ప్రధమాంకము
23
వదిపిల్లవానికిఁ పదునారేండ్లకు బయినుండవు. వరహీనమగునేమోయని.
పేర:- మీ రెండుసందేహాలూ మినహాయించ తగ్గవే, ఏమంటారా? దీపం పెట్టే దిక్కు లేనప్పుడు ఏ గడ్డీ కరవక యేం చేస్తారు? ఇక వరహీనం మాటా? ఆ పిల్లవాడికీ, మన పెద్దమ్మాయికి ఒకటి కాదు రెండా కాదు మూడేళ్ళు తేడా! ఇంకా వరహీనమేమిటి? కోమట్లలో యిప్పుడు కొంచెం పెద్దపిల్లలను కూడా చేస్తున్నారు. అంతగా చాదస్తులెవరైనావుంటే అబ్బాయి కధికమాసాలు చేర్చీ, అమ్మాయికి తగ్గించి సరిపుచ్చుకొంటున్నారు. అందుకూ వప్పరనితోస్తే జాతకాలు ఫిరాయిస్తున్నారు. ఇన్నెందుకూ?
గీ. వయసుతోడనే బనిలేదు వావితోడ
నంతకన్నను బనికల్గ -దరయ నొల్ల
రింటి పేరును: గోత్ర, మింకేదియుఁ గూడ;
ఆస్తియొక్కటియే యిపు డన్నిటికిని.
భ్రమ:- అన్నట్లు మఱచినాను వారికిని నాకు మూడేండ్లే తేడా!
పేర:- అవునుగదా? యింకేమీ?
పురు:- సరే యిక నా సందేహములమాట విడిచిపెట్టి, ఆ సంబంధము పెద్దమ్మాయి కాలోచింపుఁడు.
పేర:- ఆలోచించడాని కభ్యంతర మేమియులేదు. కాని లింగరాజుగారు మాత్రం లిక్కికి లక్కనే మనిషి. కట్నం దగ్గర కంఠానికి ముడి వుండదు. సరే, సర్వవిధాలా ప్రయత్నంచేద్దాము. అయితే అమ్మాయి లిద్దరికీ బాలతొడుగు లేపాటి వుంటాయి?
పురు:- వేయేసి రూపాయలకు వెలితియుండదు. అవికాక వారి బారసాలలనాఁడు వారి మాతామహుఁడు వారికి వ్రాసి యిచ్చిన పదేసి యెకరముల భూములవల్లను నైదేసి వందలు వచ్చుచున్నవి.
పేర:- అలాగైతే యిఁక నంత భయపడవలసిన పనిలేదు. అమ్మగారన్నట్లు పెద్దమ్మాయి సంగతి ముందు తేల్చుకుని ఆ వెనుక చిన్నమ్మాయి సంగతి ఆలోచింతాము. (అని లేచును.)
పురు:- మరల మీదర్శన మెప్పుడు?
