చతుర్ధప్రకరణము
241
బొడమింప, నెట్టి నే-ర్పున దానిఁ గొట్టి
పడవైతు?' ననఁగ నా - భక్తునిఁ జూచి
తిరమైన దయతోడఁ ద్రితలుఁడిట్లనియె:
'ధరణీశ! నీవు చి-త్తంబు నడంచి, 900
సకలంబు వర్ణించి - శాంతి వహించి,
యకలంక హృదయుండ-వై, భీతి విడిచి,
తలకొని యీషణ - త్రయమును గెల్చి,
యలరు నింద్రియమనో-హంకారములకు
శత్రుండవై, శాంతి - శమదమంబులకు
మిత్రుండవై, మాస -మీపంబు నకును
రాక, యేవేళఁ బ-రస్వరూపంబు
వేకాగ్రబుద్దీతో - నెపుడు చూచుచును,
బొరిఁ జిత్తవిశ్రాంతిఁ - బొందిన దనుక
నరయ భిక్షాహారి-వై, దీనదశను 910
పాంది నిస్పృహుఁడవై - భూమి పైఁ దిరుగు;
మందుచే ముక్తుండ - వయ్యెద' వంచుఁ
ద్రితలుఁ డీగతి నుప-దేశించినట్టి
యతులితోక్తులు విని - యా భగీరథుఁడు
ఆ మీఁద నిజరాజ్య మంతయు విడిచి,
కామాది శత్రు వ-ర్గమును బోనడఁచి,
సర్వసన్న్యాసభా - స్వర నిష్ఠఁ బూని,
సర్వదేశములందు - సంచరింపుచును,
భిక్షాశనుండై, య-భేదభావమున
నక్షీణవిశ్రాంతి - ననుభవింపుచును, 920
