ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
42
వాసిష్ఠరామాయణము
* లీలో పాఖ్యానము *
కమనీయ సామ్రాజ్య - కలితుఁ డనంగ
నమరెడు పద్మకుఁ - డను మహీపతికి
నలర భార్యామణి - యైనట్టి లీల
వలనొప్పఁగా సర - స్వతినిఁ బెక్కేండ్లు
కడఁక నుపాసింపఁ - గా వాణి వచ్చి
పొడసూప, లీల తె - ప్పున లేచిమ్రొక్కి
వినుతులు పెక్కు గా - వింప, నవ్వాణి
'వనిత! నీ కిపు డేమి - వర మిత్తు' ననఁగ
నీ లీల పలికె 'నా - కన్న ముందుగను
తాలిమి లేక నా - ధవుఁ డొకవేళ 900
[1]దెప్పునఁ గాల గ - తినిఁ జెందెనేని
యొప్పి నాయింట [2]జీ - వుం డుండు నట్టి
వర మీయు, మదిగాక - వరుఁడు దేహంబు
దొరఁగిన తఱి నాకుఁ - దోడుగా నీవు
వచ్చి నాపతిఁ బ్రోవ - వలె' నన్న వాణి
మెచ్చి యిట్లనియె 'నో - మెలఁత! నీవిభుఁడు
తనువు వీడిన వేళఁ - దడయ కా క్షణమె
పనిఁబూని సుమమంట - పంబుఁ గల్పించి,
యందు నీ పతి నుంచి - యపుడె పుష్పములఁ
బొందుగాఁ బైనఁ గప్పుము, దానఁ దనువు 910
