శ్రీవేంకటేశ్వరస్తుతిరత్నమాల 13
లంఘనోన్ముఖుఁ డైన జంఘాలుఁ డొక్కరుం
డిమ్మహీవలయంబు నెంత గడుచు
గీ|| నట్టిదయ స్టో యనంతకల్యాణగుణస
మృద్ధుఁ డగు నిన్ను ననుబోఁటి యెంత పొగడు
నెంతమాత్రయుఁ బొగడుట కేది యెఱుక ?
యెఱుక నేఁ డిఁకఁ గలుగునే ? యీశ్వరేశ !
చ|| తొలుదెసవేల్పమానికపుఁదోరపుఁగాంతికి మేలుబంతి క్రొ
మ్మొలక మొయిళ్లవన్నియల మొల్ల మికిందగుపుట్టినిల్ల గుం
పులుగొనుతోరపుంబసిమిబూమియచూపవిడంబనంబు నీ
బలితపు మేనిచాయ కను(బండవు నా కొనరించె నచ్యుతా !
చ|| అసుజలవర్గమం జలరుహంబులు నీశ్వర ! తారు శారదో
ల్లసనముఁ బూని యైన నవిలంఘ్యతమఃకృతమీలనంబు రా
జనవృతి కల్మి యందలి ప్రసాదము నొందక యుండు నట్టి నీ
యసమపదాబ్దయుగ్మ మలరారెడు మూమక మానసంబునకా.
చ|| సురనదికం పెఁ దార తొలుచూలుసుమీ యని యెల్ల వారికిన్
జిరతరధాళధళ్యమునఁ జెప్పక చెప్పెడు భంగి బొల్చునీ
చరణబినప్రసూననఖచంద్రమరీచులు పర్వి నామదిం
దొరలు తమంబు వోనడిచెఁ దోయరుహోత్పల బంధులోచనా !
చ|| సిరియను ధాత్రియుకా శయకుశేశయయుగ్మములం బ్రవీణలై
సరసత నొత్తుచోఁ బొదలి సంకులముత్పులకాంకురావళుల్
బెరసిన యప్ప డీమెఱుగుఁబిక్కలు నిక్కము దాల్ప కుండునే
యుదగశయాన ! పాదకమలోచితకంటకనాళ భావముకా ?
