పుట:Thupanu, by Adavi Bapi Raju.pdf/132

తలెత్తి లేచి నవ్వి, పరిమళాలు వెదజల్లుతున్నవి. ఇవేమీ నాకు గోచరం కానేలేదు.

    వసుధారా జలపాతాలు చాలా అందంగా ఉంటాయట. అని నా తిరుగుదారిలో సందర్శిస్తామని ఏర్పాటు చేసికొని అలకనందా జనన ప్రదేశాన్ని ఎనిమిదిగంటలకు చేరాను. ఏమి ఆ ప్రదేశసౌందర్యము! దేవత లిక్కడ వాసం చేశారంటే అపనమ్మక మేముంది? ఎచ్చట చూచినా మంచుకొండే. ఒక మహా సమప్రదేశంలా వుంది, అలకాపురీద్వారమైన హిమఖండ ప్రదేశం. ఆ హిమపు బయలునకు ఎక్కాలంటే ఇంకా రెండు మూడు వందల అడుగులు వట్టి మంచుగడ్డ ఎక్కాలి. ఆ గడ్డకట్టిన మంచు పర్వతం క్రిందనుంచి అలకనంద ప్రవహించి వస్తూ వుంది.

    మంచుగడ్డలు విరిగి ఆ నదీకన్య ఒడిలో పడుతున్నవి. ఆ నిర్మల నిశ్చల మహాశీతల ప్రదేశంలో గొంతెత్తి పాటపాడ బుద్దిపుట్టింది నాకు.

ఓహో! అలకనందా! అమరవాహినీ!
అమృత రాగిణీ! విమల మోహినీ!
సుందరాంగీ! వ్యోమగామినీ! ఆనందరూపిణీ!
ఓహో అలకనందా! అమరవాహినీ!
ఎచ్చటనే నీ దివ్య జన్మము
ఎచ్చటనే నీ బాలికా కేళీ
ఎచ్చటే నీ ముగ్దలాస్యము
ఎచ్చటే ఓ అలకనందా!
మనము లెరుగని హిమప్రదేశము
మనసు లెరగని గగన పథముల
జనన మొందిన సుందరాంగీ!
మనుజ పథముల కేలవస్తివి?
జలజలా ప్రవహించిన స్తివి
గలగలా ప్రవహించి వసివి
పంకిలమ్మగు నరుల బ్రతుకున
మహారాగము పాడుకుంటూ
పరమపూత విచిత్ర పర్వత
సానువుల శిఖరాన్ని మధ్యా
స్వచ్ఛపన్నీరాల ఝురులతో.

ఈ పాట ఆ యక్షప్రదేశాలలో మారు మ్రోగింది. ఆ పాటకు అలకనంద ఆనందమందినదా? అలకనందాదేవీ? ఈ భావం మనస్సులో తట్టిన మరుక్షణంలో అలకనందా, నా శకుంతల ఒకటేనా? అన్న ఆలోచన ఉద్భవించినది. శాకుంతలాదేవీ, అలకనందా ఒక్కటే! ఆమె మరల నదీ రూపమెత్తి ఇక్కడకు చేరిపోయింది అనుకున్నాను.