72
వాసిష్ట రామాయణము
కొంకక మఱి మఱి - కొట్టింప, నగుచు
శంకింప కిరువు రా-జనపతిఁ జూచి
పలికిరి ట్లనుచు 'భూ-పాల! మా మైత్రిఁ
దెలియక కొట్టించి -తివి, శరీరములఁ
గోయించినను నొప్పి - కోపంబు, భయము,
కాయాభిమానంబు - గలుగ, దెట్లనిన
సరసమౌ దేహ వా-సన నెడఁ బాసి
వరమనోవాసనా - వశులమై కలిసి1590
యుండఁగా, నీ విప్పు -డొట్టి దేహముల
దండించి కొట్టింపఁ - దగ ద దెట్లనిన
జిత్తమే హేతు వా - సృష్టి కంతటికిఁ,
జిత్తంబు లేకయే - సృష్టి యె ట్లగును?
నారయ భూజల - తాదులన్ జగము
సారెకు హత్తి ర-సంబైన కరణిఁ
దనువులయందుఁ జి-త్తము ప్రకాశించి,
తనియక పను లిట్ల-తానె గావింపఁ
గాను, జడములైన - ఘటముల నీవు
పూని కొట్టించినఁ - బోవువే కినుక!1600
తను వణంగినమ జి-త్తము దేహశతము
లను దాల్చు, విడుచు, మూ - లముగఁ దా నిల్చుఁ:
దా (దాల్చి విడిచిన - తనువులకొఱకుఁ
దాదాపపడువె చి-త్తం బేడనైనఁ?
జిత్త ధర్మముల ల-క్షించి నీ వెఱుఁగు
మిత్తఱి నీకోపమేల వీ?' కనిన
