శ్రీవేంకటేశ్వరస్తుతిరత్నమాల 73 గా 1 నోరు న్నె_త్తియు మొత్తుకొన్నఁ బలుక న్నోరున్న దేవళ్లు ਠੰ నేరు న్నీ చొకరుండుదక్కఁ గలిలో, నీలాటి నీదర్శనం చారం జేసితి మున్నొకష్టు, మఱియిస్థానాటికీ నాఁడునీ قہ۔) సా రేనారయఁ గల్లితికా సుకృతినై_ స్వామీ ! వృషాద్రీశ్వరా. శా ! నేనె నీ శుభ దర్శనమ్మునకు రా నేలేను గంగాధర سس - سده శ్రీనాథుండటు "షష్టిప్పూర్తి " యనిపిల్చె న్నన్నుఁ, దత్కారణం 2. నాకబ్బెను నీదుడర్శనము దేవా ! నేఁటిపన్నెమ్ము నం さ నొక్కండునె కాదతండు గలఁడంచే విన్నవింతుం బ్రభూ. మu వెనుకకా శ్రీచెలికాని గోపవిభుతో విచ్చేసి నీపుణ్య ద ర్శనముం జేసితి మేను దిర్పతియు గోత్రమ్మం ప్రులన్మెట్టి నేఁ డనఘూ ! దంటుకులుండు సుబ్బనవధాన్యగ్రేసరుం డంబ్రు ఘ ట్టిన దోషం బది లేనిఫక్కి నిటు కొండక్టా- శ్రేర్చెనో దేవరా. మI సతితో నీదగు దర్శనంబొనరుపణా శక్తుండఁ గానైతి, నా మతికి డా దై ర్యము గల్లచయ్యె క్షమియింపకా వేడికొంచుంటి వృ ᏑY سبسQ ద్దత నానాఁటికి హెచ్చియుకా దుద కెటో దైర్యమ్ముచేకూరె, వ انتها -سیسن) لسرما చ్చితిఁ బుత్రుల్ వెనువెంటరా నినుఁ గనకా శ్రీవేంకటేశప్రభూ. మu ఎపుడేధాగ్యము చేకుఱకా వలెనొ నీకేకాక మాబోటి మూ ర్థపుఁ గీటమ్ముల కెట్లుగోచరమగుం? గైకొమ్లు నా మొప్త, లె ల్లపుడు న్నీదరి సున్నయట్లగనె నన్నాత్మీయుగా నెంచి నీ కృపకుం బాత్రునిగా నొనర్పుమని ప్రార్ధింతుకా వృషాద్రీశ్వరా.
