పుట:Vavilala Somayajulu Sahityam-1.pdf/436

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

యోజనలు


అంతా అయిపోయినదిట అస్తమించినావిచ్చట.
శూన్యం నా అంతరాన చుట్టూ ఘన సుస్వనము
కాలము నా స్తబ్ధాంగుళి జాలము ద్వారా జారెను
నా శీతల చిబుకమ్ముల చల్లని చుట్టునున్న నిస్తబ్ధత
ప్రణయ కృతజ్ఞతలెన్నో గుసగుసలాడుతు సృజించె
లోకఛిన్నాభిన్నత చెవుడు పడెను శ్రవణమ్ములు
నా చుట్టును నున్న కాలశూన్య ధూళి ధ్వంసాలతో
జగమంతా దాని ఐక్య సంపద కోల్పోయినది
ఈ విధ్వంసాలల్లో తారాతేజము వీడిన
వడలిన కన్నులు కలిగిన ముఖములెన్నో చూచాను
చిరునవ్వుల పెదవులు
తము కలుపమనే కాంక్షలతో అర్థించుట చూచినాను
వారందరు నా వలెనే వారి జీవితాలును సం
ఘటనలు నా ప్రస్తుతంతో భయపెట్టగ నా భావిని
వర్తిస్తున్నవి దృఢముగ ప్రతిబింబిస్తున్న నన్ను వానిలోన చూస్తున్నా
వాని పతన సౌమ్యమ్ములు నామశూన్య భీషణతతో
వ్యధనెట్టుచు నింపివేయు
నేను వారి ఉత్విస్తృత కరతలాలనుంచి ఎట్లో
అనుపాతన పొందినాను.
ఎగతాళిని చేస్తువారు - వాడినవీ, దుఃఖోపే
తాలు వాని నిరీక్షణలు నిందిస్తవి ఘనముగ నను

________________________________________________________________________________________

436

వావిలాల సోమయాజులు