118
వాసిష్ఠరామాయణము
దనయుని మన్నించి - దాశూరుఁ డనియె:
'విను మా యనంతంబు - విమల, మద్వయము
ననఁదగు పరమాత్మ - కాదికాలమున
జననమైనట్టి సం - సారోన్ముఖతయె
అవిరళసంకల్ప - మగు, నదెట్లనిన
లవమాత్ర మగు చిదు - ల్లాసపరాత్మ
రూపింవ నజడస్వ - రూపమై మింటఁ
జూపట్టు జలదంబు - చొప్పున మించి
దట్టమై తానె చి - త్తం బగుచుండుఁ;
బట్టుగా మాయా ప్ర - పంచ భావనకుఁ 610
గన వ్యతిరిక్తంబు - గాం దోఁచుచుండు,
ననువొందఁగా బీజ - మంకురంబైన
గతిఁ బ్రపంచంబు సం - కల్పమే యగును.
ప్రతిభ నీ సంకల్ప - భావన తనకుఁ
దానె గల్గుచుఁ దనం - తనె వృద్ధి యగుచుఁ
దానె యణఁగు నీటి - తరఁగలరీతిఁ,
గాన డీన సుఖంబు - గలుగ దెన్నటికిఁ,
బూని మహాదుఃఖ - ములను బుట్టించుఁ
గావున నీవు సం - కల్ప భావనలఁ
బోవీడి నుఖమొందు - పుత్ర! యెట్లనిన 620
మొనసిన సంకల్ప - ములు నశించినను
మునుపు పుట్టు ప్రయత్న - ములు గల్గవవల,
2. లవమాత్రమగుచు నుల్లాసంబు నాత్మ