96 పె.అ.రేకు:0006-05 శంకరాభరణం సంపుటము: 15-036 పల్లవి: అందుకే వెఱఁగయిన్యాని ఆహా నాకు విందుల నీ చేత లివె విచారించవయ్య చ. నిగమాంతవిదు లెల్ల నీవు పనులఁ గావఁగా వెగటుగా నాఁడెందు వెదకిరో జగతి యోగీశ్వరులు సరి నీవు గొల్లెతల తగిలినవేళ నెట్టు ధ్యానము సేసిరో చ. పరమగురువు లెల్లా పాలు నీవు దొంగిలఁగా అరసి నీమహిమ లేమని చెప్పిరో సురలు నీవు రేపల్లెచొచ్చి పారియాడఁగాను ఇరవై నీవెంట వెంట నెట్గా దిరిగిరో చ. కోరి మునులెల్లా నీవు గోపాళులతో నాడఁగ సారెఁబొగడి యేమని చదువుదురో యీరీతి శ్రీ వేంకటేశ యెదుట నీవుండఁగాను నేరిచి నీ దాసులెల్ల నిన్నెట్లా మెచ్చిరో రేకు:0170–03 శుద్ధవసంతం సంపుటము:02-341 పల్లవి: అందుకే సుమ్మీ నేఁజేసే ఆచారాలు దైవమా నిందవాయ నామనసు నీపై నిలుపవే చ. బట్టబయటఁదోలితేను బందె మేయుఁ బసురము పట్టి మేపితేను తనపనులు సేయు ఇట్టె వదిలితేను యెందైనాఁ బారు మనసు కట్టుక నే మఁస్తుడైతే కైవసమై యుండును చ. బడి దప్పితే బంట్లు పరదేసు లౌదురు యెడయక కూడుకొంటే హితు లౌదురు విడిచితే నిటులానే కడకుఁ బారు మనసు వొడలిలో నణఁచితే వొద్దికై వుండును చ. చే వదలితే పెంచిన చిలుకైనా మేడలెక్కు రావించి గూఁటఁ బెట్టితే రామా యనును భావించకుండితే యిట్టె పారు నెందైనా మనసు శ్రీవేంకటేశుఁ గొల్చితే చేతఁ జిక్కి వుండును రేకు:0167-04 మలహరి సంపుటము: 02-325 పల్లవి: అందుకేపో నీపై నాసపుట్టి కొలిచేది మందలించితి నిఁక మరి నీచిత్తము చ. యిందరుఁ జెప్పఁగా వింటి యెవ్వరికైనా విష్ణుఁడే కందువ మోక్ష మియ్యఁ గర్త యనఁగా ముందే వింటి నారదుఁడు ముంచి నిన్నుఁ బాడఁగా పొందుగ లోకములోనఁ బూజ్యుఁడాయననుఁచు చ. అప్పటి వింటి లోకములన్నిటికి హరియే కప్పి రక్షకత్వానకుఁ గర్త యనఁగా యిప్పుడే వింటి ధ్రువుఁడు యిటు నిన్ను నుతించే వుప్పతిల్లి పట్ట మేలుచున్నాఁడనుచును చ. యిదె వింటి శ్రీవేంకటేశ బ్రహ్మకుఁ దండ్రివై కదిసి పుట్టించఁ బెంచఁ గర్త వనుచు వదలక వింటి నీకు వాల్మీకి కావ్యము చెప్పి చెదర కాద్యులలోఁ బ్రసిద్దుఁడాయననుచు
