పంచమప్రకరణము
301
నజ్ఞాను లూరకె - యడలుచుండుదురు;
ప్రాజ్ఞు లందుకు దుఃఖ-పడ; రావిధమున
ఘటమఠాదులు చెడఁ-గా లోన నుండు
నటువంటి యాకాశ - మణఁగని మాడ్కి
దేహముల్ వరుసగాఁ - దెగిపోవుచున్న
దేహి నిర్లేపుఁడై - ధీరత నుండుఁ; 170
గావున శాంతం, బ-ఖండ, మద్వయము,
భావనాతీత మా-బ్రహ్మ మంతయును
నీవె యనుచు నెంచి - నీటుగా నాత్మ
భావింపు మోరామ-భద్ర! సంసార
విరహితుఁడై భేద - విభ్రాంతి మఱచి,
నెరసి బ్రహ్మంబు తా-నే నని చూచు
పురుషునకును లభించు - బుద్ధి విశ్రాంతి,
యరయఁగా నతఁడె మ-హా కర్త యగును;
అది యెటువలె నన్న - నఖిలచింతలను
మదిలో విసర్జించి - మాయాబ్ది దాఁటి 180
కొదుకక చిన్మాత్ర - కోటరపదవి
విదితంబుగాఁ బొంది - వేద్య నిర్ముక్త
నిరతసంవిత్తత్త్వ - నిష్ఠ నేమఱక
యెఱుకనే భావింపు, - మెల్ల దిక్కులను
వెలయుశబ్దములను - వినను, శీతోష్ణ
ముల నెఱుంగను, రూప-ములను గన్గొనను,
గోరి షడ్రసములఁ - గొ-------- దముల
మూరుకొనను యోగ్య-ముగ ---------తెలివి
