పుట:Thupanu, by Adavi Bapi Raju.pdf/35

    నాకు ఒక్క పురుషుడున్నూ నచ్చడు,నాలో ఏదో ఒక మహత్తరమైన శక్తి ఉన్నదనీ,నాలోని స్త్రీత్వము అధ్బుతమైన స్వరూపము తాల్చినదనీ,నాలోని స్త్రీత్వము ఒక విధమైన పరిపూర్ణత పొందిందనీ నా చిన్న తనాన్నుంచీ మహావధికమగు భావము పెంపొందిస్తూనే వుంది.ఈ భావమే నా హృదాయలో గీటురాయిమీద గీసి వాళ్ళ పురుషత్వాన్ని పరీక్ష చేస్తుంటుంది,నా మనస్సు.

    నా పురుష స్నేహితులు నలుగుర్నీ ఆ గీటురాయిమీద గీసుకుని స్నేహం చేయలేదు నేను. ఏ కారణాలవల్ల వీళ్ళు నాకు స్నేహితులయ్యారా అని నేను ఆలోచిస్తూంటాను. అయితే స్నేహానికి కారణాలు వెతికితే దొరక్కపోవు.కొన్ని విషయాలు సంభవించడము కారణాలు చూసుకొని సంభవించవు.అవి సంభవించిన తర్వాత కారణాలు వెతికితే దొరుకుతాయి.

    ఆడదానికి ఒక ఆశయ పురుషుడు ఉంటాడు. నాకు వయస్సు వస్తోంది అన్నప్పుడు కామభావాలు కలిగేవి. కాని వాటి తత్వము నాకు ఏమీ తెలియదు.యవ్వనము పొందిన బాలకులు నన్ను చుస్తే నాకప్పుడు ఆనందం.వాళ్ళకు తెలియకుండా వాళ్ళని చూడడమూ ఆనందంగానే ఉండేది.ఈ వికారాలు అనేవి విచిత్రమైన పోకళ్ళు పోయేవి.కరకాగారు వ్రాసినట్లు భారతీయ స్త్రీలకూ,పురుషులకూ కామవికారాలు అంతంత దూరంలోనే ఉంటూ ఉంటాయి.

    ఇంతకూ నా ఆశయ పురుషుని రూపం నాకు దిజ్మాత్రంగానే నా భావ నేత్రాలకు గోచరించేది.కాని,ఇది అని నేను నిర్ధారణ చేసుకునే స్పష్టత లేకపోయేది.యవ్వనం ముద్దకట్టినవాడు, దేహం కండలు తిరిగి,నున్నగా గంధం చెక్కతో చెక్కిన పరిమళం,సౌష్టవమూ కలిగినవాడు.సంతతానందమూర్తి,గంభీర కంఠినర్తితగానం కలవాడు,కళామూర్తి,సర్వ విజ్ఞాన కోవిదుడు,ముఖ్యంగా ధనలేమిలేనివాడు,సకల సద్గుణసంపన్నుడు.

ఇల్లాంటి ఉత్తమ పురుషు దెవ్వరు,ఎక్కడ ? అతన్ని ఊహించుకొని నేనూ పాటలు రాసుకునేదాన్ని.

ఎచ్చటుంటివోయీ ఓ పురుషమూర్తీ!
ఏల రావైతివీవూ !
పసిమి పచ్చని బలము బంగారు పండునో
మిసిమి యవ్వనకాంతి మేలమ్ములాడునో?
ఎచ్చటుంటివోయి !
నీవేన నాధుడవు!నీవేనా ఈ శుడవు!
నీలోననే నేను నృత్య మయ్యేడి దాన
ఎచ్చటుంటివోయీ!