ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
14
వాసిష్ఠరామాయణము
దరలి తాఁ బోయినఁ దనయు, లిల్లాలు
వెఱవక యెట్లు జీ-వింతురో?' యనుచుఁ
జింతింపుచుండఁగాఁ-జేరువై మొనసి
యంతకాలము రాఁగ-నఁట మృత్యుదేవి
కనులకుఁ బొడగట్టఁ-గా; భీతి నొంది
తనుఁ దానె మఱువఁగా-దండికింకరులు
స్థూలమందుండిన-సూక్ష్మదేహమును
కాల పాశంబుతోఁ-గట్టి కొంపోయి,
మొనసి యా కాలుని-ముందర నిడఁగఁ,
గని యముఁ డా పాప-కర్మి నచ్చోట270
నారసి నిజకింక-రాళి కొప్పించి,
కాఱించి బహు నార-కంబులలోను
బడవైచి కొన్నాళ్లు-బాధించి, చాల
బడలించి, యట పుణ్య-ఫల మొక కొంత
గలిగియుండినను సు-ఖంబు నొందించి,
బలములై తగు పుణ్య-పాప శేషముల
తోడ ధారుణి మీఁదఁ-ద్రోయింప, మగుడి
వాఁడు దిగంబడి, -వాయుమార్గమున
జలదంబులోఁ జేరి-జలరూప మొంది,
మొలచు సస్యములందు-ముందుగాఁ జెంది,280
పటిమతో బీజరూ-పముల ధరించి,
యటమీఁదఁ దానన్న-మై పూర్వఋణము
గలిగిన పూరుషు-గర్భంబు సొచ్చి,
యల వీర్య రూపమై-యతివగర్భమునఁ
