74
వాసిష్ట రామాయణము
చిత్తో పాఖ్యానము
చొరవగా నే దిక్కుఁ - జూచినఁ గాని
యరుదుగా నూఱేసి - యామడలంత
నిడు పెడల్పును గల్గి - నెరసియున్నట్టి
యడవిలోపల సహ-స్రాక్షులు, వెయ్యి
కరములు గల భీమ-కాయుండు మించి
పరిఘలఁ దనమేను - పలుమాఱు తానె
నఱికి కొంచును నాశ-నంబును బొంద
కరఁటు లుండిన తోఁట - కరిగి కరంజ
వనములోఁ జేరి, య-వ్వల నూతిలోన
మునిఁగి గ్రక్కున లేచి, - మునుపటి రీతిఁ 1640
గదళికావనములోఁ - గాఁ బ్రవేశించి,
పదపడి మేనెల్లఁ - బగుల నడంచి
కొనుచున్న, నేను గ-న్గొని 'యంతఁ గటికి
తనమున నడిచికోఁ - దగదని పట్టి
వారింప, నెలుఁగెత్తి - వాఁ డేడ్వ, ' నేడ్వ
కూరకుండు' మటంచు - నూఱడింపఁగను,
నతఁడు నవ్వుచు, మేను - హస్తంబు లెత్తి
ప్రతిఘతో ఖండించి - పాఱవైచినను,
నది చూచి వెఱఁగొంది - యావలఁ జనఁగఁ,
గదిసి భయంకరా - కారుఁడం దొకఁడు 1650
తనమేని కండలు - తానె ఖండించి
కొనుచున్నఁ జూచి 'యీ - ఘోరకృత్యంబు
