ఇట్టి కనుల బ్రహ్మమె'ట్టు చూడఁగ వచ్చు?
జూచు కనులు వేరు, చూపు వేరు.
చూపు లోననుంచి చూడంగ వలవదా? వి. 125
దూలములను బోలు దురవస్థలను ఎల్ల
రోసి, యాసల'న్ని గోసివేసి
వాసనను దెలిసిన వాఁడెపో బ్రహ్మంబు! వి. 126
మన్నును దినుమంటె, మండేరు జనులార?
మంటి లోని మేలు మరువనే'ల?
నీళ్ల లోని మేలు, నిఖిలమై యుండురా! వి. 127
- _______
125. With such eyes as these how can we view the Deity? the eyes that see him are different, the vision is diverse. Must not we look to him with an internal eye?
126. He who hates all these evil periods of life that are burthensome as a beam; and who cuts off all his passions ; who knows the true value of his feelings, he, (go to) is become endued with the divine spirit.*[1]
127. If it is said "Eat earth"†[2] ye flame with rage; why do ye forget the good ye derive from the soil? The benefits of water pervade the world without acknowledgment.
- ↑ * The versification. in this author (as here exemplified) is sometimes prosaic; the thought obscure; and the mode of argument inconclusive ; some of these defects evidently originate in the ignorance of transcribers: with others, the author mmthimself be charged. The elision (snndhi) in the first line (see note on verse 118) being omitted, దురవస్థలె'ల్లను might be adopted as a more grammatical form.
- ↑ † A common curse; a pun is here intended. మండేరు is gramyam for మండుదురు. see note on verse 118.
