రవంబుల, మాగధ = భట్టువాండ్రయు, వైతాళిక = మేల్కొలుపులవాండ్రయు అతిమనోహరములయిన స్వరములచే, తదాస్యకళ = రాజు భార్య యొక్క ముఖకళ, మునుజరెనాన్ = ముందుగనే జారెనో యనునటుల. నెల = చంద్రుడు.

విష్ణువరమహిమచే రాజపత్నీముఖకళ హెచ్చునని తలంచి చంపుడు దిగజారెనో యనునటుల నస్తమించెను.

గీ..

చుక్కరాయల్లు దొరకేళి మక్కువలన
జొక్కు వారును చుక్కనాఁ జుక్క వొడిచెఁ
దెల్ల దీపంబుగా బ్రాక్సతీముఖంబు
తెల్లవారఁగఁ దూరుపు తెల్లవారె.

76

76, చుక్కరాయల్లు......మక్కువలన = మోహములచేతనే, ఉచుక్కునా = నిరసింపఁగా.

సీ.

శ్రమ పరస్పరపరిరంభజృంభణసంభ్ర
                 మమున నిద్రించె దంపతిగణంబు
సంకేతతలనిశాతకీతరతలాప్తిఁ
                 జనుదెంచె నిండ్లకు జారసమితి
గణిగాశిరోమణి మణితాబ్ధి దేలి వ
                 చ్చె ముసుం గెసఁగఁ బ్రతిష్ఠిథితజనంబు
తపనోదయమిషనాలపనోద్ధతుల నిండ్లు
                 వెడలఁద్రోచె విటాళి వేశ్యమాత


..

-

గీ.

సంభవించెఁ గచాకచీసంగరంబు
చక్కఁగా వేగ దిక్కులఁ జాటనేఁడు
దండహతు లొదనెను వెల తలిరుబోండ్ల
తల్లులకుఁ దూర్పు తెలతెలల్ దాయు నపుడు.

77

77. శ్రమపరిశ్రమ... సంభ్రరమమున = అలయికతో కూడిన యన్యోన్యాలింగనాతిశయమువలని సంతోషముచే. సంకేత... ప్తిన్ = సంకేతస్థానములనుండి నిశాప్రతిబంధకాభావస్థలముయొక్క ప్రాప్తిచే ప్రతిష్ఠితజనంబు = మర్యాదవంతులు, తపనోదయమిషన్ = సూర్యోదయపునెపముచే. అలపనోద్ధతులన్ = చురుకయిన మాటలతో. కచాకచీసంగరంబు = జుట్ల జుట్లు పట్టుకొని చేయుపోరు. ఒకచోటునకే తటస్థించి వెలుపలికి వెడలింపఁబడ్డ విటులు పోట్లాడుచుండిరనుట. దండహతులు = కఱ్ఱదెబ్బలు.

ఉ.

చల్లనితావి నెల్లెడలఁ జల్లఁగఁ దెమ్మెర లెల్లఁ బెల్లుగా
హల్లకము ల్సనిద్రకములై పొరలం జలజాతజాలముల్
మొల్లమి నుల్లసిల్లఁ దమముం దమ ముందటిచోటు కేగగా
బల్లునఁ దెల్లవారె సుమభల్లరణార్థుల గుండె ఝల్లనన్.

78

78. హల్లకములు = ఎఱ్ఱగలువలు. సుమభల్లరణారిథులు = రత్యపేక్షకులు.

క.

హరిదశ్వయాత్ర కమరే
శ్వరదిగ్గజకుంభపఙ్క్తిసమయభటాగ్రే
సరుఁ డెత్తు కెంపుడాలన
నరుణపుడా లడరెఁ బ్రాచి నప్పటివేళన్.

79

79. హరిదశ్వయాత్రకు = సూర్యునియాత్రకు. అమరే...క్తిన్ = ఐరావతకుంభస్థలిమీఁద అసమయభటాగ్రేసరుఁడు = కాలమనెడు భటశ్రేష్ఠుఁడు. కెంపుడాలు = ఎఱ్ఱని జెండా, అరుణఁపుడాలు = ఎఱ్ఱకాంతి.

క.

తమ్ములదొర కైరవజా
తమ్ములచెఱ చక్రసంయుతమ్ములకొఱ భూ
తమ్ములతొర యాగమకుం
తమ్ములయొఱ కిరణధనుఁడు తపనుఁడు పొడమెన్.

80

80. చెఱ =నిర్బంధము. చక్రసంయుతమ్ములకొఱ = చక్రవాకదంపతులయక్కఱ, భూతమ్ములతొర = పిశాచములకు వేగిరింపు. సూర్యోదయము పిశాచములకు నిర్బంధమనుట. ఆగమకుంతమ్ములయొఱ = వేదములనెడు బల్లెములకు గూడు. త్రయీమూర్తి యగుటచేతనని గ్రహించునది. కిరణధనుఁడు = సూర్యుఁడు (కిరణములే ధనముగాఁ గలవాఁడు).

