ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
అత్తగారికి మీరు వెళ్ళి నెమ్మదిగా నారాక సంగతి చెప్పుతారా?
దగ్గర ఉండి వంటలక్కలతో వంట చేయిస్తూ ఉంటుంది అంటూ, ఆయన లేచి కఱ్ఱ పుచ్చుకొని లోపలికి వెడుతూ నువ్వు కూడా రా! అన్నారు.
నా భుజంమీద చేయి వేసుకొని ఆయన నెమ్మదిగా నడుస్తూ, లోపలి హాలు దాటి, హాలు వెనుక వసారాలోకి తీసుకువెళ్ళారు. ఇంకో చిన్నహాలులోంచి మేడ వెనక వున్న వంట ఇంటివైపు చూస్తూ ఏంచేస్తున్నావు? అని కేకవేశారు.
వస్తున్నా అని మా అత్తగారు జవాబిస్తూ ఈవలికి మేడనుంచి వంట ఇంటిని కలిపే చుట్టు వసారాలోకి వచ్చారు. నేను కొంచెం వెనక్కు తగ్గి నీడలో నుంచున్నాను.
మన ఇంటికి చుట్టాలు వచ్చారే.
ఎవరండీ వారు? అని ఆమె నావైపు తేరిపార చూచారు.
మా అత్తగారెంత చిక్కిపోయారు! కాంతివంతమైన ఆ కళ్ళు తగ్గిపోయాయి. ఫాలంమీద రేకలు! జుట్టు కొంత నెరసిపోయింది!
ఇతన్ని ఆనవాలు పట్టగలవా? ముందుకురా బాబూ!
ఎక్కడో చూచినట్లే వుంది !
నేనూ ఆనవాలు కట్టలేకపోయానే! దేశాలు తిరిగి తిరిగి వచ్చాడు.
ఏమిటి! మూర్తా? మూర్తే!.... అని గబుక్కున కూలపడిపోయారు. నేను పరుగెత్తుకువెళ్ళి చటుక్కున ఆవిణ్ణి పట్టుకు నాతొడమీద ఆవిడ తల పెట్టి పడుకోపెట్టుకున్నాను. వంటింటిపక్క సామాను కొట్టులో ఏవో సర్దుతున్న ఒక అరవ వంట బ్రాహ్మణుడు పరుగెత్తుకొని వచ్చి, మేడలోనికి పరుగెత్తి, వాసన మందుసీసా ఆమె ముక్కున దగ్గర పెట్టాడు. మా అత్తగారికి మెలకువ వచ్చింది.
21
ఆ అత్తగారు నెమ్మదిగా లేచారు. నాయనా! శ్రీనాథమూర్తీ! నా తండ్రీ! ఎన్నాళ్ళకు మమ్మల్ని చూడడానికి వచ్చావోయి? అని గద్గద స్వరంతో అన్నారు. నాకూ కన్నీళ్ళు తిరిగాయి. నాచేతి సహాయంతో ఆమె లేచింది. నా ఆసరాతో తూలుతూ ఇవతలి హాలులోకి నడిచింది. అక్కడ ఉన్న తివాసీమీద మేమంతా కూర్చున్నాము.
దేశాలు తిరిగి తిరిగి వచ్చానండీ అత్తయ్యా! అన్నాను.
అత్తగారు : ఎన్నాళ్ళకు అత్తయ్యా అనే ముక్క విన్నాను నాయనా! మమ్మల్ని అలా వదలి వెళ్ళావు, మీ అమ్మగారిని వదలి ఉందువా?
మామగారు : ఏదో ఇప్పటికైనా వచ్చాడు. అతని దుఃఖం అతనిది, ఇంతకూ మన బంగారుతల్లి వెళ్ళిపోయింది.
నేను తలవాల్చుకొని మాటలాడలేక ఊరకొన్నాను.
