పుట:Sukavi-Manoranjanamu.pdf/362

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
శకటరేఫ మగుటకు
వసుచరిత్రము (5–73)
మ.

చెఱఁగుల్ పూతపసిండి వ్రాతపసిమిం జిత్రాతిచిత్రంబులై
మెఱయన్ రత్నపుకుచ్చు లంచుల బడి న్మించం దువాళించుఁ గ్రొ
మ్మెఱుఁగుల్ చంద్రిక కాటపట్టు సురభూమీజార్పితం బిచ్చెనా
తఱుచుంగన్నుల వేల్పుపట్టి వసుగోత్రామండలస్వామికిన్.

67
శ్రీనాథుని కాశీఖండము (2-32)
సీ.

కనకమేఖలఁ గ్రుచ్చికట్టె నెవ్వఁడు లీలఁ
             జెఱఁగునఁ బూషార్కు మెఱుఁగుబండ్లు

68
'తరులు' రేఫ మగుటకు
యయాతిచరిత్రము (4-47)
చ.

మురియుచుఁ దమ్మిచూలి ముది ముంద రెఱింగనయట్ల నేర్పుతో
తరులను బైడికట్లిడిన దానఁ దిరంబయి యుండెఁగాక యే
వెరపున నిల్చు దీనివగు వ్రేకపుచన్నుల వ్రేగునం బయల్
దొరసిన యట్టి నెన్నడుము తోరపు నల్వకడంక మెచ్చితిన్.

69
శకటరేఫ మగుటకు
వసుచరిత్రము (5-75)
చ.

తఱు లర నిక్కఁ బూత నెరతావియ చిక్క నపాంగమాలికల్
మెఱుఁగులు గ్రక్క నూరుపుల మేలిమి తేఁటులు చొక్కహారము
ల్కుఱచలు ద్రొక్క ముంగురులు క్రొంజెమటం బదు నెక్క వేలుపుం
దెఱవ యొకర్తు చేది జగతీపతికిన్ సిరసంటె నేర్పుగన్.

70
అహోబల పండితులవారు 'క్రక్క' గ్రామ్యమన్నారు.

'నిష్యూతోదీర్ణమంతాది, గౌణవృత్తి వ్యపాశ్రయమ్
అతిసుందర మన్యత్ర, గ్రామ్యకక్షాం విగాహతే'