క.

అంతకయె మున్ను కాంతయు
నెంతయు మేల్కని మురారిహృదయగతోద్య
త్సంతోషబాష్పకళికా
క్రాంతనిరంతరితపులకగండయుగళయై.

81

81. అంతకయె = స్పష్టార్ధము.

సీ.

అత్యాదరమున నాదిత్యావని రుహంబు
                 సత్య కిచ్చిన నిత్యసత్యఘనుఁడు
కృపఁ దారసిలు చూడ్కి ద్రుపదాత్మభవనప
                 త్రపదొర నీని తద్విపదరాతి
యుత్తరనృత్తలోకోత్తరతసుజాతు
                 నొత్తరం జేయు నమత్తరతుఁడు

కల్యాత్తగాత్ర నహల్యాంబురుహనేత్ర
                 గల్యాణిఁ జేయు నైర్మల్యశాలి


గీ.

యల యశోదాకిశోరకం బాసుభద్ర
కలికి సైదోడు నాపాల గలిగె నేఁడు
మమ్మరే యని పులకించి మందయాన
తుందిలానందకందళికంద మయ్యె.

82

82. సత్యభామకు కల్పవృక్షము తెచ్చియిచ్చినవాఁడు, ద్రౌపదికి నవమానము తప్పించినవాఁడు. (వస్త్రాపహరణమందు) అఱన్ = హరింపన్, పరిక్షిత్తును గాపాడినవాఁడు. కల్యాతగాత్ర = దోషగ్రస్తశరీరము మమ్మరే = ఆశ్చర్యార్థకము. తుందిలానందకందళికందము = బలిసిన సంతోషపుమొక్కకు దుంప.

శా.

అబ్జాతప్రభవాదివంద్యహృదయాధ్యాహా లసాధ్యేతరా
కుబ్జాకార మహత్త్వసత్వకలనా కుంఠీకృతాస్తోక కా
కుబ్జాగ్రద్గజశంస కంస కరటిక్షోభోగ్రబాహార్గళా
కుచానామనికుబ్జపాణి నయనాంకూర ద్భుజంగాగ్రణీ.

83

83. హృదయాధ్యాహాలసాధ్యేతరా = మనస్సుచే నధ్యాహరించుట కసాధ్యుఁడా, మానసాగోచరుఁ డనుట, కుట్టాకార = వామనస్వరూపుఁడా, మహత్వ ... శంస... మహిమ యొక్క, బలక్రమముచే వ్యర్ధపరచఁబడనివియు, నధికమైనట్టియు, గజేంద్రుని స్తుతిగలవాఁడా. అనఁగా గజేంద్రునిఁ గాపాడె ననుట. (కకుబ్జాగ్రద్గజస్యాపతంయంపుమాన్ - కాకుబ్జాగ్రద్గజః - తస్యశంపాయస్యతి విగ్రహః) కులా......గ్రణీ = కుబ్జయను పేరుగల మఱుఁగుజ్జుదానియొక్క నేత్రముల కంకురించు వీటరాయుఁడా, అనఁగా త్రివక్రను అవక్రను జేసి దాని యిష్టము తీర్చెననుట.

క.

నందకధర యభినందిత
నందకటాక్షా రమాంగనామణిహృదయా
నందనచందనయానక
దుందుభి నందన విధూత దుందుభిదేహా.

84

84. నందకధర = స్పష్టము.

ఉత్సాహము.

మందరాగనిత్యధృత్యమందరాగ దానపౌ
రందరాగ వాగ్గళన్మరందరాజిభారతీ
కందరాజిశోభినాభికందరా ముకుంద గో
విందరాజినందితారవిందరాజితేక్షణా.

85
85. మంద... రాగ = మందరశైలమును నిల్కడగా ధరించుటయం దధికాపేక్ష గలవాఁడా. దాన.. రాగ = దానకల్పకమా, వాగ్గళ... భారతీ - వాక్కు నుండి బహిర్గతమగు తేనెసోనగల వేదములు గలవాఁడా. కంద...కందరా - మూలాంకురసమూహముచేఁ బ్రకాశించునాభిబిలము గలవాఁడా. ముకుందా - మోక్షమిచ్చువాఁడా. గోవిం...క్షణా - దిక్పాలగణమును సంతోషింపఁజేయునట్టి పద్మమువంటి ప్రకాశించు కన్నులు గలవాఁడా.

గద్య
ఇది శ్రీమద్రామభద్రభజనముద్ర కవిపట్టభద్ర కాద్రవే
యాధిపవరసమాగతసరససారస్వతలహరీపరిపాక
కాకమానిమూర్తిప్రబోధబుధకవిసార్వభౌమ
పౌత్ర రామలింగభట్టపుత్ర కౌండిన్యగోత్ర
భాగధేయ మూర్తినామధేయప్రణీ
తంబైన రాజవాహనవిజయం
బను మహా ప్రబంధంబునందుఁ
బ్రథమాశ్వాసము.