490 చ. ఘనుఁడైనతిరువేంకటనాథుఁ డిన్నిటికి యును భోక్తయుఁ గర్మియును నైనవాఁడు పనిలేదు నిషూరపరుఁడు దానై వుండు తనకుఁ దానె కర్త తనమాటఁ గాన రేకు:0225-05 సాళంగనాట సంపుటము: 03-142 పల్లవి: కొమ్మలు చూడరే గోవిందుఁడు కుమ్మరించీ ముద్దు గోవిందుఁడు చ. దిట్ట బాలులతోఁ దిరిగి వీధుల గొట్టీ నుట్లు గోవిందుఁడు పట్టిన కోలలు పైపైఁ జాఁపుచు కుట్టీ దూంటుగా గోవిందుఁడు చ. నిలువుఁగాశతో నిడిగూఁత్రలతో కొలకొలమని గోవిందుఁడు వలసిన పాలు వారలు వట్టుచు కులికి నవ్వీ గోవిందుఁడు చ. బారలు చా(పుచుఁ ಬಟ್ಜಗೆ నిOతులC గూరిమిఁ గూడీ గోవిందుఁడు చేరి జవ్వనుల శ్రీవేంకటాద్రిపై గోరఁ జెనకీ గోవిందుఁడు రేకు:0230-03 బౌళి సంపుటము: 03-170 పల్లవి: కొలఁది పుణ్యపాపాలే కొంగు రొక్కములు వెట్టి వెలదెంచి బేరమాడ వేగిరమే రారో చ. జననాలు మరణాలు సంసారభోగములును అనిశము భూమి మీఁద నగువలు కొనేవారుఁ దినేవారు కూడికూడి మూఁకలై దినసంత లెక్కెనిదే దేహులాల రారో చ. అంగనల వలపుల అంగళ్లు వెట్టిరదే చెంగట వయసులనే చింతల కింద సంగతిఁ గాయమనే సంచుల నించుకొందము చెంగి పోరాదు మనకు జీవులాల రారో చ. లంపటాలు సంపదలు లలి నO2ూరాసులాయు ఇంపుల ముంచి తలల కెత్తుకోరో దింపక ఇందులోననే తిరిగి శ్రీవేంకటేశుపంపున లాభము చేరె ప్రాణులాల రారో రేకు: 0331-03 ఆహిరి సంపుటము: 04–180 పల్లవి: కొలిచితే రక్షించే గోవిందుఁడితఁడు యిలకు లక్షికి మగఁడీ గోవిందుఁడితఁడు చ. గోవర్ధనమెత్తినట్టి గోవిందుఁడితఁడు వేవేలుగొల్లెతల గోవిందుఁడితఁడు కోవిదుఁడై ఆలఁగాచే గోవిందుఁడితఁడు
