నాడు. నా హృదయంలో నిశాపతి సంగీతం సురభిళమై ప్రత్యక్షమైంది. ఎక్కడో మబ్బుల వెనకాల శర్వరీభూషణుని మౌనము తారకాకాంతై మినుకు మినుకు మన్నది. ఎదుట తీర్ధమిత్రుడు.
చటుక్కున తీర్ధమిత్రుడు నన్ను కౌగిలించుకొనబోయినాడు. నేనాతని త్రోసివేసి ఇవతల కురికి, కొంచెం కోపంతో, కొంచం విసుగుతో, అబ్బా, ఉండవయ్యా ! అస్పష్టత వీడని నా హృదయం నాకు దారి చూపించడం లేదయ్యా అన్నాను.
అక్కడ ఉన్న ఓ వనవేదికమీద కూలబడ్డాను, అప్పుడు అమ్మయ్యో....తీర్ధమిత్రుని కళ్ళల్లో ఏవో భయంకరమయిన కాంతులు తళుక్కున మాయమయ్యాయి. అది నా భ్రాంతి అయి ఉంటుంది. దైన్యహాస కాంతులు వెదజల్లుతూ, కరుణార్ద్రాలైన అతని కన్నులు కర్క శద్యుతు లెల్లా వెదజల్లగలవు? కానీ నాకా భ్రమ మాత్రం ఎందుకు కల గాలి ? తీర్ధమిత్రుడు ఒక నిట్టూర్పు విడిచి, ణా ప్రాణమే రూపం దాల్చిన యీ తన్వంగి నా దురదృష్టం చేత నా పూజను గ్రహించడం లేదు.
ఈ విధిని దాటుటే
ఈ విధిని పొందు టే
నా జన్మ తపసయ్యె
నా ఉన్మనమే వృధా !
కలువ పూ బాలికను
కౌగిలింపగరాదు
త్వరపడితేనే ఫలము
దాపురించే నమాస !
తంగేటి జున్నుకై
పొంగిపోయిన నేమి ?
భంగ మొనరించేటి
భృంగాలు పొంచుండె
రా, లోపలికి వెళదాం. స్నేహితులు వచ్చేవేళ అయింది అని తల వాల్చుకొని నడిచా. ఈతని పూజ గొప్పదే కానీ అతని భార్య ఉన్నదే ! అనుకుంటూ అడుగులు తడబడుతూ లోపలికి నడిచాను.
9
అక్కడ శర్వరీ భూషణుడు తాంబూలం వేసుకుంటూ యాలుక్కాయ వొలుస్తున్నాడు. కనురెప్ప వాల్చని గంభీరదృష్టులు అతడు నా పైన ప్రసరించినాడు. ఆ చూపులు నా గుండెలకి భయమును అద్దినవి, ఎప్పుడూ పొందని సిగ్గు శాలువలా నన్ను కప్పివేసినవి. త్యాగతి ఎవరని మేము నిశ్చయించుకొనే వాళ్ళం.
తీర్ధ : అతడు అఘోర సన్యాసి అని నా ఉద్దేశ్యం!
