ఆదిప్రకరణము
73
విని, వారి నా యూరు - వెళ్లఁ గొట్టించి,
మనుజేశ్వరుండు స-మ్మతిఁ బొందె; నంత
వారిద్ద ఱరిగి, య-వ్వలఁ గోర్కె తీఱఁ
గూరిమితోఁ గూడి - కొన్ని యేం డ్లుండి1610
తనివొంది, యట మీఁదఁ - దనువులు విడిచి,
మొనసిన సుజ్ఞాన-మున సిద్ధులైరి'.
అని చెప్పి మరల ని-ట్లనె వసిష్ఠుండు
'జననాథ! వినవయ్య! - సకలదేహులకు
నరయఁగా రెండు దే-హములుండు, నందుఁ
దెఱఁ గొప్పఁగా మనో - దేహంబు క్షిప్ర
గతి చలనంబు, నా - క్రమముగాస్థూల
మతిశయ మాంసమ - యంబుగా నుండు;
నన విని రాముఁ డి-ట్లనె నోమునీంద్ర!
మనము జడంబును, - మఱి యమూర్తమును,1620
పొరిని సంకల్ప ప్ర-భూతమై యుండి
ధరను దేహము నెట్లు - ధరియించి యుండు?'
నన వసిష్ఠుం డిట్టు - లనియె: 'నో రామ!
విను మనంతంబును, - విమల, మద్వయము
నచలంబు నగు పర-మాత్మ సంకల్ప
ఖచితమే మన మన-(గా వొప్పుచుండు.
తిరముగా బ్రహ్మోప - దేశమౌ నొక్క
సరసేతి హాస మా-శ్చర్యంబుగాను
శ్రీ మహితాత్మ! నేఁ - జెప్పెద ననుచు
నామౌని వర్యుఁ డి-ట్లనియె వెండియును,1630
