పుట:Thupanu, by Adavi Bapi Raju.pdf/50

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు

నావద్దకు పరుగెత్తుకొని వచ్చి బావా, ఎన్నాళ్ళకు నాకో చెల్లాయ్ పుట్టిందోయ్! నన్ను అక్క అని పిలుస్తుంది. నేనంటే ఆనమాలు కడుతూవుంది. ఎంత తెలివైందనుకొన్నావ్! ఆకలేస్తే కానీ ఏడవదు అని గబగబా చెప్పింది.

     నాకు వాళ్ళ చెల్లాయి అంటే అసూయ పుట్టింది. నా మీదుండే ప్రేమంతా వాళ్ళ చెల్లాయిమీదే శకుంతల చూపిస్తుందని బాధపడ్డాను. ఏదైనా వంకతో ఆమెను ఆటలకు తీసుకుని పోయ్యేవాణ్ణి. చెల్లాయి కబుర్లు చెపుతుంటే యితర విషయాల్లోకి ఆమె మనస్సునుతిప్పుతుండేవాణ్ణి.

    నేను గుంటూరు స్కూలు ఫైనలు క్లాసులో చేరడానికి వెళ్లేసరికి హేమకుసుమానికి రెండో యేడు వచ్చింది. మా చెల్లాయి నొకమాటేత్తుకొని మరీ వెళ్ళు బావా అని నన్ను బరబర ఉయ్యాల దగ్గరికి శకుంతల లాక్కొనిపోయినది. రెండు చిటికెలు వేసి 'హేం! హేం' అని పలకరించి శకుంతలను మా యింటికి లాక్కొనిపోయినాను. ఆ రోజున మే మిద్దరము ఒక నిమిషమైనా విడిచి ఉండదలచుకోలేదు. శకుంతల పాఠాలకాదినము శెలవే పుచ్చుకొన్నది.

    నాతో బాటు నా పెట్టేలన్నీ సర్దినది. అత్తయ్యా! నేను మడికట్టుకు వచ్చి నీకు ఆవకాయలవీ సర్దిపెట్టనా అని అడిగింది. మా అమ్మ అక్కరలేదు నా బంగారుతల్లీ. నేనే సర్దుకొంటానమ్మా, నీవు బావకు సహాయం చేయి. చెల్లాయ్ ఆడుకొంటూ ఉందా? మేము దసరా వచ్చే సరికి చెల్లాయ్ నడవడం ప్రారంభిస్తుందిలే. వారానికో ఉత్తరం రాస్తుండేం అని మా అమ్మ అన్నది.

     తప్పకుండా రాస్తానత్తయ్యా, బావచేత నాకో ఉత్తరం రాయిస్తుండండి. నేను నిరుడు రాసిన నాలుగింటికీ ఒక ఉత్తరానికే జవాబిచ్చాడు. యివ్వేళ వస్తుంది, రేపు వస్తుందని ఎదురు చూచి ఉత్తరం రాకపోతే నాకు ఏడ్పు కూడా వచ్చేది.

     ఈ పట్టు బావ ఉత్తరం రాయకపోతే బావతో మాట్లాడకు.

     నేను మాట్లాడుతానా! గుంటూరు వెడతాను. స్నేహితులతోనూ టెన్నిస్ ఆటలతోను మునిగిపోయి నన్ను మరచిపోతాడు.

     అమ్మా,శకుంతల మాటల్ని నిజమని నమ్ముతావేమో ? ఏమిటీ రాసేదని, నేను నిరుడు రాయలేదు.ఈ యేడు తప్పకుండా రాస్తాను.

                                                                                                                        4

     హేమా, నీవా నా డంత పాపవు, ఈనా డంత బాలికవు. ఆనాడు ఈనాటి అద్భుతమూర్తిగా ప్రత్యక్షమౌతావని నే నూహించుకోనైనా ఊహించుకోలేదు. ఇంగ్లీషు బాలికలవలె ఇట్టి స్వేచ్చామూర్తియైన విచిత్ర వ్యక్తిని కాగలవని నీవు ఉయ్యాలలో కాళ్ళూ చేతులు యెగరవేస్తూ కేరింతలాడేటప్పుడు, కలనైనా కనలేదు.

    ఆ ఉదయాన్ని జరిగిన సంఘటన వలన నిశాపతి క్రుంగి కూలిపోయి శర్వరీభూషణరావుగారూ, అందరికన్నా నన్నే ఆమె ఎక్కువగా ప్రేమిస్తుందని అనుకొన్నాను, అపవిత్రమైన నా జీవితాన్ని పవిత్ర పథాలకు మళ్లించినాను: