ఆదిప్రకరణము
29
అమలిన మోక్షగృ-హద్వారమందు
శమము, విచారంబు, - సంతోష, మలఘు
సాధు సాంగత్య మెం-చంగ నీ నాల్గు
బోధకారకములై - పొసఁగు పాలకులు
అందు శమం బెట్టి - దన్నఁ జెప్పెదను
పొందుగా విను రామ - భూపాల! పరులు590
తనుఁ దిట్టి నప్పుడు-తా వారిమీఁద
నొనర నల్గక తిట్ట-కుండుటే శమము,
అట్టి నిర్మలశమం - బతిశయంబుగను
బుట్టి సంతోషముల్ - పొందించుఁ గనుక
సకల దుఃఖహరంబు - శాంతగుణంబు,
ప్రకట మోక్షద్వార - పాలుండు గాన
నందరి కన్న శాంతాత్ముఁడే ధన్యుఁ,
డిందుకు సందియం - బించుక లేదు,600
అల విచారం బెట్టి దన్నఁ జెప్పెదను.
పొలపొంద శాస్త్రావ - బోధచేఁ బ్రబలి
ఖ్యాతిగాఁ బూర్ణమై - ఘనమైన బుద్ధి
చేతఁ గారణమును - స్థిరముగా నెఱిఁగి
ధర నటువలెఁ జేయఁ -దగు పనులెల్ల
పరుఁడు తానై సేయ - బద్ధుడు కాడు.
తిమిరమం దణఁగదు - దీపప్రకాశ,
మమరఁ గల్గిన పుట్ట - దడ్డంబు లేక
యెంతటి మఱుఁగైన - నెదురుగాఁ జూచి
సంతోషమిచ్చు విచార -సద్దృష్టి,
