ఎవరికైనా ఈ వార్త తెలిస్తే నన్ను హేళన చేస్తారేమోనన్న భయం. శకుంతల నాకు క్రొత్తదై తోచింది. ఆమె నా ఆలోచనాపధానికి వచ్చినప్పుడు నా కామె దూరమైపోయిందని భావించాను. ఇప్పుడామె నాకు స్నేహితురాలు కాదేమోనని భయం వేసింది. ఇప్పుడామె సిగ్గు పడుతున్న భార్య అయినది.
ఆమె నాకు ఉత్తరములు వ్రాయుట మానింది. అది నా కెంతో భాదా, అశాంతి కలిగించింది. ఈ యేటి పండుగలకు వెళ్ళినప్పుడు శకుంతల నన్ను చూచి తుర్రున పారిపోయింది. శకుంతల ఏదని నే నడిగితే అందరూ నన్ను చూచి నవ్వేవారు. నా స్నేహితురాలైన శకుంతలకూ, నాకూ ఏదో విచిత్రమైన అడ్డము వచ్చి వాలింది. తెరచాటున నీడగామాత్ర మామెను నేను దర్శించేవాణ్ని. ఎందుకు ఈ విచిత్రమైన అవమానం నాకని నేను కలతపడిపోయాను.
11
నాకునూ హేమకుసుమకునూ ఈ తీరెన్నాళ్ళు? ఓ తెరచాటున మూర్తీ! తేరా చీల్చబడదా? ఒక్క మహాపవిత్రమైన ప్రేమకు అతి నీరసుణ్ణయి, తన నీరసత్వానికి లోకాన్ని తిట్టుకునే తిట్టుకునే పాపినై, ఆ నీరసత్వపు కసిని కాశీపట్నపు గల్లిలలో బురదలో తొక్కి పంకిలం చేసుకున్న మూఢుణ్ని నేను. అయినా అత్యంతానందంతో ఈ లోకాన్ని మహానటనంగా చూడగలుగుతూ ఉన్నాను. చూడలేకా ఉన్నాను.
శకుంతలను మరచిపోలేని నేను, నా శకుంతలను తన చెల్లెలైన హేమకుసుమలో దివ్యలీలా వినోదినిగా ఆ పవిత్ర ముహూర్తంలో చూచినప్పణ్ణుంచీ సాక్షిగాను ఉండలేను, జీవిత సమరోన్ముఖుడనూ కాలేను. కాని ఏదో మహాశాంతి. ఏదో దివ్యశీతలము, ఏదో పరమాద్భుత నన్ను పొదివికొని నా చేతులనుపట్టి ముందుకు తీసుకొని పోతున్నది.
* * *
నేను బి.ఏ., జూనియర్ చదువు పూర్తిచేసి వేసవికాలంలో కొల్లిపర వచ్చినప్పుడు నాకు పందొమ్మిదవ ఏట, మా శకుంతలకు పదునాలుగవ ఏటను ఇర్వురకు పునస్సంధాన మహోత్సవం జరిగింది. ఈ ఏడాదిలో శకుంతల అందం సెలయేటి ఊటలా విజృంభించింది. విశాలమైన ఆమె కళ్ళు అరమూతలు వహించినవి. ఆ కళ్ళలో నిర్వచింపలేని మాధుర్యాలు నర్తించింనవి. ఆమె మోమున స్నిగ్దత పరీమళపూరితమైనది. మంచుతో కూడుకొనిన ఫాల్గుణ మాసపు ప్రత్యూషారుణకాంతిలా అతి ఆర్ద్రత తాల్చినది.
ఆ మహోత్సవంలోని ఆమె సిగ్గు చెట్టును పండగా కోసిన జహంగీరు మామిడిపండు రుచిని మించినది. ఆమెకు ఎక్కడలేని నెమ్మది అలవడినది. ఎచ్చటనూలేని ఫామేదాతనం హత్తుకుపోయినది. ఇదివరకామే మాటలో ఎప్పుడూ కని విని ఎరుగని ఒక ప్రసన్నత, ఒక ఉత్కంఠత, ఒక గంభీరత, ఒక మధురత తీగెలల్లుకొనిపోయినట్లయినది. ఆ మూడు రోజులు మే మిర్వురము సర్వలోకాలను మరచిపోయినాము.
పుట:Thupanu, by Adavi Bapi Raju.pdf/68
ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
