101
ద్వితీయప్రకరణము
విను రామ! సంసార - విభ్రమ వ్యథలు
మనమునందే పుట్టు - మాయ నీ కిపుడు
తెలియుట కిది చెప్పి - తిని, మానసమును
నిలిపి శాంతిని బొంది, - నెమ్మది నుండు!
చెలఁగి వివేకంబు - చేఁ జిత్తశాంతి
గలుగ, సంసార దుః - ఖ మణంగిపోవు; 200
నిలను వివేక వి - హీన చిత్తునకుఁ
గలుష సంసార దుః - ఖము వృద్ధిఁబొందు;
సతతంబు నాత్మ వి - చారంబు సేయు
నతని చేతోవృత్తు - లణఁగి నశించు;
వడిగొన్న సంసార - వాసన మరలఁ
బొడమినయపుడు తె - ప్పునఁ దా విరాగ
మతినొంది, సంసార - మనిన వర్జించి,
హిత మొప్పఁ దన్నుఁ దా - నెఱుంగు చుండఁగను
సరవి సంసార వా - సన మూషకములు
కొఱికిన వలరీతిఁ - గ్రుస్సి నశించు; 210
తెరలి మనోగ్రంథి - తెగు, నటు మీఁదఁ
బరమ విజ్ఞాన స్వ - భావంము మించి
నిత్య ప్రనన్నమై - నిండుచునుండుఁ;
బ్రత్యక్ష మీ యను - భవము భావించు
నట్టి యోగాభ్యాసి - యైన పూరుషువి
పట్టైన కరుణకు - బ్రహ్మాదిసురలు
తగుపాత్ర లగుదు రం - తటి యోగివర్యుఁ
డగణిత చరితుఁడై - యన్ని దిక్కులను
