| |
ల్లలమఱ్ఱి వీరభద్రుఁడు
గలిపిరి గద కృతుల ఱాలు గడు రేఫములున్.
| 162
|
మనుచరిత్రము (3–12) —
| శా. |
శ్రేణుల్గట్టి నభోంతరాళమునఁ బాఱెన్ బక్షు లుష్ణాంశు పా
షాణవ్రాతము కోష్ణమయ్యె (మృగతృష్ణా వార్ధు లింకెన్ జపా
షోణంబయ్యెఁ బతంగబింబము, దిశాస్తోమంబు శోభాదరి
ద్రాణంబయ్యె, సరోజషండములు నిద్రాణంబు లయ్యెం గడున్.)
| 163
|
ఆముక్తమాల్యద శ్రీ కృష్ణరాయ విరచితమని యుండినను పెద్దనగారి కవిత్వము గావున 'పెద్దకవి కలిపినా 'రని (చెప్పుచు నీ క్రింది ఆముక్తమాల్యద పద్యములు) చెప్పినారు. 164
ఆముక్తమాల్యద (1-162) —
| మ. |
ఇలకున్ వ్రేఁగుగఁ బండు తీరవన పుండ్రేక్షుచ్చటాదీప్తు ల
గ్గలమై వ్రేల నురుస్వనంబు లెసఁగంగాఁ ద్రుప్పు రాట్నంపుగుం
డ్రలు నాఁ దేనెకొలంకులం బొఱలి పాఱన్ విచ్చు పంకేరుహం
బుల నాడెం దొలుసంజ తేటివలయంబుల్ తారఝంకారముల్.
| 165
|
అందే (1–82) —
| మ. |
పునుగుందావి నవోదనంబు మిరియంపుం బొళ్ళతోఁ జట్టు చుం
యను నాదారని కూరగుంపు ముకుమందై పేర్చునావం చిగు
ర్కొను పచ్చళ్లను పాయసాన్నములు నూఱుంగాయలున్ జేచుఱు
క్కనునేయిన్ జిఱువాలు వేలుపగు నాహారం బిడున్ సీతువున్.
| 166
|
అందే (7–49) —
| చ. |
ముదిమది దప్పితోటు మునిముఖ్య భవత్తనయన్ గృహంబునన్
బదిలముజేసి వచ్చి మఱి బట్టబయల్ వెడదూఱు దూఱె దా
సదన మికొక్కమాటరసి చంచలలోచనఁ గానకున్న దూ
ఱెదు మరి కాని బుద్ధి విపరీతతఁ బొందక పోయి చూడుమా.
| 167
|
