తృతీయా శ్వాసము
101
క. వేదవతిమాట నిజమగు, వేదమువలె ననుచు మ్రోసె వినువీథి మహా
మోదమునఁ గుసుమవర్షము, లాదిత్యులు గురిసి రప్పు డవనీనాథా. 128
తే. యతిసుతయు నిట్లు కైకసీసుతకృతావ,మానపవమానజాజ్వల్యమానకోప
దహనసంయోగయోగాగ్నిదగ్ధ యై వి,దగ్ధతాస్నిగ్ధదైవయత్నంబుకతన. 129
———♦§♦§♦ వేదవతియే సీత యైనదని రామున కగస్త్యుఁడు చెప్పుట ♦§♦§♦———
సీ. తనపద్మవాసినీత్వముఁ జూపువహి లంకఁ దోయజాంతరమునఁ దొల్తఁ బుట్టె
నిదె నీకు మిత్తి నై యేఁగుదెంచితి నన్నగతిఁ బంక్తిముకునకే కానఁబడియె
నతడు పెట్టియఁ బెట్టి యభ్ధి వేయించిన నబ్ధిఁకిఁ బుత్త్రి యౌ టచటఁ దెల్పె
బహుళోర్మివశమున బయలు దేఱి విదేహరత్నగర్భాగర్భరత్న మయ్యె
తే. జనకజననాయకుఁడు యాగశాలఁ గట్టు, చోట దున్నింపఁ నాఁగేటిసరసఁ దోఁచి
సీత యను పేరు వహియించి చెలువుగాంచి, ప్రేమశ్రీహరివగునిన్నుఁ బెండ్లియాడె. 130
తే. శంఖచక్రగదాఖడ్గశార్ఙ్గగరుడ, వాహనాదులు మాని యిక్ష్వాకుకులము
ఖ్యాతి గైకొన మానవాకార మూని, నట్టి ని న్నాశ్రయింతుఁ బట్టాభిరామ. 131
క. సాకేతనగరరాజము, వైకుంఠము నీవె హరివి వైదేహి రమా
కోకస్తని యీకపు లా, నాకపులు యథార్థ మిది ఘృణాగుణజలధీ. 132
క. కృతయుగమున వేదవతీ, సతి యై తప మొంది త్రేత జనకజ యై తా
మతిఁ దలఁచినటుల పట్టిన ప్రతినయు నెఱవేర్చెఁ దత్ప్రభావం బసదే.133
ఉ. నా విని రాముఁ డద్భుతమున్ గలశోద్భవుఁ జూచి యీసతిన్
రావణుఁ డట్లు దొల్లియును రాయిడి వెట్టెనె గ్రోధమూర్తి యై
పావకులోపలన్ బడిన బాలికఁ గన్గొని చేష్ట దక్కి వాఁ
డావల నెందుఁ బోయెఁ దెలియన్ వలయున్ వినిపింపుఁ డింపునన్ .134
మ. అనినన్ గ్రమ్మఱఁ గుంభజుం డనియె రామా యెయ్యెడన్ నీ వెఱుం
గని దేమున్నది యైన మాఘనత లోకంబుల్ ప్రశంసింప న
జ్ఞునిచందంబున నాలకించెదవు ప్రాజ్ఞుల్ నిచ్చ లోచూపులన్
గనునానందము నీవె కావె విను రక్షశ్చర్య లామీఁదటన్. 135
తే. అటుల వేదవతీకన్య యనలశిఖలఁ
జొచ్చి మ్రగ్గుటఁ జూచి యచ్చోటు వాసి
చపలుఁ డన్పంక్తిముకుఁడు పుష్పకవిమాన
మెక్కికొని భూమిఁ దిరుగుచు నొక్కనాఁడు. 136
———♦§♦§♦ మరుత్తుని యజ్ఞశాలకు వచ్చి రావణుఁడు యుద్ధము సేయుట ♦§♦§♦———
క. ఒకచో స్వాహాస్వరపూ, ర్వకవివిధాజ్యాహుతిప్రవర్ధితకీలా
ప్రకరానలధూమవ్యా,పక మగునొకసవనమండపము గనుఁగొనియెన్ 137
