అయితే నాదౌ సౌమ్యము క్షయమున వసియించే వానిలోన లోపింపదు.
ఆ అలసని కన్నులలో ప్రశ్నలకే కనుగొంటూ
నా చుట్టూ కట్టుకొంటి నాణ్యమైన కుడ్యమ్మును. యొకటి
దూరంగా, దూరంగా త్రోసివైచి నా రక్షల
వాత్యావళి చండంగా అతిశక్తితో వచ్చినది. అరుదెంచెను
అయితే నే ప్రస్తుతమ్ము ఆ స్థితి నెటో అధిగమింప
శక్తినొందినాననుచును (నంటూ) స్థిరతరముగ భావింతును
ఛిన్నాభిన్నత నొందక నా మది తగినంత దృఢము
గాగస్థిరత నార్జించెను నా ఇంద్రియములు నీసా
మీప్యపు తావులకిపుడును రంధ్రాలైపోతున్నా
నా జీవితమును నెంతగ (దుష్ట) వికృతమ్మొనరించినావొ
అవగతయ్యెనె నీకు?
నిన్ను మరల కలిసెడి అనుభూతిని నే పొందననుచు
శాంత్యాచ్ఛాదన నాత్మను కప్పుకొన్న దృఢమౌ నా ఏకాంతత వేడుకొనును
అనువాదము: వనితా కిరణ పనాల్కర్
(సండే క్రానికల్, జూన్ 1, 86)
________________________________________________________________________________________
గేయ కవితలు'’’
437