144
వాసిష్ఠరామాయణము
బట్ట భద్రుండవై - పాతాళ లోక
మిట్టట్టు చెదరిపో - కేలుచునుండు!
గతనేయ హేయ సం - కల్పుఁడ వగుచు
హిత మొప్పు నిన్ను నీ - వెఱిఁగిన వెనుక 420
నీమేను కలిమిలే - మెంత మాత్రంబు?
కామాది శత్రువ - ర్గంబు నణంచి,
నీవు జీవన్ముక్తి- నియతినిఁ దనువు
తో విమలుండవై - తుదముట్టఁగాను
నరమర లేక క - ల్పాంత పర్యంత
మిరవొంద నీ రాజ్య - మేలుచునుండు!
మిను లొక్క మాటు ప - న్నిద్దఱుఁ బొడమ,
రనుపమ శైలంబు - లణఁగ వొక్కటను,
జగము లన్నియు నొక్క - సమయంబునంద
పొగిలి నశింపవు - పుణ్యాత్మ! నీవు 440
ఘటము నింత నలంపఁ - గారణం బేమి?
ఇట మీఁద విషయంబు, - లింద్రియంబులును
జొరఁబడి వేధించు - సుఖదుఃఖములును,
గర మనురాగంబు, - కర్మవాసనలు.
నిరతంబు బొంకించి - ని న్నంటకుండు
వరము లిచ్చితి లెమ్ము - వత్స! నీ వింక,
అళుకుచు మూఢుండ - వని తనుఁ దాను
తెలియక యూరకే - దీనుండ ననుచుఁ
బామరుండగు వాఁడు - బ్రతుకుట కన్న
భూమి మీఁద నణంగి - పోవుట లెస్స; 440
