143
తృతీయప్రకరణము
హరి దిశల ఘూర్జిల్ల - నలఘు శంఖంబు
పొరిఁబొరివరుసగాఁ - బూరింపు చుండె:
సరసమై శ్రీ స్వామి - శంఖారవంబు
విరివిగాఁ బ్రహ్లాదు - వీనులలోనఁ
జొచ్చి మేల్కొల్పఁగా - సూక్ష్మలక్ష్యంబు
నచ్చట విడిచి, ప్ర - హ్లాదుండు చక్రి
చాలఁ బూరించెడి - శంఖారవంబు
మేలిమిగా విని - మేఘనాదంబు400
విని చొక్కు ఘనకేకి - విధమునఁ జొక్కి,
ఘనుఁడైన హరి నర - గన్నులఁ జూచి,
యప్పటికైన దే - హస్మరణంబు
తెప్పున రాకున్నఁ - దెలిసి మాధవుఁడు
తనలోనె నగుచు న - త్తఱినిఁ బ్రహ్లాదు
కనుదోయి నిమురుచుఁ - గరుణ నిట్లనియె:
'ఇదియేమి బాలక? - యేను నిన్నిందుఁ
బదపడి పిలిచినఁ - బలుక కున్నావు'
ననుఁ జూడు ననుఁ జూడు - నాదిక్కుఁ జూడు'
మని బుజ్జగింపఁ, బ్ర - హ్లాదుండు కనులు410
చక్కఁగాఁ దెఱచి యా - స్వామినిఁ జూచి,
మ్రొక్కి, కరంబులు - మొగిచినిల్చినను,
సంతోషమునఁ జూచి - చక్రాయుధుండు
వింతగా నతనిఁ దా - వీక్షించి పలికె:
'దనుజనాయక! నీవు - తనువు నలంపఁ
బనిలేదు, నీ వతి - ప్రజ్ఞ ప్రదీపింపఁ
